Moja droga

Michal

Na wstępie chciałbym się przywitać. Mam na imię Michał mam 28 lat. To mój pierwszy post na Waszym forum. Mam nadzieję że zagoszczę tutaj na dłużej.

Mam pewien problem życiowy. Ożeniłem się 2 lata temu. Mamy 4 miesięcznego synka. Po co się ożeniłem? - zapytacie. A po to bo tak trzeba. Bo takie są stereotypy, bo tak każe rodzina i wszyscy znajomi, bo zabrakło mi zdrowego rozsądku .... mógłbym tak wymieniać i wymieniać... A gdzie jest MIŁOŚĆ? - zapytacie - MIŁOŚĆ? Co to jest Miłość? Na to pytanie trzeba sobie odpowiedzieć w pierwszej kolejności.

Miłość jest dla mnie jak pasja. Pasja której poświęcam każdy wolny czas. O której ciągle myślę i wracam do niej z radością. A każda nowa rzecz jest czymś niewyobrażalnie pięknym. To jest dla mnie moja definicja miłości.

Nie czuję tego w moim związku. A uświadomiłem to sobie... po spotkaniu pewnej Kobiety. Pracujemy w tej samej firmie, lecz na dwóch różnych krańcach Polski. Do tej pory znaliśmy się tylko z rozmów telefonicznych, aż do czasu spotkania w sprawie rozwoju naszej firmy... To był jak strzał Amora. Wewnętrzna potrzeba nawiązania bliższej znajomości. I nie mówię tu o popędzie seksualnym. Zafascynowała mnie swoim podejściem do różnych rzeczy. Podejściem do życia i wszystkiego co ją otacza. Jest bardzo wierząca. Poczułem do niej tak głęboką więź, że OSZALAŁEM. Zdałem sobie sprawę, że nie potrafię tak rozmawiać ze swoja żoną, jak z NIĄ.

Wszystko byłoby pięknie gdybyśmy spotkali się przed moim ślubem. Tak się składa, że ONA wychodzi za mąż za kilka tygodni. Uświadomiła sobie, że życie w związku może być piękne, ale tylko z odpowiednio dobranym partnerem. ZAKOCHALIŚMY się w sobie. Wyobraźcie sobie, że pojechałem do niej ponad 600 km. Tak ponad 600 km w deszczu i strasznej ulewie. Spędziliśmy ze sobą zaledwie 5 godzin. To była naprawdę szczera rozmowa o uczuciach i życiu. Zdaliśmy sobie sprawę, że tak bardzo pasujemy do siebie, ale nie możemy być Razem. To wbrew naszej religii. Co prawda przytulałem ją, głaskałem, lecz do niczego więcej nie doszło. Nie było nawet jednego namiętnego pocałunku. Wróciłem do domu i tu się rozgrywa największy dramat...

Strasznie za sobą tęsknimy. Co mamy zrobić? To jakieś szaleństwo. Jako prawdziwi chrześcijanie nie powinniśmy wogóle dopuścić do siebie takich myśli. NIE TRAKTUJEMY TEJ ZNAJOMOŚCI JAKO ODSKOCZNI. Po prostu nie potrafimy bez siebie żyć! Rozumiemy się tak doskonale, że takie sprawy widziałem jedynie w filmach, lub czytałem w książkach. Czasami myślę, że to sen. I najważniejsze, nie chodzi mi o sex. Ciągle widzę te jej piękne oczy. Chcę ją trzymać za rękę, przytulić. Rozmawiać godzinami. Wybrać się na spacer. Sprawić by poczuła się bezpieczna i szczęśliwa. Tak to jest Miłość. To uczucie którego nigdy nie poznałem i myślałem, że występuje tylko w wyreżyserowanych sytuacjach.

Ja w związku małżeńskim. Ona za chwilę stanie przed ołtarzem. Oboje wiemy, że to nie są związki z miłości. Co mamy zrobić? Pozwolić umrzeć tej Miłości?

Liczę na Wasze opinie. Być może po waszych wypowiedziach podejmiemy słuszną decyzję.

Aniolek

Szczerze mówiąc to ciężko coś poradzić. Z jednej strony miłosć powinna wygrać ale z drugiej.. twój synek ma dopiero 4 miesiące.. nie chcesz oglądać jego pierwszych kroków, słów.. nie chcesz usłyszeć TATO? chodzić na spacery, patrzeć jak się rozwija itp? A co mu powiesz jak dorośnie? Dlaczego musiał rozwijać się bez taty?
Jeśli chodzi o Twoją żonę.. trzeba było myśleć zanim stanąłeś przed ołtarzem. Nieważne że rodzina, znajomi namawiają. To że namawiają to nic nie znaczy, to jest twoje życie.
Nie wiem jakie są między wami relacje, ale chcesz ją teraz zostawić samą? Samą z maleńkim synkiem?
Jeśli powiedziałeś A to trzeba powiedzieć B. Jeśli przysięgałeś przed Bogiem że nie zostawisz jej aż do śmierci, to myślę że tak powinno zostać.
Co jeśli się okaże że ta "nowa miłość" to tylko chwilowe zauroczenie?? Zostaniesz bez niczego.
Bez powrotu.
I wydaje mi się że wtedy dopiero będziesz miał problem.

bogdae

Czesc Michal

Jak wynika z Twojej sytuacji, jedynym sposobem do bycia z tà nowà kobieta, bylby
rozwod z Twoja zona i mama Twoego synka!

Moze pomoze Ci zastanowienie sie nad niektorymi konsekwencjami rozwodu!

Rozwód często oznacza zastąpienie jednych problemów drugimi.
Zmianie może ulec wszystko — od warunków mieszkaniowych po status materialny — i raczej nie będą to zmiany na lepsze.
Co gorsza, rozwód nie pozostaje też bez wpływu na dzieci.

Badania dowodzą, że drugie małżeństwa rozpadają się częściej niż pierwsze,
a trzecie mają jeszcze mniejszą szansę na przetrwanie.
W książce Emotional Infidelity Gary Neuman wskazuje
na jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy:
„Jeżeli w pierwszym małżeństwie przeżywasz trudności, nie jest to wyłącznie rezultatem nietrafnego wyboru partnera.
Problem tkwi także w tobie samym. To ty się zakochałeś w tej osobie.
Wspólnie więc zapracowaliście na to, co macie albo czego nie macie”.
Do jakiego wniosku dochodzi autor? „Lepiej pozbyć się problemu i zostać ze współmałżonkiem, niż pozbyć się współmałżonka i zostać z problemem”.

Rozpad rodziny może wstrząsnąć dziećmi, i to niezależnie od ich wieku.
Tak wiec wez prosze pod uwage dobro Twojego syna,
ktory ma prawo miec ojca.

maraskin

nodzyna

Odpowiem cytatami z Pisma Świętego:
"A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa." (Mt. 5: 28 )

"A ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę - poza wypadkiem nierządu - naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa. " (Mt. 5: 31)

Jedno z Przykazań Prawa mówi:
"Nie będziesz cudzołożył." (Wyjścia 20: 14)

Szatan właśnie w ten sposób działa, aby rozbić rodzinę uświęconą przez Boga. Może ci się Michał zdawać, że to drugie uczucie jest prawdziwe, ale są to tylko porządliwości ciała, które prowadzić mogą ku zatraceniu. Polecam wykład do oberzenia, odnośnie Biblijnego spojrzenia na małżeństwo.
http://www.youtube.com/watch?v=4tP0RU7XWQk
Proszę obejrzyj cierpliwie. Skłaniałabym cię również do czytania Słowa Bożego i szukania w tej Księdze odpowiedzi.
I proszę nie popełnij błędu, do jakiego chce cię skłonić książę ciemności.

"Szukajcie w księdze Pańskiej i odczytajcie" (Izajasz 34: 16)

Lestath

Nie jestem pewien czy akurat tak smakuje grzech, bo wydaje mi się, że grzech nie musi być smaczny, a coś pozytywnego nie musi być gorzkie. Jednak w tej sytuacji, by wyrazić moje zdanie o Tobie Michale musiałbym upomnienie otrzymać. Czy doprowadzi to do rozwodu czy nie, to i tak myślę, że tym samym doprowadziłeś lub doprowadzisz do nieszczęścia. Ożeniłeś się z kobietą, której nie kochasz, a co jeśli ona Ciebie kocha?, masz z nią synka. No jesteś w czarnej... dziurze, a właściwie oni z Tobą, bo chyba rodzina bez miłości to męczarnia i prędzej czy później wszystko się posypie jeśli już myślisz o zdradzie. I to Twoja wina, a nie rodziny, która Cię przekonywała. Jest już chyba zbyt późno, by cokolwiek odkręcić. Myślę, że jeśli nigdy nic do swojej żony nie czułeś, to rozwód ale i pomoc w wychowaniu dziecka będzie "najlepsze", by przynajmniej dać jej szansę na prawdziwego męża, a jeśli coś czułeś (bo w końcu syn się nie wyczarował), to myślę, ze należy porozmawiać o tym problemie i zwrócić się do specjalisty i ratować. Mam na myśli psychologa a nie boga.

Michal

Pięknie dziękuję za odpowiedzi. Wiedziałem, że mogę liczyć na Waszą pomoc. To skutecznie skłoniło mnie do przemyślenia całej sytuacji. Umysł walczy z Sercem. To naprawdę ciężkie starcie.

Dzisiaj wyjaśniłem sobie kilka spraw z NIĄ. Został jej miesiąc do ślubu. Dzisiaj była u spowiedzi. Mam nadzieję, że receptą jaką usłyszała uda się wyleczyć to co nas łączy. Zostajemy przyjaciółmi. Nie możemy spalić za sobą mostu, lecz możemy przez niego nie przechodzić, chociaż zawsze i tak pozostaje nam świadomość, że on nadal istnieje...

Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję. Michał.

Nathaniel

p.s.m.hanamarija

Michale, czy to nie tak, że szatan ubiera się zawsze w najpiękniejsze stroje i w ten sposób nas kusi? Czy to nie tak, że właśnie wtedy kiedy znajdujemy coś pozornie prawdziwego, jest to największym kłamstwem?
Zdradziłeś swoją żonę, myślą, mową i uczynkiem. Proponuję wybrać się do szczerej spowiedzi u doświadczonego kapłana.
Pamiętaj jednak, że jedna osoba nie może zmienić Twojego życia przez 5 godzin. Ze swoją żoną miłość małżeńską budujesz od dwóch lat i w ciągu 5 godzin chcesz to zniszczyć?
Czy Twój syn zatem nie jest efektem aktu MIŁOŚCI?
Nie mnie odpowiadaj na te pytania, tylko sobie.
I NAJWAŻNIEJSZE: Wiem, że czego byś nie zrobił, serca nie oszukasz. Tylko SERCA. Jeśli będziesz chciał się kierować rozumem i sercem a nie tylko sercem - zabłądzisz.
Będę się za Ciebie modlić.

bogdae

Witaj MichL!

"Przyjazni" z kobietà, ktora zawrocila Ci w glowie...
Myslisz, ze taka przyjazn jest mozliwa?
A jakà role odgrywa wiernosc malzenska?

Czy niewierność może przybrać postać bliskiej przyjaźni z osobą płci odmiennej?

Gdy zrodzą się romantyczne uczucia, nie próbuj sobie wmawiać, że nic się nie dzieje.
‛Serce jest zdradliwe’ — ostrzega Księga Jeremiasza 17:9.
Jeżeli jesteś w bliskiej przyjaźni z osobą płci odmiennej,
zastanów się:
1. „Jak reaguję, gdy inni pytają mnie o tę znajomość — czy zaczynam się tłumaczyć albo próbuję ukryć całą sprawę?
2. Jak bym się czuł, gdyby mój współmałżonek przypadkiem usłyszał nasze rozmowy?
3. A co wtedy, gdyby on utrzymywał z kimś podobną przyjaźń?

Niestosowna zażyłość z osobą trzecią może doprowadzić do rozpadu małżeństwa, bo bliskość emocjonalna toruje drogę bliskości cielesnej.
Ale nawet jeśli nie zostanie popełnione cudzołóstwo,
ciężko jest naprawić szkody wynikłe z utraty zaufania.

Zachecam Cie do ponownych przemyslen!
Pozdrawiam

Szymon

Miłość to odpowiedzialność za drugą osobę.Miłość to nie uczucie,które raz jest a raz go nie ma.Skoro miłość można komuś obiecać,można przyrzec,że się będzie kogoś kochać i to do końca życia to widać że to od nas zależy czy tak będzie w rzeczywistości.Łatwo jest kochać kogoś kto do nas pasuje jak ulał ale czy taka miłość jest rzeczywiście tą z 1 Kor 13 nn ?
Miłość to przede wszystkim dawanie siebie,czynienie dobra nawet wtedy gdy nie mamy na to ochoty,gdy mamy gorszy dzień czy przygniatają nas problemy.W miłości zawsze ważne jest dobro tej drugiej osoby.
Jeśli obiecałeś miłość swojej żonie to naprawdę jesteś w stanie tę miłość jej ofiarować i to każdego dnia,każdej godziny i w każdej minucie.
Twoja żona obdarzyła Cię miłością dając się Tobie w całej pełni owocem czego jest Twój synek.Tak jest właśnie z kobietami,które miłują,że dają się całe,ofiarowują się nam mężczyznom w całej pełni i z tej ofiary często są owoce w postaci potomstwa.
Odchodząc od swojej żony pokazałbyś,że nie dojrzałeś do prawdziwej miłości,która jest dawaniem,która jest dbałością o drugą osobę.
Miłość to wierność,którą obiecałeś mówiąc:"I nie opuszczę Ciebie aż do śmierci."
Bądź wierny tej miłości a Bóg będzie Wam błogosławił.

Jamsen

Jamsen

▸ Okazuj wdzięczność.