Moja droga

bogdae

Czy patrzysz w przyszłość
z lękiem, czy z nadzieją?

Strach przybiera różne oblicza.
Czy istnieją jakieś uzasadnione powody, by patrzeć w przyszłość z optymizmem?

michal21

W przyszłość patrzę realistycznie. Jak można patrzeć z nadzieją, optymizmem, jeśli wiem że moja babcia niedługo straci wzrok, że niedługo u dziadka Altzheimer rozwinie się do takiego stadium, że nie będzie już mnie poznawać. Jak mogę na to patrzeć z nadzieją czy optymizmem? To się stanie, nie unikniemy temu i trzeba się z tym pogodzić.

Aniolek

Ja staram się zawsze patrzeć w przyszłość z nadzieją. Lęk i pesymizm nie pomoże zwalczyć przeciwności losu. Załamanie i depresja nie pomoże wstawać każdego dnia z wolą walki. Dlatego szkoda czasu i życia na lęki. Chociaż nie powiem, że nie mam czasem doła. Nie da się we wszystkim widzieć plusy. Człowiek zawsze się czegoś boi.

bogdae

Rozmaite oblicza strachu obecnego dziś w każdej dziedzinie życia wyraźnie wskazują, iż konieczna jest interwencja Boga.

Jezus Chrystus polecił swym naśladowcom:
„Macie więc modlić się w ten sposób:
‚Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię.
Niech przyjdzie twoje królestwo.
Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi’” (Mateusza 6:9, 10).

Piotr

Nadzieja to jedna z trzech cnót. mówi się o niej dużo i w każdym powiedzeniu jest część racji. osobiście to nigdy jej nie tracę, nawet gdy już naprawdę ciężko mi cokolwiek zrozumieć i się podnieść. jednak wiem, że jak się poddam to przegram i mogę stracić wszystko to, co tyle budowałem, o co tak długo walczyłem. jednak nie należy opierać się tylko na nadziei i ciągle żyć mając nadzieję, że coś samo się za nas zrobi albo ktoś sam do nas przyjdzie, itp. nadzieja ma nam jedynie pomóc w dalszym życiu, jak dokonać wyboru, którą drogę wybrać, jak się przełamać itp. sami musimy coś osiągnąć, sama nadzieja nie wystarczy.
co do optymizmu to również lepiej być pozytywnie nastawionym do życia niż negatywnie. smutek i dołowanie tak na dłuższą metę tylko pogarszają. należy jak najszybciej wziąć się jakoś w garść i się podnieść, optymistycznie nastawić się do życia. wniesie to więcej radości i spokoju, łatwiej będzie walczyć ze smutkiem, którego niestety nie da się uniknąć. klucz w tym, żeby umieć z nim walczyć Wesoly

Teknometalman

Ja generalnie myślę o przyszłości pozytywnie, ale są też rzeczy, których się obawiam.

kleo3

W moim życiu było kilka krytycznych momentów jednak wiara i nadzieja w lepsze jurto spowodowały, że podniosłam się po upadku Smile

Aniolek

Chyba każdy ma w życiu jakieś krytyczne momenty. Są to często problemy, które po jakimś czasie wydają nam się błache, ale zawsze warto mieć nadzieję i szukać rozwiązania, bo nie ma drogi bez wyjscia Wesoly

Piotr

najważniejsze to nigdy się nie poddawać i zawsze wstawać po upadku, nawet gdy myślimy, że już nie warto, gdy nie widzimy sensu, gdy nie chce nam się żyć. każde doświadczenie wzmacnia i kształtuje naszą osobowość, wystarczy tylko uwierzyć bardziej w siebie i swoje możliwości a efekty będą nieprawdopodobne Wesoly

marian

Wewnętrzna radość jest podstawą.
Trudno zachować spokój w obliczu trudności ale przecież do tego wzywał właśnie Chrystus.
Gdy człowiek zrozumie, że życie tutaj jest stanem przejściowym to żadne trudności nie odbiorą mu nadziei

cento3

Mam nadzieję że wszystko będzie dobrze. Ale boję się że może się wszystko skończyć źle. Szkoda że tak naprawdę nie ufam. Boże jak bardzo bym chciał ufać bezgranicznie!

maro110

cento3

Nie... ale czy aby napewno, Ci którzy mówią że ufają Mu bezgranicznie... czy tak jest??? Chciałbym spotkać człowieka takiego.

Aniolek

często w upadkach albo złych wydarzeniach ludzie zaczynają wątpić. Wtedy gdy powinni najbardziej zaufać zaczynają oskarżać Boga, że nie pomógł, że nie wysłuchał itp..
Przeżywam ostatnio bardzo ciężki okres i staram się cały czas ufać, wierzyć, choć są naprawdę chwile, że zaczynam wątpić w siłę modlitwy. Ale nie zawsze dobrze odczytuje znaki.

Piotr

Aniolek

ale dokładnie o to samo mi chodziło

tylko, że nie zawsze da się tak bezgranicznie ufać. Człowiek jest tylko człowiekiem więc upada, wątpi..

Piotr

rozumiem, ale wierzę, że sobie poradzisz Wesoly

marian

A propos ufności:

"O Synu Tego Który Jest!
Moja miłość jest Moją twierdzą; kto do niej wchodzi, ten jest spokojny i bezpieczny, a kto się odwraca, ten z pewnością zabłąka się i zginie."

pepe

Ja w przyszłość patrzę realistycznie, ale zawsze we mnie tkwi choćby mała iskierka nadziei. Zazwyczaj staram odszukać, nawet w rzeczach przykrych, złych, jakąś "zaletę".
Modlę się tez o wiele rzeczy, o wiele łask zwłaszcza dla bliskich mi osób, bo wierzę, że Bóg naprawdę jest, że On zawsze, prędzej czy później, wysłucha. Zwłaszcza, że jedna z intencji, z którą pielgrzymowałam na JG została wysłuchana (może dla innych to zbieg okoliczności, ale ja wierzę, że to Jego działanie).

Po za tym lubię taką sentencję: "Dziś jest jutrem, o które martwiłeś się wczoraj. Warto było?"

Piotr

i bardzo dobrze pepe, że tak optymistycznie patrzysz w przyszłość. przynajmniej masz chęć działania, zmieniania się i nie czekania na nie wiadomo co. każde cierpienie uczy nas czegoś nowego, wzmacnia i pokazuje drugą stronę medalu. jeżeli nie potrafimy dostrzec w przykrych i złych rzeczach zalet, to świadczyć to może o naszym uporze, egoiźmie i braku ufności bo zwalamy winę na wszystkich tylko nie na siebie. optymizm, otwartość i ufność przede wszystkim Wesoly

yoel90

Hmm, nadzieja. Może wyjdźmy od tego czym jest nadzieja? To tak samo jak z wiarą czy innymi wybiegami w przyszłość. Ukierunkowywanie myśli na temat przyszłości w racjonalny i bardzo prawdopodobny zbieg okoliczności lub w zależności od naszych intencji optymistyczny lub pesymistyczny przebieg czasu. Ufność i optymizm jest raczej nie potrzebny, jak sądzicie? Sentencja Mahatma Gandhi’ego jest jak najbardziej na miejscu, ale moim zdaniem nie matwienie się o przyszłość i życie codziennością jest najlepszym rozwiązaniem na obecne czasy... Wesoly

slav

jesli chodzi o sentencje...to Wesoly

!
jesli chodzi o everybody lies...to ....please forgiv me...without me! Wesoly

Aniolek

dlaczego yoel uważasz, że ufność i optymizm jest nie potrzebny?

Piotr

czy pesymistyczne nastawienie do wszystkiego jest takie dobre? człowiek z niczego się nie cieszy, nawet jak osiągnie jakiś cel, spełni marzenie to i tak będzie niezadowolony bo coś tam. widzi wszystko w ciemnych barwach, a przyszłości nie widzi w ogóle, a jak ją widzi to będzie jeszcze gorsza niż teraźniejszość. a optymista potrafi wszędzie znaleźć dobre strony, ma chęć do życia, nie poddaje się, cieszy się z najmniejszych rzeczy. w przyszłość patrzy pozytywnie, sam chce ją zbudować. jak widzisz i pesymista i optymista patrzą w przyszłość. jak możesz pisać, że nadzieja na lepsze jutro nie ma nic wspólnego z naszym optymizmem/pesymizmem?

bez ufności człowiek zamyka się w sobie, zamyka się dla siebie. zaczyna uważać, że nikt go nie rozumie, a tak naprawdę wcale się nie wysila żeby ktoś go zrozumiał. nie docenia tego co ma od innych, nie dostrzega albo nie chce dostrzegać ich dobra, widzi i wspomina tylko złe sprawy. i czeka na nie wiadomo co, aż ktoś go przygarnie, zrozumie, przytuli, a nie dopuszcza do siebie nikogo, mimo, że wielu chciałoby się zbliżyć. chce ale nie chce. może w przyszłości. tera nie ma na to czasu i głowy, poczeka jeszcze troche. a kiedy będzie miał czas? może tak czekać i czekać aż się zestarzeje, odwróci się od swoich najbliższych a winę będzie zganiał na nich, że to oni się odwrócili. tyle, że jak oni chcieli to on ich nie potrzebował, nie chciał. bał się zaufać, użalał się nad sobą. może w przyszłości, ale w sumie to było mu obojętne co będzie w przyszłości. bez ufności nie ma przyszłości, nie ma nadziei. jeżeli nie zaufasz to twoja nadzieja może być pustą wartością yoel90.

Aniolek

Piotrze, podejrzewam, że jeśli yoel uważa że optymizm jest niepotrzebny to raczej pesymizm też nie. Ale co według Ciebie Yoel jest potrzebne?