Moja droga

Aniewiethiel

Dzień dobry! Jestem Ania. Mam 21 lat... Od kilku lat cierpię na schizorenię. Przeżyłam fatalne zauroczenie, które omal by mnie doprowadziło do samóbójstwa. Okłamała mnie koleżanka. Choć to moja wina, zrobiła to dla mojego dobra... Chciałabym porozmawiać z drogimi interneutami o Bogu, o Jego uzdrawiającej mocy, jaką jest Miłość - a której dogłębnie doświadczyłam na sobie poprzez sny o Bogu i głosy ze świata rzeczywistego na jawie. Jednakże zdarza mi się błądzić wciąż w wierze za sprawą zasadzek, jakie zsłyła mnie Szatan poprzez poskusy, które atakują czystość duszy i które dążą do tego by zerwać przymierze z Panem Bogiem. Zdarza mi się odstępować od wiary. Z poczucia wstydu i z powodu popełnionych grzechów lękam się iść do spowiedzi, przestaję się modlić, bo trwoży mnie, że tak bradzo zraniłam Boga. I to wiele razy w ten sam sposób, choć przyrzekałam poprawę... Chciałabym podzielić się moimi uczuciami. Nie mam nikogo, komu mogłabym się zwierzyć... Wprawdzie mam kochającą mamę, jednak bardzo skłóconą z tatą, który nie może jej wybaczyć dawnych grzechów z przeszłości. A moi bracia, choć również mnie kochają jak tylko potrafią na swój sposób, są zamknięci w sobie, gdyż rodzice z powodu swoich wewnętrznych zranień nie potrafili okazać im czułości.... Do psychologa wstyd mi iść. Jestem tak straszną grzesznicą...

Aniewiethiel

Ojjej... przepraszam, robi mi się przykro... Nie powinnam tego pisać. Na pewno z tego wynika, że jestem zarozumiała i egiostyczna. A chciałam tylko się wyżalić. Przepraszam... Nie będę miało do nikogo żalu, jeśli zostanę negatywnie osądzona za moje postępowanie.

Anusia

Dlaczego miło poznać koleżankę o tym samym imieniu Wesoly

Marysia