Moja droga

mrova

jestem tego całkowicie świadoma, że każdy umrze i wszystkich czeka sąd ostateczny.
mam 18 lat, oddanych przyjaciół, kochających rodziców i naprawdę niewiele problemów... jednak temat śmierci coraz częściej siedzi w mojej głowie.

próbując myśleć o przyszłości np. studiach albo przyszłej pracy, od razu kłębią mi się myśli, że kiedyś będę stara, umrę, i kolejne sto, tysiąc albo miliard lat ludzie będą chodzili po ziemi, płakali, śmiali się a mnie po prostu NIE BĘDZIE. wierzę w Boga i życie po śmierci, ale czasami się boję tego co dalej.... od tego wszystkiego aż mi jest niedobrze i boli mnie brzuch

Morbid visions · Gość

Miałem kiedyś identycznie! Very Happy

dokładnie ten sam tok myślenia! Wesoly

ale właśnie, jak sama napisałaś, wiara w Pana Boga i życie wieczne robi swoje Wesoly

już nie boje się śmierci, bo wiem, że kiedys będe u naszego Pana Very Happy

nie wiem czemu, ale odrazu robię się z tego powodu szczęśliwy Wesoly

nie bój nic, przejdzie Ci Wesoly

ahoj!

mrova

przejdzie.. ale kiedy? co sie stało, że ci przeszło? ja nie chcę tak myśleć...ale to z samo siebie przychodzi

Morbid visions

Przejdzie, gdy poczujesz w środku, że masz zagwarantowane miejsce tam na górze Wesoly

, że to życie, tutaj na Ziemi, to tylko jakaś bardzo krótka faza, która przybliży Cię do Jezusa Chrystua Wesoly

myśli nie jest prosto odpędzić, lecz jeśli Ci sie uda i przestaniesz sie bać śmierci, gdyż wiesz, że będziesz po niej u naszego Ojca w Niebie, to staniesz sie najszczęśliwszą osobą pod Słońcem Wesoly

mrova

ten strach nigdy chyba nie minie, bo jestem całkowicie świadoma mojej duchowej ułomności.. długo w moim życiu nie było Boga, nie czułam, że jest mi potrzebny, ale w porę zauważyłam, że żadna miłość od drugiego człowieka, nie będzie tak silna jak miłość od Boga. zaczynam powoli i niepewnie stąpać po odpowiedniej drodze, ale nie jest mi łatwo... wiem, że jestem złym człowiekiem, i nie zasługuję na łaskę Bożą. czasem miewam chwile zawahania, gdzieś tam w środku toczy się walka między dobre, a złem i niestety zdarza mi się upaść. wierzę w Boże miłosierdzie, ale nie jestem na tyle dobra,żeby móc z niego skorzystać. dlatego się boję...

Morbid visions

Bóg cieszy się dużo bardziej z jednego nawróconego grzesznika, niż ze stu prawych i sprawiedliwych ludzi.To tak tytułem wstępu Wesoly

każdy w swoim życiu ma wątpliwości, zapewne księża również maja czasem chwile zwątpienia, jestesmy tylko ludźmi i Bóg powinien nam to wybaczyć Wesoly

dlaczego uważasz, że jesteś złym człowiekiem?Masz problemy z prawem, nie wiem, popełniasz często grzechy zawarte przykazaniach Dekalogu?Mam nadzieję, żę tylko wyolbrzymiasz sprawę Jezyk

u każdego toczy się walka dobra ze złem i każdy czasem miewa upadki.Trzeba wierzyc w siebie i się nie poddawać Wesoly

a jeśli chodzi o ostatnie zdanie, to powiem tyle: Bóg to oceni Wesoly

mrova

dzięki za słowa wsparcia:) nie, z prawem żadnych problemów nie mam

po prostu czuję, że jestem zła. co gorsza, zdaję sobie z tego sprawę. wiem, że nie tak powinnam żyć, wiem, ze trzeba pomagać ludzi, kochać ich, czcić Boga jak tylko najmocniej się da.. niestety czasem pozostają tylko puste słowa..
chociaż pochwalę się, że tegoroczna lednica dała mi mega pozytywnego kopa Kwadratowy

Morbid visions

Słowem kluczowym jest tutaj stwierdzenie "czasem":)każdy czasem nie postępuje z prawem wydzielonym przez Pana Boga.Powiem Ci coś z mojego życia.Ja zawsze daję sobie za zadanie nie słuchać muzyki, która nie jest miła Bogu, czyli skrajne odmiany muzyki metalowej.Jeśli nachodzi mnie czasem frustracja, sięgam po nią, po pewnym czasie uświadamiam sobie, że źle postąpiłem i znowu mówie, że nie będe jej słuchał nawet w takich momentach.Każdy się czasem łamie, lecz to jest związane naszą ludzką naturą i Pan Bóg o tym wie;)

mrova

ale czy słuchanie metalu można uznać za grzech? moim zdaniem raczej nie.. no chyba, że na prawdę mocno wczuwasz się w tą muzykę i wierzysz w teksty w nich zawarte.
zawsze można znaleźć inne sposoby rozładowania emocji... idź do lasu i się po prostu wykrzycz

może masz rację z tym co mi piszesz, ale czy nie uważasz, że ludzie zbytnio próbują sobie tłumaczyć każde potknięcie, mówiąc, że Pan Bóg jest dobry i zapewne nam wybaczy? ja nie chciałabym tak żyć, chciałabym- staram się żyć tak, żeby nie móc sobie wszystkiego przekładać w sposób ''Bóg jest dobry, to wybaczy'' w ten sposób nigdy człowiek nie pójdzie prosto, tylko zawsze będzie upadać.

Morbid visions

[link widoczny dla zalogowanych] - jeśli będziesz miała ochotę, poczytaj o tym, jeśli nie, nawet tam nie zaglądaj:)powiedziałaś piękną myśl i każdy powinien ją w swoim życiu stosować.Masz rację, iż bez tego nie pójdzie się naprzód, możemy tylko popaść w stagnacje i w pewnym sensie w rutynę.Niestety jest to trudne do zrealizowania i ludzie będą omijać ową metodę działania.Sądzę , iż ludzkość staję coraz bardziej laicka, gdyż jest zbyt leniwa.Uważam to za jeden z czynników, nie tylko "nie wiara" w Boga ma podłoże w ich duchowości.

Teknometalman

Ja tam śmierci się nie boje. Przez wiele osób uważana jest za zło. a to sam Bóg przecież ją stworzył. I nie po to, żeby zadawała cierpienie, tylko żeby uwalniała człowieka od niego, kiedy kończy się jego żywot.

mrova

i nigdy nie bałeś się tego co dalej?

Teknometalman

właściwie to nie. Jedynie zastanawiałem się jak to naprawdę potem jest.

mrova

ja, jak juz wcześniej pisałam... czasami ni stąd ni zowąd nachodzą mnie myśli typu: jak to będzie za 100 lat? cywilizacja dalej będzie się rozwijać, ludzie rodzić a mnie już nie będzie.. może nikt nie będzie pamiętał, że chodziłam po świecie. ilu ludzi przewinęło się od początku świata, a nikt o nich nawet nie wspomina. boję się nie istnieć