Moja droga

Dolores61

Czy wiecie,że w Piśmie Świętym nie znajdujemy żadnej wzmianki o tym,by któryś z wiernych sług Bożych obchodził urodziny?A według tej księgi obchodzenie urodzin kojarzy się ze śmiercią?-Co o tym sądzicie?

Sid89 · Gość

Mogę powiedzieć tylko tyle... nie rozumiem co masz na myśli. Obchodzenie urodzin kojarzy się ze śmiercią, sam nie wiem, pierwszy raz słysze, ale czy pamieć o śmierci obliguje do obchodzenia urodzin? Jeśli Pisamo Święte tak mówi, to ok, ale nie wiem dlaczego miałoby być tam napisane, że ktoś w tym i tym dniu obchodzi urodziny. Sądze, że nikomu to nie jest potrzebne do szczęścia Wesoly

maeror

A tak się tylko zapytam...
Kiedy pojawił się zwyczaj obchodzenia urodzin?!

Dolores61

Obecnie większośc ludzi sądzi,że obchodzenie urodzin to tylko niewinny zwyczaj. Jednakże Biblia nie wyraża się o nim pozytywnie. Wspomniano w niej jedynie o dwóch ucztach urodzinowych wydanych dla władców będących wrogami Boga. W trakcie obydwu doszło do egzekucji, a goście upajali się śmiercią człowieka, który naraził się panującemu.W pierwszym wypadku faraon egipski kazał stracic przełożonego piekarzy (1 Mojżeszowa 40:2,3,20,22). Uczynił tak podczas uroczystości, gdyż wcześniej rozgniewał się na swego sługę. Druga wzmianka dotyczy Heroda, znanego z rozwiązłości władcy Galilei, któremu spodobała się tańcząca podczas uczty dziewczyna i w dowód sympatii dla niej rozkazał ściąc Jana Chrzciciela (Mateusza 14:6-11). Wierni chrześcijanie z I wieku nie chcieli przejąc zwyczaju święcenia uroczystości, którą Biblia przedstawia w bardzo niekorzystnym świetle i którą, np.Rzymianie obchodzili w tak makabryczny sposób.

Sid89 · Gość

Możliwe, że masz rację. Nie mam zielonego pojęcia skąd wziął się obyczaj obchodzenia urodzin(dlaczego się tak rozpowszechnij), skoro w Biblii jest to tak przedstwaione.

Dolores61

Skąd się wziął zwyczaj obchodzenia urodzin?
Zwyczaj ten wywodzi się ze sfery magii i religii.Składanie życzeń,dawanie prezentów i świętowanie przy zapalonych świecach miało 'niby' chronic solenizanta przed demonami i zapewniac mu bezpieczeństwo w nadchodzącym roku. Grecy np. wierzyli,że każdy ma swego ducha opiekuńczego 'demona',który był obecny przy jego narodzeniu i czuwa nad nim przez całe życie ( stąd wiara w tzw.anioła stróża). Ten duch zachowywał mistyczny związek z bogiem,w którego urodziny ten człowiek przyszedł na świat ( stad też zwyczaj dawania imienia dziecku np.Józef,gdy urodziło się w Józefa imieniny;lub nadawano to imię jako drugie na cześc Józefa,który odtąd miał byc patronem tego człowieczka). Zwyczaj zapalania świec na ciastach zapoczątkowali Grecy.Takie ciasta ozdobione zapalonymi świeczkami stawiano na ołtarzach np.Artemidy. W ludowych zwyczajach i wierzeniach świeczki urodzinowe mają szczególną siłę magiczną w spełnianiu życzeń.Odkąd człowiek zaczął budowac ołtarze dla swych bóstw,zapalone świeczki i ogień ofiarny miały specjalne znaczenie mistyczne.Świeczki urodzinowe mają byc wyrazem czci i hołdu dla solenizanta (a dawniej dla osobistego bóstwa,opiekuna-demona,którego imię nosił solenizant), i zapewniają szczęście. Istotnym elementem tego święta są powinszowania i życzenia urodzinowe..Ten zwyczaj też ma swoje korzenie w magii.
Prawie wszystkie starożytne ludy obchodziły święta, które dziś nazywane są urodzinami czy imieninami.
Dopiero od mniej więcej IV wieku chrześcijaństwo zaczęło sobie przyswajac m.in. pogański zwyczaj obchodzenia urodzin.
Ciekawe jest też,że w Biblii nie ma daty urodzin Pana Jezusa,który na pewno nie urodził się w grudniu i na pewno nie życzyłby sobie świętowania ku Jego czci.Dlaczego? Bo wszystko co czynił czynił nie dla swojej chwały lecz dla chwały swego Ojca.
Ciekawe też jest to,że gdy ludzie świętują czyjes urodziny to idą z prezentem do solenizanta,z życzeniami ...a gdy obchodzą urodziny Jezusa to sobie składają życzenia i sobie kupują prezenty.A Jezusowi co...?
O różnych zwyczajach związanych z m.in.urodzinami,imieninami można poczytac w książce pt."Bogowie,duchy i czarownice"- nie pamiętam autora ale książka dostępna w bibliotekach publicznych. Polecam,bo świetnie się ją czyta i jest bardzo pouczająca.