Moja droga

andrzej

Nadszedł czas na list do Galatów, jest on kluczowym w swojej treści.
Zanim w pełni przyjdzie zrozumienie, trzeba zacytować apostoła Jana, który dał wskazówkę jak ustrzec się przed błędną nauką.

"...Umiłowani, nie każdemu duchowi
wierzcie, lecz badajcie duchy, czy
sa z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków
wyszło na ten świat.
Po tym poznawajcie Ducha Bożego:
Wszelki duch, który wyznaje,
że Jezus Chrystus przyszedł w ciele,
z Boga jest.
Wszelki zaś duch, który nie wyznaje,
że Jezus Chrystus przyszedł
w ciele, nie jest z Boga.
Jest to duch antychtysta, o którym słyszeliście,
że ma przyjść,
i teraz już jest na świecie. 1 Jana:4-1,3.

Zanim do tego dojdziemy w liscie do Galatów omówiony zostanie jego list.

Paweł - "A oznajmiam wam bracia, że ewangelia, którą ja zwiastowałem, nie jest pochodzenia ludzkiego;
Albowiem nie otrzymałem jej od człowieka, ani mnie jej nie nauczono, lecz otrzymałem ją przez objawienie Jezusa Chrystusa." Galatów:1-11,12.

Twierdzi, że nienauczono go ewangelii, a tym samym i praw Bożych.
Jak odpowiada na to Pismo?

Filip i dworzanin królowej Etiopii

"...A oto Etiopczyk , eunuch, dostojnik królowej etiopskiej Kandaki, który zarządzał jej wszystkimi skarbami, a przyszedł do Jerozolimy, aby się modlić.
Powracał, a siedząc na swoim wozie, czytał proroka Izajasza.
I rzekł Duch Filipowi:
Podejdź i przyłącz się do tego wozu.
A gdy Filip podbiegł, usłyszał, jak tamten czytał proroka Izajasza,
i rzekł:
Czy rozumiesz to, co czytasz?
Ten zaś powiedział: Jakżebym mógł, jeśli mnie nikt nie pouczył? I prosił Filipa, aby wsiadł i zajał przy nim miejsce.
Wtedy eunuch odezwał się do Filipa i rzekł:
Proszę cię, o kim to prorok mówi?
O sobie samym, czy też o kim innym?
A Filip otworzył swoje usta i zwiastował mu dobrą nowinę o Jezusie,
począwszy od tego ustępu Pisma. Dzieje:8-26,40.

Więc musi być pouczenie, by nastało zrozumienie.
Więc kto może pouczać jezeli nie spozywał ciala i krwi Jezusa?
Przez cierpienie i pokorę jest poznanie jak mówi Pismo, a czy Paweł cierpiał?
Nie! Był prześladowcą cheścijan. Sam doprowadzał do cierpienia innych.
Sam dalej mówi sam o sobie;

"Paweł- Słyszeliście bowiem o moim dawniejszym postępowaniu w ŻYDOSTWIE, że srodze przesladowałem zbór Bozy i niszczyłem go.
I że prześcigałem w żarliwości dla żydostwa wielu rówieśników mojego pokolenia, będąc nader gorliwym zwolennikiem moich ojczystych ustaw. Galatów: 1-13,14.
W liście do Tymoteusza tak się usprawiedliwia:
"Mimo to, że przedtem byłem bluźniercą i prześladowcą, i gnębicielem, ale miłosierdzia dostąpiłem, bo czyniłem to nieświadomiem w niewierze. Tymoteusza:1-13.

Jak na to odpowiada Pismo?
Ukamienowanie Szczepana
"A wypchnąwszy go poza miasto, kamienowali.
Świadkowie zaś złożyli szty swoje u stóp młodzieńca,
zwanego Saulem.
I kamienowali Szczepana, który sie modlił tymi słowy:
Panie Jezu, przyjmij ducha mego.
" A Saul również zgadzał się z tym zabójstwem.
W owym czasie rozpoczęło sięwielkie przesladowanie
zboru w Jerozolimie i wszyscy, z wyjątkiem apostołów,
rozproszyli się pookregach wiejskich Judeii i Samarii. Dzieje:7-58,60. i 8-1.

Gdy wspomina o nawróceniu swoim w dalszej części, kłamliwie wspomina poznanie apostoła, którym miał być rodzony brat Chrystusa, syn Marii i Józefa.

Paweł - "...Potem po trzech latach, poszedłem do Jerozolimy, żeby się zapoznać z Kefasem (Piotrem) i przebywałem u niego dni piętnaście;
A innego z apostołów nie widziałem oprócz Jakuba, brata Pańskiego.
A pisząc wam to, Bóg świadkiem, nie kłamię. Galatów:1-18,20.
Jak to ma się do Objawienia Jana, który stwierdza że kamienie węgielne pod Nowym Jeruzalem, będą nosić imię dwunastu apostołów baranka? Obj:21-14.
Żaden z nich nie był bratem Chrystusa, oczym wspomina Ewangelia;

"...Bo nawet bracia jego nie wierzyli w niego. Ew. Jana:7-5.

Jego samopochwalna myśl, kształtuje się i w liście do Galatów:

Paweł - "Potem po czternastu latach udałem si ę z Barnabą znowu do Jerozolimy, zabrawszy z sobą i Tytusa.
A udałem się tam na skutek objawienia i wyłożyłem im na osobności, zwłaszcza zaczniejszym, ewangelię, którą zwiastuję między poganami, żeby się czasem nie okazało, że daremnie biegnę czy biegłem. Galatów:2-1,2.

Ewangelia:
"...Lubią też pierwsze miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach..." Mateusza:23-6.

Co na to prorok?
"...Nie posyłałem proroków, a oni jednak biegną;
nie mówiłem do nich, a oni jednak prorokują..." Jeremiasza:23-21

Słowa o wolności:
Paweł - "Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni i potajemnie weszli, aby wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie, żeby nas podbić w niewolę.
A którym ani na chwilę nie ustąpiliśmy, ani się nie poddaliśmy, aby prawda ewangelii u was się utrzymała. Galatów:2-4,5.

Jezus mówił o wolnościn od grzechu a nie własnego "widzi mi się" jak to zaznaczył Paweł.

[b]" Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprwadę powiadam wam,
każdy kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu.
A niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze.
lecz syn pozostaje na zawsze.
Jeśli więc Syn was oswobodzi, prawdziwie
wolnymi będziecie. Ew. Jana: 8-34,36.

Na tym kończę pierwszą część do Galatów, już niebawem druga część.

andrzej

Ignorancja Pawła do apostołów:
Paweł - A co się tyczy tych, którzy cieszyli się
szczególnym poważaniem - czym oni niegdyś byli,
nic mnie to nie obchodzi;
Bóg nie ma względu na osobę - otóż ci, którzy cieszyli się
szczególnym poważaniem, niczego mi nie narzucili. Galatów:2-6.
Warto skomentować tą wypowiedź;
Apostołowie, byli poważani przez cały czas wśród chrześcijan, nie stracili szacunku innych, tym bardziej że otrzymywali wskazówki od Ducha Świętego jak postępować w spólnocie.
Paweł, dyskredytuje osoby apostołów, kim byli a raczej kim są przez cały czas, mówi - "nic mnie to nie obchodzi".
Bóg nie ma względu na osobę - dotyczy to żydów i pogan, gdyż ci i ci, otrzymają tą samą nagrodę i dostąpią zbawienia.
Jezus wyróżnił apostołów spośród innych swoich uczni, więc wymagana jest tu hierarchia.
Tak jak jest ustanowiona hierarchia w niebie i wśród aniołów, tak samo musi być zachowany porządek na ziemi i wśród chrześcijan.
Nikt nie może robić tego co mu się podoba będąc we wspólnocie, bo wtedy dochodzi do haosu i szerzenia odstępstwa.
Tymczasem Paweł pisze, że apostołowie nic mu nie narzucili. Raczej to on, nie dał sobie narzucić niczego, bo bardzo często, jego słowa są sprzeczne z ewangelią.

Paweł - "Raczej przeciwnie, gdy zobaczyli, że
została mi powierzona ewangelia między
nieobrzezanymi,
jak Piotrowi między obrzezanymi -
Bo Ten, który skutecznie działał przez Piotra w apostolstwie
między obrzezanymi, skutecznie działał i przeze mnie
między poganami - Galatów:2-7,8.
Paweł, wprowadza w błąd swoimi słowami, wiadomym jest że również Piotr i inni apostołowie byli posłani przez Ducha Świętego do pogan.
Oto co mówi Piotr:

"...wstał Piotr i rzekł do nich: Mężowie bracia, wy wiecie
że Bóg już dawno spośród was mnie
wybrał, aby poganie przez usta moje
usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Dzieje:15-7.
To właśnie Piotr ochrzcił pierwszych pogan w Cezarei. Tak przez niego i wielu żydów uwierzyło w Jezusa Chrystusa. Piotr i inni, byli posłani do pogan, nie tak jak twierdził Paweł, że tylko wśród obrzezanych działał Piotr.

Paweł - "Otóż, gdy poznali okazaną mi łaskę, Jakub i Kefas, i Jan,
którzy są uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę
na dowód wspólnoty, abyśmy poszli do pogan, a oni do
obrzezanych;
Mieliśmy tylko pamiętać o ubogich, czym się też gorliwie
zająłem i co starałem się wykonać. Galatów:2-9,10.
Ciekawa rzecz, ale podobne słowa użył papież Franciszek gdy obejmował swój urząd. "Pamiętaj, nie zapominaj o ubogich" te słowa miał usłyszeć od kardynała z Brazylii, który też ubiegał się o papiestwo.

andrzej

Paweł gani Piotra

"A gdy przyszedł Kefas do Antiochii, przeciwstawiłem mu się otwarcie
bo też okazał się winnym.
Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba,
jadał razem z poganami;
a gdy przyszli, usunął się i odłączył z obawy przed tymi,
którzy byli obrzezani.
A wraz z nim obłudnie postąpili pozostali Żydzi,
tak że i Barnaba dał się wciągnąć w ich obłudę.
Ale gdy spostrzegłem, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii,
powiedziałem do Kefasa wobec wszystkich:
"Jeśli ty będąc Żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku
czemuż zmuszasz pogan żyć po żydowsku?" Galatów:2-11,14.

Czy te słowa wymagają komentarza?
Tak. Jak najbardziej, na te oskarżenia skierowane przeciwko Piotrowi i innym, tym bardziej dlatego że Paweł - "spostrzegł, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii.

Paweł przez wiele lat przebywał między poganami i musiał z nimi jeść i pić, i rozmawiać. Nie mógł nawracać już nawróconych, tylko powinien iść tam gdzie niedotarła ewangelia, lub też chodził po zborach i łupił je szerząc "swoją" ewangelię. Jak sam przyznał w jednym z listów, przez jego ręce zostały ochrzczone tylko trzy osoby, gdzie w takim razie i komu głosił ewangelię?

Jeśli chodzi o Piotra - widział źdźbło trawy w oku brata swego, a belki w swoim oku nie widział.
Ale nawet i tego źdźłba nie było w oku Piotra. Oto dlaczego:

Zarzut dotyczył spożywania z poganami i nie postepowania z prawdą ewangelii.

Ewangelia:
"...I szemrali faryzeusze i ich uczeni w Piśmie,
mówiąc do uczniów jego:
Dlaczego z celnikami i grzesznikami jecie i pijecie?
A Jezus odpowiadając, rzekł do nich:
Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, którzy się źle mają.
Nie przyszedłem wzywać do upamiętaniasprawiedliwych,
lecz grzesznych..." Ew. Łukasza:5-30,32.

"...A gdy Jezus siedział w domu za stołem, wielu celników
i grzeszników przyszło, i przysiedli się do Jezusa
i uczniów jego..." Ew. Mateusza: 9-10.

"...A jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was
spożywajcie to, co wam podadzą." Ew. Łukasza:10-8.

Taka jest prawda ewangelii i Jezusa.
Oskarżenia Pawła i powoływanie sie na ewangelię są kłamstwem.
Tymbardziej padło jeszcze jedno oskarżenie wobec Piotra - że on bedąc Żydem zmusza pogan żyć po żydowsku.

Jedynie co nakazał Duch Święty dla pogan na Soborze apostołów w Jerozolimie przyjmujących ewangelię, to te zalecenia:

"Ale polecić im, żeby się wstrzymywali od rzeczy splugawionych
przez bałwany, od nierządu, od tego, co zadławione, i od krwi.
Mojżesz bowiem od dawien dawna ma po miastach takich,
którzy go opowiadają, (prawo i przykazania dane Mojżeszowi)
gdyż czyta się go w synagogach w każdy sabat. Dzieje:15-20,21.

Więc Piotr napewno nie wymagał więcej od pogan, niż to, co było ustanowione na Soborze, w którym uczestniczył on i apostołowie.

To samozwańczy apostoł i faryzeusz wykazał się obłudą ganiąc świętych.

madźka.

andrzej

Paweł - "Nie odrzucam łaski Bożej;
bo jeśli przez zakon jest sprawiedliwość,
tedy Chrystus daremnie umarł." Galatów:2-21.

Zobaczmy czy przez zakon jest sprawiedliwość, a tym samym Chrystus umarł daremnie, jak to dał pod wątpliwość Paweł z Tarsu.
Niech przemówi Psalm:

"...Dziekować ci będe szczerym sercem,
Gdy się nauczę sprawiedliwych praw twoich..."

"...Przysięgłem i potwierdzam:
Chcę strzec twioch praw sprawiedliwych..."

"...Gardzisz wszystkimi, którzy odstępują od ustaw twoich,
Bo mysli ich są fałszywe..."

"...Sprawiedliwy jesteś Panie,
I prawe są sądy twoje.
Nadałeś przykazania swoje
Sprawiedliwe i wielce prawdziwe..."

"...Sprawiedliwość Twoja jest wieczną sprawiedliwością,
A zakon twój jest prawdą..."

"...Świadectwa Twoje są sprawiedliwe na wieki,
Daj mi rozum, abym ożył!
Wołam z całego serca: Wysłuchaj mnie, Panie!
Chcę pełnić ustawy twoje..."

"...Pokój pełny mają ci, którzy kochają twój zakon,
Na niczym się nie potkną..."

"...Błogosławieni ci, którzy żyją nienagannie,
Którzy postępują według zakonu Pana!" Psalm:119.

andrzej

Paweł - "My jestesmy Żydami z urodzenia, a nie grzesznikami z pogan" Galatów: 2-15.

To że był Żydem nie usprawiedliwia go.
Bóg nie raz wykazywał winę Żydów, i to że popadli w grzech nieprzestrzegając słów PRAWA, czyli zakonu.

Paweł - "Wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli..."

Napisane jest w piśmie: demony również wierzą i drżą.
A czy spełniają dobre uczynki?
Demon się wypowiada:
"Jezusa znam i wiem, kim jest Paweł, lecz wy coście za jedni?Dzieje: 19 - 15.

Więc nawet demony wierzą i wiedzą kim jest Jezus, ale czy to ich usprawiedliwia?
Napewno nie!
Dlatego nie sama wiara usprawiedliwia, ale czynienie dobra, według słów Jezusa:

"Podobieństwo o dwóch synach

"A jak się wam wydaje?
Pewien człowiek miał dwóch synów.
Przystepując do pierwszego, rzekł: Synu, idź, pracuj dziś w winnicy.
A on odpowiadając, rzekł: Tak jest Panie! Ale nie poszedł
I przystepując do drugiego, powiedział to samo.
A on, odpowiadając, rzekł: Nie chcę, ale potem zastanowił się i poszedł.
Który z tych dwóch wypełnił wolę ojcowską?
Mówią: Ten drugi.
Rzecze im Jezus: Zaprawdę powiadam wam, że celnicy i wszetecznice
wyprzedzają was do Królestwa Bożego." Ew. Mateusza:21-28,31.

Bo nie chcą, ale czynią. Tak jak Abraham, nie chciał, ale był gotów zabić nawet własnego syna.
Dlatego oni będą usprawiedliwieni z wiary.

Tak jak człowiek gerzeszny wstrzymuje się przed czynieniem dobra, ale w końcu go czyni, bo jednak uważa że tak trzeba, jest wartością, niz ten, który tylko wierzy.

ŚMIESZNE są dalsze słowa Pawła i godne pożałowania;
Paweł - "...abysmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa,
a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek. Galatów:2-16.

Dalsze jego słowa pogrążają go coraz bardziej:

Paweł - " Bo jesli znowu odbudowuję to, co zburzyłem,
samego siebie czynię przestepcą." Galatów:2 - 18.

Według jego słow mozna powiedzieć tak:
" No cóż zgrzeszyłem, więc po co mam naprawiać swe błędy bo i tak będę przestepcą, i nie warto stawać się lepszym.

Tak słowo Boże nie uczy, a jak uczy?

Prorok Izajasz:
"A bym dał płaczacym nad Syjonem
zawój zamiast popiołu,
olejek radosci zamiast szaty żałobnej,
pieśń pochwalną zamiast ducha zwatpienia.
I będą ich zwać dębami sprawiedliwości,
szczepem Pana ku jego wsławieniu.
I odbudują starodawne ruiny, podźwigną opustoszałe
osiedla opustoszałe od wielu pokoleń. Izajasza: 61-3,4.

Tak ten, który zburzony i zrujnowany gdy zobaczy swój upadek, niech nawróci się do Boga, a nagroda bedzie wielka.

Jezus mówi:
"Przyszedł bowiem Syn Człowieczy,aby szukać i zbawić to co zgineło" Łukasza:19-10.

Jak również i na tym miejscu:

"Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich,
nie pozostawia dziewiecdziesieciu dziewieciu na pustkowiu
i nie idzie za zgubioną, aż ją odnajdzie?
A ODNALAZŁSZY, kładzie ją na ramiona swoje
i raduje się. Ew.Łukasza:15-4,5.
Powiadam wam:
Wieksza radośc bedzie w niebie z jednego grzesznika,
który się upamięta, niż z dziewiędziesięciu dziewięciu sprawiedliwych
którzy nie potrzebują upamiętania. Łukasza:15-7.

Tak więc warto jest odbudowywać to co się zburzyło.

madźka.

Weź nie wyrywaj fragmentów i tylko patrz na całość listów Pawłowych- wtedy będziesz wszystko wiedział.
np. gdybyś poczytał choć początek listu do Rzymian, to byś wiedział, że on też krytykował Żydów i wcale ich nie usprawiedliwia i tak samo tam się wypowiada dobrze o poganach.

andrzej

Przyjdzie czas i na list do Rzymian.
Patrze na jego listy jako na całość, i widzę same sprzeczności.
To co stwierdza w jednym liście, w drugim przeczy sam sobie.

Paweł był sam w sobie rozdwojony i niestały.
Dlatego w jego naukach nie ma prawdy i wprowadza w błąd innych.

Bo jesli ja z kimś w dyskusji, zacytuję Pawła - mój przeciwnik do rozmowy aby uwiarygodnić swoje zdanie - też zacytuje Pawła z tego samego, lub innego jego listu.

Dlatego dla mnie jest jasne że na jego listach nie mozna polegać, i chcę się przedewszystkim skupić na tych jego wypowiedziach, które są sprzeczne z Ewangelią i Torą, oraz innymi apostołami i prorokami.

Człowiek piszący tak jak ten człowiek, mógł tylko być fałszywym apostołem.
Te listy nie mogły być pisane z natchnienia Ducha Świętego.

Bobo

co tu wchodzić w takie dywagacje z ludźmi usiłującymi być oryginalnymi za wszelką cenę? Rolling Eyes

Właśnie takich ludzi miał na myśli Piotr (skoro jego opinie jest dla założyciela bardziej ważna niż Pawła). Tenże Piotr o Pawle napisał:

A cierpliwość naszego Pana uważajcie za wybawienie, tak jak to według danej mu mądrości napisał do was umiłowany nasz brat Paweł, 16 wypowiadając się o tych rzeczach, jak to też czyni we wszystkich swych listach. Są w nich jednak pewne sprawy trudne do zrozumienia, które ludzie nieuczeni i niestali przekręcają — podobnie jak pozostałe Pisma — ku własnej zgubie.

I tu chyba o niejakim andrzeju mowa...

andrzej

Paweł - "O nierozumni Galacjanie! Któż was omamił,
was , przed których oczami został wymalowany
obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego?

Chcę dowiedzieć się od was tego jednego:
Czy przez ucZynki zakonu otrzymaliście Ducha,
czy przez słuchanie z wiarą? Galatów:3-1,2.

Jak odpowiada na to apostoł Jakub:

"...A bądźcie wykonawcami Słowa,
A nie tylko słuchaczami,
oszukującymi samych siebie.
Bo jesli ktoś jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą,
to podobny jest do człowieka, który w zwierciadle
przygląda się swojemu naturalnemu obliczu;
Bo przypatrzył się sobie i odszedł,
i zaraz zapomniał, jakim jest.
Ale kto wejrzał w doskonały zakon wolności
i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina
lecz wykonawcą;
ten będzie błogosławiony w swoim działaniu..." Jakuba:1-22,25.

Apostoł Jakub chodził z Jezusem i wiedział, że wiara musi iść z uczynkiem.

Jezus:

"...Dlaczego mówicie do mnie: Panie, Panie,
a nie czynicie tego co mówię? Łukasza:6-46.

Paweł - "Czy aż tak nierozumni jesteście?
Rozpoczęliście w duchu, a teraz na ciele kończycie?
Czy daremne były tak liczne wasze doznania?
Rzeczywiście, byłyby daremne.
Czy ten, który daje wam Ducha i dokonuje
wśród was cudów,
czyni to na podstawie uczynków zakonu,
czy na podstawie słuchania z wiarą? Galatów:3-3,5.

Ewangelia:

"...Matką moją i braćmi moimi są ci, którzy słuchają Słowa Bożego
i wypełniają je. Łukasza:8-21.

Dalej Paweł z Tarsu tak uzasadnia słuchanie z wiarą;

Paweł - "Tak Abraham uwierzył Bogu i poczytano
mu to ku usprawiedliwieniu.
Z tego możecie poznać, że ci, którzy są z wiary,
są synami Abrahama.
A Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary usprawiedliwia
pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi:
"W tobie bedą błogosławione wszystkie narody."
Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują
błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem. Galatów:3-6,7.

Przecież Abraham musiał dowieść swej wiary, gdy Bóg wystawiając go na próbę, zażądał życia jego syna Izaaka.
Udał się w drogę wraz synem do kraju Moria, wspiął się na górę,
wybudował ołtarz na ofiarę,
poukładał drwa,
związał syna swego i ułożył na ołtarzu,
Chwycił nóż...
Wszystko to, czynił, nie tylko słuchał - postępował tak, jak mu nakazał Bóg.
Wtedy Bóg widząc jego wiarę, bo nie tylko słuchał, ale też czynił, sprawił że baranek znalazł się na miejscu opodal i został złozony na ofiarę zamiast syna Izaaka.
Wiara połączona z czynieniem.
To jest przykład Abrahama.

Także i Jezus usprawiedliwił z uczynków pewną kobietę chociaż była grzesznicą, w domu pewnego faryzeusza, który zaprosił Go do siebie.

"...Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twojego domu,
a nie dałeś wody do nóg moich;
ona zaś łzami skropiła nogi moje
i włosami swoimi wytarła.
Nie pocałowałeś mnie; a ona, odkąd
wszedłem, nie przestała całować nóg moich.
Głowy mojej oliwą nie namaściłeś;
ona zaś olejkiem namaściła nogi moje.
Dlatego powiadam ci:
Odpuszczono jej liczne grzechy,
bo bardzo miłowała.
Komu zaś mało się odpuszcza, mało miłuje.
I rzekł do niej: Odpuszczone są grzechy twoje.
I zaczęli współbiesiadnicyrozważać w sobie:
Któż to jest ten, który nawet grzechy odpuszcza?
I powiedział do kobiety:
Wiara twoja zbawiła cię,
idź w pokoju. Łukasza:7-36,50.

Ta kobieta czyniła, podobnie i Abraham.
Dlatego oni są usprawiedliwieni z wiary.

Słowa Pawła: "...a teraz na ciele kończycie?" są sprzeczne z Torą i Ewangelią.

andrzej

PAWEŁ - "A że przez zakon nikt nie zostaje usprawiedliwiony
przed Bogiem, to rzecz oczywista, bo:
Sprawiedliwy z wiary żyć będzie." Galatów:3-11.

Psalmy potwierdzają sprawiedliwość zakonu.
Jeżeli ktoś jest sprawiedliwy, to uczynki jego muszą być sprawiedliwe.
Sprawiedliwego dopiero poznaje się po uczynkach.
A nie po tym że ktoś w swoich myślach powie o sobie -"jestem sprawiedliwy".
Ktoś postepuje sprawiedliwie bo wiara będąca w nim tak nim kieruje.

PAWEŁ - "Zakon zaś nie jest z wiary, ale:
Kto go wypełni, przezeń żyć będzie." Galatów:3-12.

Dodawanie do słów zakonu całkiem innego przesłania, co Paweł uczynił.
Zobaczmy jaka prawdziwa treść, zawiera Tora;

"...Przepisów moich i praw moich przestrzegajcie
Człowiek, który je wykonuje żyje przez nie;
Jam jest Pan! 3Moj:18-5.

Napisane jest: "który je wykonuje", a nie tak jak podał Paweł: "który wykona cały zakon" lub " kto go wypełni".
Paweł z Tarsu, straszy zakonem.
Nadaje mu ciężar nie do uniesienia.
Bóg natomiast chce by ludzie trzymali się zakonu i starali się postępować według jego praw.
Przecież Bóg wie że nie jestesmy doskonali i że jesteśmy grzeszni.
Dlatego byśmy nie popadli w jeszcze wiekszy grzech dał przykazania byśmy starali się ich przestrzegać.

Żaden człowiek nie jest w stanie wypełnić zakonu i Bóg o tym wie, dlatego tym, który mógł jedynie go wypełnić i wypełnił był Jezus Chrystus.

PAWEŁ natomiast podważa cały zakon i nadaje rangę niesprawiedliwości,
gdy padają słowa; "Kto go wypełni" zamiast "kto będzie pełnić".

"Paweł - "Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem,
gdyż napisano:
Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie" Galatów:3-13.

Zakon nigdy nie był przekleństwem, to co twierdzi Paweł jest kłamstwem.

Chrystus nigdy nie stał się przekleństwem, to co twierdzi Paweł jest kłamstwem.

Nie może być jednocześnie błogosławieństwo, które Bóg obiecał Abrahamowi, że będzie dla narodów całej ziemi jednocześnie przekleństwem.

We wcześniejszych swoich listach nazywał Jezusa; rozdwojonym, grzechem, a teraz doszło do tego przekleństwo.
Nie dość że Paweł z Tarsu był kłamcą to również oszczercą,

Jak uzasadnia swoje zadanie?
"...gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie"

Tym razem odejmuje słowa od Tory, tak jak wcześniej zechciał sobie dodać zmieniając treść w pełnieniu zakonu, tak teraz odejmuje, zobaczmy;

"A jeśli ktoś popełni grzech,
pociągający za sobą wyrok śmierci, i poniesie śmierć
i ty powiesisz go na drzewie,
To nie mogą jego zwłoki pozostać na drzewie
przez noc,
ale mają być pochowane tego samego dnia, gdyż ten
który wisi, jest przeklęty przez Boga.
Nie kalaj więc ziemi, którą Pan, Bóg twój,
daje ci w dziedziczne posiadanie." 5Moj:21-22,23.

Przecież Jezus nie popełnił grzechu! Mowa jest tu o zbrodniarzach!
Nad to, był ściagnięty tego samego dnia w którym skonał.
Jak Jezus mógł kalać ziemię bedąc błogosławieństwem?!

Tak więc... Odjęte słowa od Tory w tym przypadku.
Przed dodawaniem słów i odejmowaniem, ostrzegał apostoł Jan w Objawieniu.

andrzej

"Jego prorocy są lekkomyslni i wiarołomni
jego kapłani plugawią, to co święte,
pogwałcili zakon..."

Fałszywy apostoł zaprzecza sam sobie w odstepie kilku zdań:

Paweł - "Jedni drugich brzemiona noście,
a tak wypełnicie zakon Chrystusowy." Galatów:6-2.

i zaraz odwrót;

Paweł - "Albowiem każdy własny ciężar poniesie."
Galatów:6-5.

Tym RAZEM zaczynamy prawie od końca listu do Galatów i nie jest to przypadek.
Musza być omówione wpierw kwestie ważne przy jego zakończeniu.

IZRAEL JEST WYBRANYM NARODEM PRZEZ BOGA.

I to przedewszystkim oni, jeżeli się ktoś nawróci z Żydów, będą kapłanami i królami w Królestwie Chrystusa.

Oni, ostatni z nawróconych, dostapią wielkiej łaski.

TAK OSTATNI BĘDĄ PIERWSZYMI, A PIERWSI OSTATNIMI.

Czego brakuje Żydom do tego by zostali zbawieni?
Przecież przestrzegają Tory.
Starają się postepować według zakonu Mojżesza.
Ich prawo jest niemal doskonałe.
Starają się zachowywać tradycję i przykazania.
Bronią swojej ziemi danej im od Boga.
Są nieugięci.
Ale czego im brak, to co mamy my?
WIARY!
Wiary w Jezusa Chrystusa.
Którą mamy my poganie.
Wiary w to, że Jezus był posłany najpierw do nich, a potem do nas.
Nie mogą uwierzyć w przyjście Jezusa Chrystusa, tak jak my uwierzyliśmy.
Robią wszystko aby ich kraj był znienawidzony przez cały świat.
Gdyż przewaznie zi ch narodu wywodzą się ludzie, którzy niszczą innych i inne narody.
Dlatego gniew ludzi skieruje się przeciwko nim, i nie umkną, bo wielkie są przewinienia tego narodu wobec całego świata.

NIE CAŁEGO IZRAELA. Ale ludzi, którzy wywodzą się z tego narodu, i którzy przyprawiają inne narody do upadku przez chciwość.
Dlatego NARODY sprzeciwią się tej ziemi, i wielu z Żydów zginie, gdy obstąpią ich kraj, NASTAPI Armagedon.
Ci którzy są kłamcami wśród tego narodu, sami sprowadzają nieszczęście na ich naród.
Zanim to nastąpi, omówmy Listy Pawła gdyż wielkie przekłamanie jest wsród tych listów.

Paweł - "Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie. Galatów:6-15.

Jest to podważanie przymierza pomiędzy Abrahamem a Bogiem.
Na dowód tego przymierza, wszyscy męscy potomkowie z ciała wywodzący sie od Abrahama mieli zostać poddani obrzezaniu, dotyczyło to również Jezusa, który był potomkiem z ciała Abrahama.
To przymierze miało być zawarte pomiedzy Bogiem a Żydami po wieczność, i tak jest do dzisiaj.
Nie obowiazuje to pogan.

"...I USTANOWIĘ przymierze moje miedzy mną a tobą
i potomkami twoimi po tobie według pokoleń ich
jako przymierze wieczne abym był
Bogiem twoim i potomstwa twego po tobie..."

"...A to jest przymierze moje, przymierze między mną a wami i
potomstwem twoim po tobie, którego macie dochować:

obrzezany zostanie u was każdy mężczyzna.
"...I będzie przymierze moje na ciele waszym jako
przymierze wieczne..." 1 Moj: 17-1,13.

To jest przymierze wieczne zawarte pomiędzy Bogiem a Żydami.
Gdy Paweł mówi o nieważności obrzezania, osmiesza PRZYMIERZE Boga, pomiędzy Bogiem a Żydami wspominając o nim poganom.

Wiemy że obrzezanie nie dotyczyło pogan, tak i jest do dziś.

Paweł - "A oswiadczam raz jeszcze kazdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że powinien cały zakon wypełnić." Galatów:5-3.

Na te kłamliwe słowa nie potrzeba komentarza.

Nastepne słowa Pawła z Tarsu są przeciwne temu co głosili apostołowie Jan i Jakub, ale najpierw słowa Pawła;

Paweł - "Mówię więc: Według Ducha postepujcie
a nie będziecie pobłazali żądzy cielesnej.
Gdyż ciało pożąda przeciwko Duchowi,
a Duch przeciwko ciału,
a te są sobie przeciwne,
abyście nie czynili tego ,co chcecie.
A jeśli Duch was prowadzi, nie jesteście pod zakonem.
Galatów: 5-16,18.

Niebywała wręcz Herezja, po to był posłany Duch Świety by pomóc ciału.
Ale zobaczmy jak przedstawiają to prawdziwi apostołowie:

"...Albowiem trzech jest świadków:
Duch i woda, i krew, a ci trzej są zgodni.
Jeżeli świadectwo ludzkie przyjmujemy,
to tym bardziej świadectwo Boże
które jest wiarogodniejsze;
a to jest świadectwo Boga, że złożył świadectwo o swoim Synu.
1 Jana:5-7,9.

Jeżeli woda i krew pochodzą z ciała, a Duch jest wraz z nimi, niemoże być niezgody.
"Duch jest prawdą".
Przypomnijcie sobie co wypłynęło z ciała ukrzyzowanego Jezusa, gdy przebito go włócznią: Krew i woda.
Więc jezeli Duch jest prawdą, a tak mówił o sobie Jezus że;
"jestem drogą, PRAWDĄ i zyciem"
Dlatego, woda, krew i Duch są jednym, i są zgodni.
Duch wspomaga ciało, które jest oddane Bogu.

On jest tym, który przeszedł przez wodę i krew,
Jezus Chrystus: nie w wodzie tylko, ale w wodzie i we krwi,
a Duch składa świadectwo, gdyż Duch jest prawdą. 1 Jana:5-6

I Piotr:
"Ponieważ więc Chrystus cierpiał w ciele, uzbrójcie
się też i wy tą myślą, gdyż kto cieleśnie cierpiał,
zaniechał grzechu..."

"Błogosławieni jesteście, jeśli was znieważają
dla imienia Chrystusowego, gdyż Duch chwały, Duch Boży,
spoczywa na was."

I Jakub:
"Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara
bez uczynków jest martwa".

I Jezus:
"Wtedy zaczął grozić miastom , w których dokonało
się najwięcej jego cudów, że nie pokutowały.
Biada tobie Chorazynie, biada tobie Betsaido;
Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się te cuda,
które u was się stały, dawno by
w worze i popiele pokutowały."

andrzej

Paweł - "Albowiem cały zokon streszcza się w tym jednym słowie, mianowicie w tym:
Będziesz miłował bliźniego swego, jak siebie samego. gALATÓW:5-14.

Fakt - Jezus streścił w dwóch przykazaniach, nie w jednym:

"...Jezus odpowiedział: Pierwsze przykazanie jest to:
Słuchaj Izraelu! Pan, Bóg nasz, jest jeden.
"...A drugie jest to: Będziesz miłował bliźniego swego
jak siebie samego..." Marka:12-29,31.

andrzej

Już nadszedł czas na ostatni etap listu do Galatów.

Dwaj synowie

Paweł - "Powiedzcie mi wy, którzy chcecie
być pod zakonem, czy nie słyszycie, co zakon mówi?

Napisane jest bowiem, że Abraham miał dwóch synów,
jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.

Lecz ten, który był z niewolnicy, według ciała się urodził,
ten zaś, który był z wolnej, na podstawie obietnicy.

A to jest powiedziane obrazowo:
oznaczają one dwa przymierza, jedno z góry Synaj,
które rodzi w niewolę, a jest nim Hagar.

Hagar jest to góra Synaj w Arabii;
odpowiada ona teraźniejszemu Jeruzalem,
gdyż jest w niewoli razem z dziećmi swymi.

Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono
jest matką naszą.

Jest bowiem napisane:
Raduj się niepłodna, która nie rodzisz,
Wydaj okrzyk radości i wesel się głośno
Ty, która nie znasz bólów porodowych,
Bo więcej dzieci ma opuszczona
Niż ta, która ma męża.

Wy zaś, bracia, podobnie jak Izaak, dziećmi obietnicy
jesteście.

Lecz jak ongiś ten, który się według ciała narodził,
prześladował urodzonego według Ducha, tak i teraz.

Lecz co mówi Pismo?
Wypędź niewolnicę i syna jej;
nie będzie bowiem dziedziczył syn niewolnicy z synem
wolnej.

Przeto bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, lecz
wolnej!" Galatów:4-21,31.

Dwaj synowie Abrahama ; Ismael i Izaak. Od tych dwóch, wywodzą się wielkie narody.
Obaj urodzili się z ciała Abrahama, ale tylko jednego z nich Bóg wybrał sobie na naród wybrany.
Tak jak jednego z dwóch synów Izaaka, którymi byli ; Ezaw i Jakub, wybrał sobie Bóg, chociaż obaj byli cielesnymi synami Izaaka.

Izaak - był ojcem Izraela, czyli Jakuba, bo tak Bóg nazwał Jakuba pierwszy raz - Izraelem.

Ismael - był ojcem Arabów.

Wiemy że na górze Synaj Bóg rozmawiał z Mojżeszem, a u stóp góry czekali na Mojżesza dopiero co wyzwoleni z Egiptu Izraelczycy.

Dlatego słowa Pawła gdy mówi o górze Synaj będącej symbolem wolności dla Izraela, są nieprawdziwe gdy porównuje ją z Hagar matką Ismaela, który był już całkiem innym i obcym narodem.

Słowa Pawła: "Lecz ten, który był z niewolnicy, według ciała się urodził, ten zaś, który był z wolnej, na podstawie obietnicy."

Te powyższe słowa Paweł kieruje do pogan zamieszkujących dzisiejszą Turcję a dawniej Galację podbitą przez Rzymian.
Tą ziemię zamieszkiwali Grecy, Persowie, Rzymianie, Celtowie oprócz również Żydów, wszyscy oni byli poganami urodzonymi według ciała.

A co im mówi dalej Paweł?

"Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono
jest matką naszą".
Mówi to, a raczej pisze do pogan, za których uważał również Arabów
wywodzących się od Ismaela, a jego matką była Hagar.

Jak wcześniej to przedstawia?

"A to jest powiedziane obrazowo:
Oznaczają one dwa przymierza, jedno z góry Synaj,
które rodzi w niewolę, a jest nim Hagar..

Hagar jest to góra Synaj w Arabii;
Odpowiada ona teraźniejszemu Jeruzalem, gdyż jest
w niewoli razem z dziećmi swymi".

Jeruzalem i zakon rodzą w niewolę według słów Pawła z Tarsu,
Izrael zamienia się w niewolników, a poganie oczekują wolności z Jeruzalem Duchowego, gdy mówi o drugim przymierzu...[b]

"Jeruzalem zaś, które jest w górze,
jest wolne i ono jest matką naszą."

Po to są przedstawione rodowody w Biblii w tym rodowód Jezusa, by nie ulegało wątpliwości że Jezus przyszedł w ciele na ziemię z cielesnego potomka tak jak zostało to obiecane Abrahamowi.

Paweł tu uważa inaczej:

" Wy zaś bracia , podobnie jak Izaak, dziećmi obietnicy jesteście"

Pomija to, że poganie stali się chrześcijanami przez uczynki i wiarę.
I STWIERDZA:

"Lecz jak ongiś ten, który się według ciała narodził,
prześladował urodzonego według Ducha,
tak i teraz.

O czym przestrzegał nas apostoł Jan?

"...Po tym poznawajcie Ducha Bożego:
Wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus
przyszedł w ciele, z Boga jest.

Wszelki zaś duch, który nie wyznaje
że Jezus Chrystus przyszedł w ciele,
nie jest z Boga.
Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście,
że ma przyjść, i teraz już jest naświecie...
1 Jana:4-2,3.

Paweł cały czas pietnuje ciało, mami chrześcijan i pogan mówiąc o tym że należą do górnego Jeruzalem i z tamtąd pochodzą.

A jednoczesnie pietnuje potomków Ismaela, którzy przecież jezeli również nawrócą się do Boga prawdziwego i uznają Jezusa za Zbawiciela i Króla, również mogą oni dostapić zbawienia.

My uwazamy Arabów za pogan, oni nas za niewiernych.
Niech spojrzą na poczatek tej opowieści ze pomimo iż na początku zostali odrzuceni, to teraz mogą przy koncu czasu nawrócić się by zostać przyjętymi.
T o samo Żydzi, dopóki nie uznają Jezusa Chrystusa za Zbawiciela nie będzie okazana im łaska.

Paweł z Tarsu przez swoje listy dokonał podziału i rozłamu wśród chrześcijan.

Jako jeden z pierwszych, Paweł miał w sobie ducha antychrysta. Apostoł Jan, który żył najdłużej z apostołów, napewno czytał jego listy i widział zaczynające się podziały, co również Jezus w Objawieniu utwierdził go w tym, ŻE to się zaczęło, gdy wspomina o nienawiści do Nikolaitów.

Ale jak? Zapyta wielu ludzi.
Przecież Paweł dokonywał cudów, uzdrawiał i czynił to co inni uczniowie Jezusa.
Niezapominajcie słów Pana:

"...W owym dniu wielu mi powie:
Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy
w imieniu twoim i w imieniu twoim nie
wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim
nie czyniliśmy wielu cudów?

A wtedy im powiem:
Nigdy was nie znałem.
Idźcie precz ode mnie wy,
którzy czynicie bezprawie." Ew. Mateusza: 7-22,23.

KARMELITAN · Wysłany: Śro 15:35, 12 Mar 2014 Temat postu:

Wielki szacunek za tą egzegezę, bo po pierwsze trzeba mieć wielką odwagę, a po drugie być niezwykle biegłym, żeby wychwycić te wszystkie niuanse. Sam już od jakiegoś czasu bardzo sceptycznie podchodziłem do postaci Pawła - szczególnie kiedy czytałem o tym jak ganił Piotra, który przecież namaszczony był przez samego Jezusa i z pewnością był natchniony w swoich działaniach Duchem Świętym. Ale po przeczytaniu twoich postów Andrzeju jestem całkowicie przekonany, a co się z tym wiąże czuje się jak heretyk.
"Odrobina kwasu całe ciasto zakwasza"... Tu muszę powiedzieć, że czytając Torę i Ewangelie miałem pełną jasność interpretacji, a Listy Pawłowe wprowadzają bardzo dużo zamieszania i sprzeczności. Bardzo wiele podziałów bierze się właśnie z analizy tych pism.
Tutaj przekonałem się, że są jeszcze do tego pełne kłamstw i fałszywych świadectw i interpretacji.
Dziękuję Andrzeju byłbym rad spotkać się z Tobą.
Z Bogiem