Moja droga

Januarius

Zastanawiam się, czy Bogu sprawia radość jak ktoś zamyka się w klasztorze i prowadzi ascetyczne życie? Czy Biblia mówi coś na ten temat?

Kiler

Nie wiem, czy wypowiem dokładne stanowisko. Postaram się jednak przedstawić mój punkt widzenia.
W Biblii znajduje się kilkakrotny opis wezwania ludzi do pójścia za Jezusem. Gdy ludzie mówili Mu "tylko pożegnam się z matką" albo "muszę pogrzebać ojca", to Jezus rzekł: Żaden, który przyłoży rękę do pługa i ogląda się wstecz, nie nadaje się do Królestwa Bożego (por. Łk 9, 62).
W tym fragmencie Kościół, przede wszystkim katolicki oraz prawosławny, upatruje to, że ci, którzy chcą zdobyć Królestwo Boże, mają nie oglądać się za siebie, mają zapomnieć o życiu w cywilizacji, a oddać się na wyłączną służbę Panu. Z tego wywodzi się twór, zwany zakonem. Zakon to zgromadzenie, które żyje wg określonych reguł. Najczęściej wyrzekają się pożycie seksualnego, przywiązania do pieniędzy oraz własnej woli. Wszystko podporządkowują woli Bożej.
Życie ascetyczne nie jest dla wszystkich, co chciałbym od razu zaznaczyć. Jednak skoro Pan Bóg daje komuś łaskę tego, ze potrafi zyć w samotności, oddając się całkowicie rytmowi życie "ora et labora", to daje też możliwość spełnienia tej łaski.
Na przestrzeni wieków tworzyły się różne zakony, które róznie rozumiały to, co proponował Jezus. Stąd mamy Salezjanów - zakon otwarty na młodzież, oddający wszystkie siły na ewangelizację, Redemptorystów - specjalizujących się w misjonarskiej pracy, a także Kartuzów - z ich słynną regułą milczenia oraz modlitwami o 3.45. Dla niech wszystkich Pan Bóg dał miejsce w Kosciele Katolickim, aby w ten sposób, jaki jest im dany, Mu służyli. Nikt nie zmusza do wstąpienia do zakonu, a wręcz przeciwnie - musi to być świadoma i dobrowolna decyzja. WIęc jeśli komuś nie odpowiada życie w tak silnej regule, to niech podziwia Boga i ludzi, których On do takiej służby powołał. Myślę, że nie ma co obrażać tych ludzi i wyzywać ich nie wiem jak, bo ich duchowość jest tak głęboka, że po prostu ludzi świeckich czasem przeraża.

slav

januariusie...chcialbym, zebys mnie teraz dobrze zrozumial...i odczytal to co napisze...jako komplement.

Kiler

Jeśli odwołujesz się do Boga, czy sprawia Mu radość i każesz ominąć aspekt religijny, to trochę się chyba wykluczasz. Jednakże spróbuję na to odpowiedzieć tylko pod kątem etyki i moralności ludzkiej.
Cieszę się, że nie wszyscy odczuwają powołanie do życia zakonnego. Nie każdy się do tego nadaje. Jednak są ludzie, którzy nie mają ochoty zakłądać rodziny, natomiast odczuwają potrzebę poświęcenia swojego życia Panu - co z takimi ludźmi zrobić?
Pod kątem etyki nie widzę żadnych przeszkód żeby ludzie wstępowali do zakonów - są ustalone reguły, na które zakonnicy się swiadomie i dobrowolnie zgadzają. Nie wiem, dlaczego miejsce odosobnienia jest tak kontestowane obecnie. Gdyby zakony były chorym wymysłem, nie utrzymałyby się. A, co paradoksalne, ich liczba ciągle się zwiększa!
Moralność - a cóż tu mówić o złej moralności w zakonie! Przecież bracia w zakonie mają osobne cele, każdy żyje w zgodzie z sobą samym, natura i prawami Bożym i ludzkim.

maro110

Kiler

Jestem człowiekiem, który pragnie wstąpić do zakonu Salezjanów. Mam też kolegów w innych zakonach, u karmelitów, u kartuzów i innych. Nie słyszałem o tym, by tam były łamane prawa jednostek. W końcu każdy ma prawo wystąpić z zakonu i ileż razy to sie zdarza! Sam znam trzech eks-zakonników! i nie narzekali na represje.

slav

nie sadze, zebym sie wykluczlal.
jako osoba gleboko wierzaca, zapewne wyznajesz przekonanie, ze bog stoi ponad kultem religijnym. ze bog istnieje niezaleznie od religii...nawet w przypadku, w ktorym zalozyc ze religia wogole nie istnieje.

a zatem, jak sadze swobodnie moge odrzucic aspekt religijny pytajac o boga.
w przeciwnym razie...znaczyloby to...ze wszyscy wspolnie zgadzamy sie, ze bog jest wytworem religii.

pytanie z reszta traktowalo o tym...czy to bogu sprawia radosc ascetyczne zycie ludzi, za morami klasztorow...a nie (wybacz) czy tobie, lub innym braciom sie podoba.

a o ile etyka, ze wzgledu na cala palete norm, dopuszcza asceze...to w zakresie ludzkiej moralnosc, zjawisko to z pewnoscia nie jest pozadane.

Januarius

Zastanawiam się nad tym czy wolą Boga jest by ludzie się odosabniali od reszty i prowadzili często bardzo surowe życie. Jeśli czegoś takiego nie ma w Biblii, to znaczyłoby, iż jest to wymysł jakiegoś człowieka i mogłoby się okazać, że wcale nie ma to uznania w oczach Bożych, a więc byłoby to bezwartościowe jeśli chodzi o gromadzenie sobie skarbów w niebie

sasori3445

Januarius, jesteś świadkiem jehowy?

Januarius

Jestem miłośnikiem Księgi, która się nazywa Biblia, i prawdy tam zawartej. Jeżeli ktoś opiera się na Biblii i na prawdach tam zawartych, to nie ma znaczenia do jakiej religii należy.

Kiler

Odpowiedź godna świadka Jehowy! Moja koleżanka z klasy przez trzy lata wymigiwała się od odpowiedzi. Dopiero, jak powiedziała że ma Biblię Nowego Świata, to sprawdziłem, która grupa religijna ją wydała.
A co do ascezy. Możesz mi przypomnieć, jakie warunki życia miał Jan Baptysta, zwany inaczej Chrzcicielem? Bo o ile mnie pamięć nie myli, żył na pustyni i żywił się szarańczą i miodem leśnym. I jakoś Jezusowi to nie przeszkadzało w przyjęciu chrztu. Wręcz przeciwnie - Jan Chrziciel musiał tak żyć, by stać się wiarygodnym świadkiem Jezusa.

sasori3445

Januarius początkowo myślałem podobnie jak Ty. Na myśl ludzi zamkniętych w klasztorach przychodziła mi do głowy przypowieść do talentach, że powinno się je nieustannie "puszczać w obieg". To było dawno. Teraz rozumiem zakonników.
Na jednej Mszy św. grupka moich rówieśników...nooo może rok młodsi non stop rozmawiali. Siedział obok nich mężczyzna w średnim wieku, który wyraźnie nie był bardzo wrażliwy na podobne sytuacje. Zaczął coś do nich mówić...głośno...kapłan prowadzący eucharystię próbował zrozumieć sytuację, pod czas gdy inny, grający na gitarze w scholi podszedł szybko do tego człowieka i...poprosił go na bok. Tam go uspokoił i przesiedzieli tam kilka chwil słuchając uważnie kazania, po czym wrócił do pełnienia swych obowiązków w scholi. Po co to opowiadam?
Wtedy bowiem zdałem sobie z czegoś sprawę. Kapłani/zakonnicy nie prowadzą typowego trybu życia i nie pracują to obdarowują ludzi pięknym talentem. Talentem miłości. Tamten kapłan rozmawiający z mężczyzną wcale nie okazywał jakiegokolwiek zirytowania, wręcz przeciwnie. Z jego twarzy można było wyczytać miłość, pokój, pokorę. Od tamtego czasu proszę Boga o dar pokory, dzięki któremu będę w pełni świadom tego że w przyszłości chcę zostać bratem zakonnym Mruga

slav

wybaczcie, bo moze wystarczajaco sie na tym nie znam.

ale czy wyrzucanie komukolwiek od swiadkow jehowy (bez wzgledu na to czy tak jest, czy tez nie)...nie jest to czasem objaw wywyzszania wlasnej religii nad inne?

piszac "moze wystarczajaco sie na tym nie znam"..mam na mysli to, ze nie jestem pewny...ale jak dla mnie, takie zachowanie nie jest bogu mile.
a to dosc czeste zjawisko...wsrod wyznawcow chrzescijanskiej religii dominujacej.
taka tam obserwacja.

Januarius

Niech Cię nie dziwi slav taka postawa. W momencie kiedy katolikom brakuje argumentów, zazwyczaj stosują takie metody. A każdy, kto używa Biblii, by ukazać różnicę między tym, co ona mówi, a co mówią nauki Kościoła, to ŚJ. Prosta metoda: Albo przekonać, albo zaszczuć.

Kiler

Januariusie, nie o to chodzi. Po prostu pewne cytaty sa charakterystyczne dla niektórych grup religijnych. A zagranie, którego się dopuściłeś, ze nei skłamałeś, że nie jesteś Świadkiem oraz to, ze nie powiedziałeś tego wprost tylko potwierdza Twoją przynależność. Pytając po prostu chcieliśmy się dowiedzieć, czego się spodziewać po kim. Po świadkach Jehowy można się spodziewać innego stosunku do Maryi niż katolika etc.

Zakony są miejscami, w których człowiek nabiera duchowej energii. Jest to miejsce, w którym ludzie żyjacy na wzór pierwotnych gmin chrześcijańskich, gdyż "wszystko mają wspólne" skupiają się na tym, by dązyć do Boiga i prowadzić tam innych ludzi. I na tym skupieni sa także zakonnicy będący w klasztorach zamkniętych. Istnieje przecież instytucja modlitwy wstawienniczej.
Któż z nas ma czas, by modlić się 8 godzin dziennie? a zakony żyjące wg reguły Benedykta tyle czasu poświęcają modlitwie. I im można przekazać pewną intencję, by modlili się.

sasori3445

Katolikom brakuje argumentów...noo chyba tylko na rozmowę z ateistom. Główna religia ma się tłumaczyć grupce ludzi wchodzących w skład sekty, myślę że powinno być na odwrót.

Januarius

Tak, to wypowiedź na Twoim poziomie. Pozdrawiam!

sasori3445

Też tak sądzę, że ta wypowiedź była na moim poziomie.

Kiler

Myślę, że nie o to nawet chodzi. Przynajmniej mi. Ja tłumaczę każdemu na tyle, na ile jestem w stanie. Może uwierzy w to, co piszę, skonfrontuje to z Biblią? Może się nawróci? Ja w to wierzę. Często się modlę na forumowiczów Wesoly

Prosiłbym, nei okreslajmy sobie poziomów wypowiedzi. Myślę, że każdy się stara jak najlepiej pisać.
A zakony to akurat rzecz, która występuje tylko w katolicyzmie i prawosławiu. Nieważne, czy tłumaczę wierzacemu z wyznania protestanckiego, czy niewierzacemu. Może uzna.

Januarius

Rozumiem Twoje intencje Kiler i cieszę się, że zachowujesz taką cierpliwość i panowanie nad sobą. Mi tych cech czasami brakuje, ale pracuję nad nimi. Niemniej chodzi mi o to w tym temacie, czy czasami ofiarność ludzi będących w zakonach nie jest daremna. Czy Bóg oczekuje właśnie TAKICH wyrzeczeń. Ja osobiście w to wątpi,ę gdyż nie znalazłem w Biblii o tym wzmianki.

Kiler

OD swoich uczniów Jezus też wymagał, by rzucili wszystko co robili dotychczas i poszli za Nim.

Januarius

No tak, tylko czy Jezus zamknął się za murami i prowadził surowe życie.

Kiler

Nie zamykał się za murami. Natomiast posługę miał podobną. Też głosił Ewangelię i wymagał od swoich uczniów, by odeszli do rodzin. Co do samego zamknięcia sie w klasztorze, to sprzyja to kontemplacji Słowa Bożego oraz pogłebiania życia duchowego. przecież np. benedyktyni przy swojej regule stacio locis, jakże czesto wyjeżdżają - bo sa rozchwytywani jako mówcy rekolekcyjni?

Januarius

Niemniej ani Jezus, ani Jego uczniowie nie zalecali klasztornego stylu życia. Z NT wynika raczej coś przeciwnego.

Kiler

Zakon to słowo wieloznaczne a jednym z znaczeń tego słowa jest przestrzeganie praw Ojca naszego dzięki, którym człowiek żyje a wśród tych praw znajduje się prawo radzące nam byśmy zamykali się w ciele swoim by modlić się czyli rozmawiać z Dawcą naszego życi