Moja droga

mariusz1519

Mam dylemat co do formy sprawowania obecnej Eucharystii.

Czy nie macie wrażenia że niektórzy przychodzą sobie tylko pośpiewać i biernie uczestniczyć w czasie Mszy?
Czuje ze ludzie zapomieli że Msza Św. to ofiara Jezusa... za nasze grzechy a my nie potrafimy w odpowiedni sposób tego uszanować, zapominamy że tak powiem o powadze sytuacji...
jakie są wasze wrażenia?

salwinia

Zawsze patrzymy tylko na zło, które widzimy w innych ludziach. W innych. A trzeba zadać sobie pytanie - jak JA przeżywam i uczestniczę w Eucharystii. Czym jest dla mnie Msza Św.
Nie patrz na "innych" - bo widzisz źdźbło w ich oczach, nie dostrzegając belki we własnym oku.

Dla mnie Eucharystia to jeden z najpiękniejszych momentów dnia. Jest to najbliższe spotkanie z moim Bogiem. Utęsknione, wyczekiwane.
Jestem tylko człowiekiem i oczywistym jest że na Mszy świętej i ziewać się zdarza, i po prostu być zmęczonym. Ale Jezus mówił: "przyjdźcie do mnie wszyscy..."

A co do ludzi, którzy przychodzą pośpiewać - może dobrze, że w ogóle przychodzą?
Może ich relacja z Jezusem jest na tyle oziębła, że tylko na tyle ich stać? Może dla nich to i tak bardzo dużo? Ich zostawmy Jezusowi, nie ludzkim osądom. On zrobi z ich sercami co tylko będzie chciał...

Wesoly

Nathaniel

Moja opinia jest taka, że całe msze są zbyt mało radosne. Za mało jest radosnych, żywych pieśni wielbiących Pana. Bóg nas kocha, my kochamy Jego, jest wspaniale więc radujmy się. Owszem Jezus (jak i wielu innych ludzi) umarł na krzyżu (choć zapewne był świadomy że jego czyny do tego doprowadzą oraz że mu się nic nie stanie) i w okresach wspominania jego męki można się wyciszyć i wybrać pieśni poważne. Ale nawet kiedy jest okres zmartwychwstania Jezusa to nigdy ale to nigdy nie widziałem radości i uśmiechu na tych ludzkich twarzach. Specjalnie się rozglądam dookoła aby zobaczyć jak ludzie reagują. Smutek, smutek i jeszcze raz smutek... Smutny

Nasza wiara jest po prostu smutna. I jeszcze te organy z średniowiecza. Brrrrrr. Powinien być radosny śpiew i gitary. W młodości chodziłem na oazy i tam był radosny klimat. Aż człowiek rwał się do wielbienia Pana i dawało mu to tyle radości Wesoly

Czy to było złe?

Tak wiem są wyjątki, gdzie msze są prowadzone inaczej. Ale uważam, że tak powinno być wszędzie. Czy przez śmierć Jezusa musimy się tylko i wyłącznie smucić i zamartwiać?

madźka.

Nathaniel

zylq

Ja tam w Kościele nie byłem chyba z 5 lat jak nie lepiej i to na podrzebie chyba ostatni raz byłem ale może sie wypowiem bo mi sie nudzi.

madźka.

Nathaniel

madźka.

Nathaniel

madźka.

Nathanielu zapisz się do jakieś wspólnoty i zaproponuj, aby zamiast homilii uczyniono dzielenie się swoimi doświadczeniami związanymi z przeczytaną w danym dniu Ewangelią... czemu nie? Wesoly

Przed bierzmowaniem u mnie w parafii są takie Msze i ksiądz wypytuje tochę- co było w Ewangelii.

Marek_pno

Moim zdaniem jak wam nudno idzie sobie do cyrku. Msza to msza i nie ma być wesoło, czy śmiesznie.

Ja chodzę na mszę przeważnie tylko po to ,żeby wysłuchać kazania i rozważania na nim. Reszta mnie przeważnie nie obchodzi i odpływam myślami gdziekolwiek (chyba, że idę do komunii)

Nathaniel

madźka.

Dla mnei w sumie Msza jest radością, chociaż niekoniecznie uzewnętrznioną. Bo jak człowiek może nie radować się wierząc, że przyjmuje Chrystusa pod postaciami chleba i wina?
No chyba, że ktoś jest na Mszy bez żadnej refleksji i nie wie, co się dzieje...

nodzyna

Przeczytałam posty dodane w temacie: współczesne podchodzenie do mszy. I zastanawia mnie dlaczego skupiacie się na oprawie prowadzenia mszy w kościele zamiast zadać sobie pytanie czym jest, skąd wziął się ten obrządek, kto go ustanowił, i czy jest zgodny z Pismem Świętym, jako jedyną natchnioną Boską księgą?

- Z definicji: msza to Ofiara Eucharystyczna - W katolicyzmie najważniejsza celebracja liturgiczna. W czasie sprawowania mszy uobecniana jest w sposób sakramentalny Ofiara Krzyżowa Jezusa Chrystusa.

- Katolicy są, na mocy pierwszego z przykazań kościelnych, zobowiązani do uczestnictwa co niedzielę i święta nakazane przez Kościół we Mszy. Powinność uczestnictwa we Mszy według katolików i ewangelików wynika ponadto z 3. przykazania Dekalogu.

I teraz nasuwają się pytania….
Dlaczego co niedzielę w kościele przedstawiana jest ofiara krzyżowa Jezusa Chrystusa? Przecież czytamy w Piśmie Świętym: „Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.” (Ew. Marka 16:19, Biblia Tysiąclecia)
Chrystus zasiadł na tronie i króluje. Po co więc wspominać jego śmierć, skoro on żyje, TERAZ!

Następnie, dlaczego niedziela jest dniem odpoczynku, czyż w Piśmie nie jest napisane: „Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka...” (Ks. Wyjścia 20:1-10, Biblia Tysiąclecia)

Definicja Szabatu: Szabat, szabas, sabat, sobota (hebr. שַׁבָּת, odpoczynek) - w judaizmie i tradycji chrześcijańskiej, ostatni (siódmy) dzień tygodnia (czyli sobota).

Zatem nakaz kościoła katolickiego, aby uczestniczyć we mszy zgodnie z 3 przykazaniem jest w opozycji do tego co mówi Pismo Święte. Z resztą polecam wszystkim przeczytanie Księgi Wyjścia rozdział 20 –prawdziwy Dekalog…

Proszę was zatem, nie opierajcie się na ludziach, a jedynie na autorytecie Pana Boga.
„Szukajcie w księdze Pańskiej i odczytajcie” (Ks. Izajasza 34:16, Biblia Tysiąclecia)

Coniedzielny obrządek ze swoimi rytuałami nie przybliża do Boga Prawdziwego. Wydaje mi się nawet że mocno od niego oddala, poprzez puste rytuały, kult obrazów i rzeźb.
Najważniejsze jest abyście przyjęli Chrystusa Jezusa jako swojego Zbawiciela, posłanego przez Boga Ojca na ten Świat, aby za nas umrzeć i wziąć nasze grzechy. On jest „drogą, prawdą i życiem”… która wiedzie do „domu Ojca”.

Joker · Gość

gdzieś tam w głębi duszy jestem człowiekiem wierzącym, tzn z moich obserwacji wynika, że co tu dużo gadać, wszystko wskazuje na to, że Bóg istnieje. niemniej jednak jestem całkowicie nieprzekonany do tzw. obrządku, bardziej cenię sobie refleksję. co prawda jedno nie wyklucza drugiego ale będąc na mszy zawsze trudno mi było tej refleksji doznać.

zamierzam jednak z niewiadomych przyczyn wybrać się po 5 latach do spowiedzi, może nawet jutro. nie wiem skąd ale od kilku dni chodzi za mną taka potrzeba. Confused

madźka.

nodzyna

Drogi Jokerze, zanim pójdziesz do księdza, aby wyznać mu swoje grzechy przeczytaj poniższy tekst:

1. "Katechizm" określa sakrament pokuty następująco: "...jest to sakrament w którym Pan Jezus przez usta kapłana odpuszcza nam grzechy po Chrzcie popełnione"

2. W Kościele rzymskokatolickim polega na wyznaniu grzechów przez wiernego (penitenta), duchownemu (zwanemu spowiednikiem).
W praktyce sakrament jest realizowany w małej kabinie, co ma za zadanie oddzielenie się penitenta i udzielającego sakramentu od reszty wiernych i tym samym zapewnić tajemnicę spowiedzi.

3. Trochę historii:
Rozwój spowiedzi prywatnej, przypada na czasy Grzegorza Wielkiego. W 1215 Sobór laterański IV wprowadził do dziś obowiązujące przepisy dotyczące pokuty, tj. obowiązek spowiedzi przynajmniej raz w roku w czasie wielkanocnym oraz tajemnicę spowiedzi. Dopiero w XVI w. wprowadzone zostały powszechne dziś konfesjonały.

Ad.1 Zasada spowiedzi umieszczona w „Katechizmie” jakoby przez usta księdza Pan Jezus odpuszczał grzechy jest w sprzeczności z tym, co mówi Pismo Święte.

Pismo mówi: ;wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie. Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi; (List do Rzymian 3:23-25, Biblia Tysiąclecia)
"Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, ZBAWIONY będziesz." (List do Rzym. 10: 9)

Ad.2 Następnie, po cóż te tajemnice… czyż nie napisano w Piśmie: „Wyznawajcie zatem sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego…” (List Jakuba 5:16, Biblia Tysiąclecia)

Ad.3 Jak widać z historii ten sposób rozmowy z księdzem wprowadzono dopiero w VI w. za panowania cesarza-papieża Grzegorza I zwanego Wielkim. Później dochodziły kolejne przepisy, nowe dogmaty. Nie jest to zatem postanowienie dane od Boga, a kolejny wymysł człowieka.
Gdyż w Piśmie nie napisano: „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze. A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.” (Objawienie 22:18-19, Biblia Tysiąclecia)

W temacie odnoszę się do treści zawartych w Piśmie Świętym, gdyż kościół rzymsko-katolicki posługuje się Biblią do nadania autentyczności swoim przepisom i obrzędom. Jak widać bardzo od Pisma odchodzi, wymyślając w ciągu wieków nowe dogmaty i wprowadzając katechizm, który jak widać z powyższego cytatu jest sprzeczny z wolą Boga.

Zatem rada dla Ciebie Jokerze:
Proszę porozmawiaj z Bogiem… sam, bez pośredników (księży). Tylko Bóg, przez Jezusa Chrystusa odpuszcza grzechy. Przysłał przecież na Ziemię swojego Syna, aby przez Jego krew zmyty został grzech tych, którzy w Niego uwierzą. Polecam również czytanie Biblii, jako jedynego, autentycznego Słowa Bożego.

I proszę was: „Szukajcie w księdze Pańskiej i odczytajcie” (Ks. Izajasza 34:16, Biblia Tysiąclecia)

nodzyna

Droga madźko i inni forumowicze.
Pozwólcie, że przytoczę cytaty z Pisma Świętego odnośnie chleba, który Chrystus łamał podczas Wieczerzy.

„A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje.” (Ew. Mateusza 26:26, Biblia Tysiąclecia)
„… Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę!” (1 list do Koryntian 11: 23-24, Biblia Tysiąclecia)

Czym zatem jest ten chleb…?
„Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom." (Ew. Mateusza 14:19, Biblia Tysiąclecia)

„Przeprawiając się na drugi brzeg, uczniowie zapomnieli wziąć z sobą chleba. Jezus rzekł do nich: Uważajcie i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów! Oni zaś rozprawiali między sobą i mówili: Nie wzięliśmy chleba. Jezus, poznawszy to, rzekł: Ludzie małej wiary czemu zastanawiacie się nad tym, że nie wzięliście chleba? Czy jeszcze nie rozumiecie i nie pamiętacie owych pięciu chlebów na pięć tysięcy, i ile zebraliście koszów? Ani owych siedmiu chlebów na cztery tysiące, i ileście koszów zebrali? Jak to, nie rozumiecie, że nie o chlebie mówiłem wam, lecz: strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów? Wówczas zrozumieli, że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów.” (Ew. Mateusza 16: 5-12, Biblia Tysiąclecia)

Z tekstu wynika, że chleb jest dobrą nauką – Słowem Bożym, wiarą w Jezusa Chrystusa. Jezus przekazywał naukę swoim uczniom, oni zaś głosili ją tłumom. Tłumy się nakarmiły (Słowem) i nauka pomnożyła się, gdyż wiele osób ją poznało. Natomiast Chrystus przestrzega przed kwasem faryzeuszów i saduceuszów; przed złą nauką, którą szerzą.

Wracając do tekstu o Wieczerzy…
„Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa?” (1 list do Koryntian 10:16, Biblia Tysiąclecia)
„wszyscy też spożywali ten sam pokarm duchowy i pili ten sam duchowy napój. Pili zaś z towarzyszącej im duchowej skały, a ta skała - to był Chrystus” (1 list do Koryntian 10:3, Biblia Tysiąclecia)

Łamanie chleba, to dzielenie się nauką o Chrystusie, którego Bóg do nas zesłał, aby przez Niego świat został zbawiony. To jest wieść, którą należy głosić światu. To jest udział w zbawieniu, które mamy przez wiarę w Jezusa Chrystusa. A nie chodzi tu o odprawianie mszy w kościele w niedzielę. Msza jest skupiona na śmierci Chrystusa. Dzielenie się chlebem, i nauka z tego płynąca to nauka o zbawieniu i życiu wiecznym.

Co do Sabatu:
Dlaczego mówisz, że jako chrześcijanie nie musicie przestrzegać Sabatu, przecież Chrystus powiedział:
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.” (Ew. Mateusza 5:17, Biblia Tysiąclecia)
Skoro Chrystus nie zniósł obowiązującego Prawa, dlaczegóż kościół rzymsko-katolicki zmienił świętowanie soboty, na niedzielę… i proszę nie pisz, że w niedzielę Chrystus Zmartwychwstał i dlatego niedziela jest od tego czasu świętowana, bo odniosę się znów do cytatu powyżej.

Przeczytałam również zamieszczony przez ciebie opis: Czym jest msza…
Niestety korzystasz z apokryfów oraz autorów, których teksty nie są zamieszczone w kanonie Pisma Świętego. Podczas podawania argumentów oczekuję następnym razem jedynie opierania się na Biblii, jako prawdziwego Słowa Bożego.

;Szukajcie w księdze Pańskiej i odczytajcie” (Ks. Izajasza 34:16, Biblia Tysiąclecia)

madźka.

Czym jest chleb?
Nie podałaś wszystkich wersetów o tym chlebie, a nawet tych bardzo ważnych, które już były podane w wątku "Eucharystia- Msza Święta" w dziele "Wiara na co dzień".
„Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki” J 6:51
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie” J 6:53
„Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne...” J 6:54
„Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim” J 6:56
i teraz:
„A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. ”Mk 14-22-24

Co do szabatu, to sprawa stara i już niejednokrotnie było wyjaśniane. Polecam poszukać w Google na stronach apologetycznych o sobocie i niedzieli.

nodzyna

Droga madźku,
Dziękuję tobie za te dodatkowe fragmenty o chlebie z Pisma Świętego.

Jest trochę więcej wersetów o chlebie, oto kolejne:
„…Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chleb Boży to ten, który z nieba zstępuje i daje światu żywot. Wtedy rzekli do Niego: Panie! Dawaj nam zawsze tego chleba! Odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie nigdy pragnąć nie będzie.” (Ewangelia św. Jana 6: 32-35)

Chlebem jest Chrystus, on był manną którą karmili się Izraelici na pustyni. Pustynia jest metaforą miejsca, gdzie nie ma nauki o Bogu. Chrystus przekazywał tą naukę, był jak deszcz zraszający ludność Izraela, przez Boga Jahwe. Potem, gdy Kościół Boży na ziemi był pogrążony w ciemności (grzechu) Bóg Ojciec przysłał Chrystusa. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” (Ew. Jana 3:16, Biblia Tysiąclecia)

Chrystus króluje obecnie w Niebie…
"[i]Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie." [/i](List do Rzymian 10:9, Biblia Tysiąclecia)

madźka.

Nodzyna, dziękuję, ale ja znam Ewangelię, a może źle powiedziałam... poznaję. Wesoly

Bo tej całej wielkiej tajemnicy Boga JHWH nie poznamy, ale dopiero przed Jego Tronem wszystko będzie wiadome.

pysia2303

Masz rację...
I to całkowitą...
Ale potrzeba dużo pracy by ludzie zrozumieli że Msza Św. to nie tylko przyśpiewki ale pełne uczestniczenie z Panem Bogiem Mruga

jatoja

jatoja