Moja droga

Dolores61

A teraz tak jak obiecałam "trochę" o twórczości Salomona

KSIĘGA PRZYSŁÓW
Mówcy: Salomon, Agur, Lemuel
Miejsce spisania: Jerozolima
Spisywanie ukończono: ok. 717 p.n.e.

Gdy w roku 1037 p.n.e. Salomon, syn Dawida, został królem Izraela, modlił się do Jahwe o "mądrośc i wiedzę", by móc "sądzic ten wielki lud".Jahwe go wysłuchał i dał mu wiedzę, a także "serce mądre i odznaczające się zrozumieniem" (2Kron.1:10-12; 1Kl 3:12; 4:30, 31). Dzięki temu Salomon wyrzekł "trzy tysiące przysłów" (1Kl 4:32). Częśc tych mądrych wypowiedzi zapisano w biblijnej Księdze Przysłów (zwanej też Księgą Przypowieści). Ponieważ była to w gruncie rzeczy mądrośc, którą "Bóg włożył w jego serce", więc studjując tę księgę, poznajemy mądrośc samego Boga Jahwe (1Kl 10:23,24). Przysłowia te zwięźle ujmują odwieczne prawdy- również aktualne dzisiaj, jak wtedy, gdy je wypowiedziano po raz pierwszy.
Panowanie Salomona było odpowiednią porą na udzielenie tych Boskich wskazówek. Powiedziano o nim, że ' zasiadł na tronie Jahwe'. Teokratyczne królestwo Izraela znajdowało się w rozkwicie, a Salomon został obdarzony niezrównanym " królewskim dostojeństwem" (1Kn 29:23, 25). Był to czas pokoju, obfitości i bezpieczeństwa (1Kl 4:20-25). Jednakże nawet pod tym teokratycznym panowaniem powstawały trudności i problemy osobiste, wynikające z ludzkiej niedoskonałości. Nic więc dziwnego, że lud oczekiwał od mądrego króla Salomona pomocy w ich rozwiązywaniu (1Kl 3:16-2

. Wydając wyroki w tych licznych sprawach, król wypowiadał przysłowia, które pasowały do różnych codziennych sytuacji życiowych. Te krótkie, lecz dobitne sentencje były bardzo cenione przez osoby pragnące życ zgodnie z wolą Bożą.
Biblia nie mówi, że Salomon spisał Księgę Przysłów. Czytamy tam jednak, że 'wypowiadał' przysłowia, a także "starannie badał, by zestawic wiele przysłów", z czego wynika, iż pragnął je zachowac (1Kl 4:32; Kazn.12:9). W spisach urzędników dworskich z czasów Dawida i Salomona wymieniono też nadwornych pisarzy (2Samuela 20:25; 2Kl 12:10). Nie wiemy, czy zajmowali się oni spisywaniem i zbieraniem przysłów Salomona, ale wypowiedzi tak wielkich władców niewątpliwie darzono ogromnym szacunkiem i starano się je utrwalic na piśmie. Panuje zgodny pogląd, że księga ta powstała w wyniku zestawienia różnych takich zbiorów.
Księgę Przysłów można podzielic na pięc części: 1) rozdziały od 1do 9, opatrzone wstępem:"Przysłowia Salomona, syna Dawida"; 2) rozdziały od 10 do 24, określone jako "Przysłowia Salomona"; 3) rozdziały od 25 do 29, poprzedzone wyjaśnieniem:"Również to są przysłowia Salomona, które przepisali ludzie Ezechiasza, króla Judy"; 4) rozdział 30, wprowadzony informacją:"Słowa Agura, syna Jake" i 5) rozdział 31, zawierający "słowa króla Lemuela, ważkie orędzie, które ku skorygowaniu przekazała mu matka". Zdecydowaną większośc przysłów ułożył więc Salomon. Nie wiadomo natomiast, kim byli Agur i Lemuel. Niektórzy komentatorzy przypuszczają, że Lemuel to inne imię Salomona.

Dolores61

Cd...Kiedy spisano i zestawiono Księgę Przysłów? Większą jej częśc niewątpliwie utrwalono na piśmie za panowania Salomona (1037-998 p.n.e.), zanim zszedł on z właściwej drogi. Ponieważ nie wiadomo, kim byli Agur i Lemuel, nie sposób ustalic, kiedy zebrali swe materiały. Jeden z tych zbiorów powstał dopiero za panowania Ezechiasza (745-717 p.n.e.), a zatem ostatecznej kompilacji na pewno nie dokonano wcześniej. Czy dwie ostatnie części też zostały zebrane pod nadzorem króla Ezechiasza? Warto zwrócic uwagę na ciekawy przypis do Księgi Przysłów31:31:" Niektóre wydania tekstu hebrajskiego zawierają trzy litery: Chet, Zajin i Kof, będące podpisem króla Ezechiasza pod tekstem przepisanym przez jego skrybów i stanowiące znak, iż dzieło to zostało ukończone".
W hebrajskich wydaniach Biblii księgę tę nazwano Miszle- od jej pierwszego wyrazu, oznaczającego 'przysłowia". Miszle to forma liczby mnogiej rzeczownika maszal; jak się przypuszcza, pochodzi on od słowa, które znaczy "byc podobnym, porównywalnym". Sformułowania te dobrze oddają treśc omawianej księgi, gdyż przysłowia to zwięzłe wypowiedzi, w których często używa się przenośni lub porównań, mających pobudzic słuchacza do myślenia. Dzięki swej zwięzłości przysłowia są nie trudne do zrozumienia i interesujące, a przy tym łatwe do nauki i zapamiętania. Główna ich myśl długo pozostaje w pamięci.
Bardzo ciekawy jest również styl Księgi Przysłów, typowy dla poezji hebrajskiej. W księdze tej dominują paralelizmy. Nie chodzi o to, by końcówki linii lub wierszy się rymowały, czyli miały podobne brzmienie. Układ ten polega na tworzeniu rytmicznych członów zawierających równoległe myśli lub pojęcia. Owa rytmicznośc przydaje tej poezji piękna oraz potęguje siłę oddziaływania wyrażonych myśli. Mogą one byc bliskoznaczne lub przeciwstawne, a paralelne ich zestawienie służy ich rozwinięciu, wzbogaceniu lub uściśleniu. Przykłady paralelizmów synonimicznych można znaleźc w Księdze Przysłów 11:25; 16:18 i 18:15, a przykłady liczniejszych od nich paralelizmów przeciwstawnych- w Przysłów 10:7, 30; 12:25; 13:25 i 15:8. Zupełnie inaczej zbudowana jest końcowa częśc tej księgi (Prz 31: 10-31). W tekście hebrajskim każdy z tych 22 wersetów rozpoczyna się kolejną literą alfabetu. Układ ten, zwany akrostychem, występuje też w niektórych psalmach. W całej literaturze starożytnej nie ma innego równie pięknego stylu.
O autentyczności Księgi Przysłów świadczy też fakt, iż nawiązywali do niej pierwsi chrześcijanie, formułując zasady postępowania. Jakub najwidoczniej dobrze ją znał i korzystał z zawartych w niej zasad, gdy udzielał chrześcijanom wspaniałych rad co do postępowania (por.Prz.14:29; 17:27 z Jakuba 1:19,20; Prz. 3:34 z Jak. 4:6; Prz. 27:1 z Jak. 4:13, 14). Bezpośrednie przytoczenia można też znaleźc w następujących wersetach: Rzymian 12:20- Przysłów 25:21, 22; Hebrajczyków 12:5, 6- Prz.3:11, 12; 2Piotra 2:22- Prz.26:11.
Poza tym Księga Przysłów jest zgodna z pozostałymi księgami biblijnymi, co dowodzi, że istotnie wchodzi w skład "całego Pisma" (2Tymoteusza 3:16). Pod względem myśli zdumiewająco harmonizuje z Prawem Mojżeszowym, naukami Jezusa oraz pismami jego uczniów i apostołów (zob.Prz.10:16- 1Koryntian 15:58 i Galatów 6:8, 9; Prz.12:25 - Mateusza 6:25; Prz.20:20- Wyjścia 20:12 i Mat.15:4). Nawet gdy porusza takie sprawy jak przygotowanie ziemi na mieszkanie dla człowieka, jest zgodna z wypowiedziami innych pisarzy biblijnych (Przysłów 3:19, 20; Rodzaju 1: 6, 7; Hioba 38:4-11; Psalm 104: 5-9).
O Boskim natchnieniu (autorstwie) tej księgi świadczy także jej dokładnośc pod względem naukowym- niezależnie od tego, czy dane przysłowie dotyczy zagadnień chemicznych, medycznych czy zdrowotnych. W Przysłów 25:20 najwyraźniej jest mowa o reakcjach kwasów z roztworami alkalicznymi. Wypowiedź z Przysłów 31: 4, 5 jest zgodna ze stwierdzeniem przez współczesną naukę faktem, iż alkohol przytępia zdolnośc myślenia. Wielu lekarzy oraz specjalistów w zakresie żywienia przyznaje, że miód jest zdrowy, co przywodzi na pamięc przyslowie: " Synu mój, jedz miód, bo jest dobry" (Prz.24:13). Dzisiejsze spostrzeżenia z dziedziny psychosomatyki nie są niczym nowym, bo już w Księdze Przysłów powiedziano:" Serce radosne działa dobrze niczym lekarstwo"(Prz.17: 22; 15: 17).
Księga Przysłów tak gruntownie omawia wszystkie ludzkie potrzeby oraz sytuacje życiowe, że pewien autorytet oświadczył: " Nie ma takiego aspektu życia, którego nie dotyczyłaby odpowiednia wskazówka; nie ma dobrej czy złej skłonności, której by w stosowny sposób nie rozbudzano lub korygowano. Ludzka umyslowośc jest wszędzie konfrontowana z Bożą (...) i człowiek chodzi jak gdyby w obecności swego Stwórcy oraz Sędziego (...). W tej starożytnej księdze można odnaleźc każdy typ natury ludzkiej, a chociaż obrazy te naszkicowano trzy tysiące lat temu, w dalszym ciągu są tak realistyczne, jak gdyby nakreślono je teraz, przypatrując się żywym modelom"( W.Smith, Dictionary of the Bible; tom III, s.2616).

Dolores61

TREŚC KSIĘGI PRZYSŁÓW

Częśc pierwsza (1:1 do 9:1

.
Jest to zwarty utwór poetycki w formie krótkich pouczeń udzielanych synowi przez ojca, traktujący o znaczeniu mądrości, niezbędnej do pokierowania sercem, czyli całym jestestwem, oraz do ukierunkowania pragnień. Ukazuje wartośc mądrości, jak również jej błogosławione owoce: szczęście, przyjemnośc, pokój i życie (1:33: 3:13-18; 8:32-35). Przeciwstawia temu brak mądrości i jego skutki: cierpienia, a w końcu śmierc (1:28-32; 7:24-27; 8:36). W związku z rozmaitymi sytuacjami życiowymi analizuje postępowanie ludzi i ukazuje jego obecne i przyszłe następstwa. Typowa dla całej tej księgi jest wypowiedź z rozdziału 1, wersetu 7:"Bojaźń przed Jahwe jest początkiem poznania". Wszystkie czyny powinny świadczyc o zważaniu na Boga Jahwe. Raz po raz powtarza się myśl, że nie wolno zapominac Jego praw, że trzeba ściśle przestrzegac Jego przykazań i że nie można ich odrzucac.
Do głównych wątków przewijających się przez pierwszą częśc Księgi Przysłów należą: praktyczna mądrośc, wiedza, bojaźń przed Jahwe, karcenie i rozeznanie. Ostrzeżono w niej przed złym towarzystwem, przed odrzucaniem karcenia, ktorego udziela Jahwe, i przed niestosownym zadawaniem się z obcymi kobietami (1:10-19; 3:11, 12; 5:3-14; 7:1-27). Dwukrotnie oznajmiono, iż mądrośc znajduje się w miejscach publicznych, a więc jest osiągalna i dostępna (1:20, 21; 8: 1-11). Uosobiona mądrośc apeluje do niedoświadczonych, a nawet rzuca nieco światła na stworzenie ziemi (1:22-33; 8: 4-36). Cóż za zdumiewająca księga! Tę częśc kończy myśl podana na wstępie, iż "bojaźń przed Jahwe jest początkiem mądrości"(9:10). Jej treśc przekonuje nas, że uznawanie Boga na wszystkich naszych drogach oraz przestrzeganie Jego mierników prawości jest drogą życia i że może nas uchronic przed wieloma przykrościami.
Cdn...

Dolores61

Częsc druga (10:1 do 24:34).
Zawiera ona wiele wybornych rad, nie powiązanych ze sobą maksym, ilustrujących zastosowanie mądrości w najróżniejszych sytuacjach. Ucząc nas robienia z niej właściwego użytku, wskazuje drogę do szczęśliwszego i przyjemniejszego życia. W utrwaleniu sobie tych nauk pomagają nam paralelizmy przeciwstawne. Oto niektóre tematy omawiane w samych tylko rozdziałach 10, 11, 12:
miłośc a nienawiśc
mądrośc a głupota
uczciwośc a oszustwo
wiernośc a oszczerstwo
prawda a fałsz
szczodrośc a skąpstwo
pilnośc a opieszałośc
nieskazitelnośc a kręte drogi
dobra rada a brak umiejętnego kierownictwa
dzielna żona a żona przynosząca hańbę
prawośc a niegodziwośc
skromnośc a zarozumialstwo.
Analiza tej listy w powiązaniu z życiem codziennym prowadzi do nieodpartego wniosku, iż Księga Przysłów jest naprawdę praktyczna!
Pozostałe rozdziały tej części (13:1 do 24:34) przypominają o miernikach Boga, umożliwiających nabycie wnikliwości i rozeznania.Poniżej podano przykłady omówionych w niej najróżnorodniejszych sytuacji życiowych, by pokazac, jak szeroki wachlarz zagadnień porusza ta księga. Nad wyraz pożyteczne są wypowiedzi biblijne dotyczące stwarzania pozorów, zuchwalstwa, dotrzymywania słowa, roztropności, towarzystwa, karcenia i wychowywania dzieci, ludzkiego poglądu na to, co słuszne, bycia nieskorym do gniewu, okazywania względów uciśnionym, oszustwa, modlitwy, szyderstwa, zadowalania się w życiu tym, co konieczne, pychy, nieuczciwego zysku, przekupstwa, sporu, panowania nad sobą. odosabniania się, milczenia, stronniczości, kłótliwości, pokory, zbytku, troszczenia się o rodziców, napojów odurzających, nieuczciwości, cech żony, darów, pożyczania od kogoś lub komuś, życzliwości, zaufania, granic posiadłości, budowania domowników. zazdrości, zemsty, marności, łagodnej odpowiedzi, rozmyślania i prawdziwej przyjaźni. Jakież bogactwo rad potrzebnych w naszym życiu codziennym! Niektórym mogą się wydawac mało ważne, ale świadczą o tym, że Biblia nie bagatelizuje naszych potrzeb nawet w pozornie drobnych sprawach. Właśnie dlatego Księga Przysłów ma nieocenioną wartośc.

Dolores61

Częśc trzecia (25:1 do 29:27). Udzielono tu konstruktywnych rad w sprawie zabiegania o zaszczyty, a także cierpliwości, wrogów, odnoszenia się do głupców, niestosownych żartów, pochlebstwa, zazdrości, ran zadanych przez przyjaciela, glodu, oszczerstwa, odpowiedzialności, odsetek, przyznania się do winy, następstw złych rządów, buty, błogosławieństw sprawiedliwego rządzenia, występków popełnianych przez dzieci, traktowania sług, wnikliwości oraz wizji.

Częśc czwarta (30:1-33).
Jest to "ważkie orędzie" przypisywane Agurowi. Pisarz pokornie wyznaje swą znikomośc, po czym oświadcza, iż człowiek nie potrafiłby stworzyc ziemi ani tego, co się na niej znajduje. Mówi o czystości wypowiedzi Boga i nazywa Go tarczą. Prosi, żeby oddalono od niego kłamliwe słowa i żeby nie dano mu ani bogactwa, ani ubóstwa. Opisuje nieczyste, wyniosłe i chciwe pokolenie , złorzeczące swym rodzicom. Wymienia cztery rzeczy, które nie mówią "Dosyc!", oraz cztery rzeczy zbyt trudne do zrozumienia (30:15, 16). Pokazuje jak bezczelnie uniewinnia się cudzołożna kobieta. Następnie opisane są cztery rzeczy, które ładnie się poruszają. Używając trafnych porównań, pisarz ostrzega, że "wyciskanie gniewu powoduje kłótnię" (30:33).

Częśc piąta (31:1-31).

Jest to inne "ważkie orędzie"- orędzie króla Lemuela. Napisano je w dwojakim stylu. W pierwszej części ostrzeżono, iż zła kobieta może doprowadzic do zguby, a odurzający napój wypaczyc prawo, i wezwano do sądzenia w prawości. Druga częśc, napisana akrostychem, zawiera wspaniały opis dzielnej żony. Szczegółowo przedstawia jej wartośc i wskazuje, że mąż ufa jej i bardzo ją sobie ceni. Odznacza się ona licznymi zaletami, jest bowiem pracowita, wcześnie wstaje, rozważnie dokonuje zakupów, okazuje życzliwośc ubogim, a ponadto jest przezorna i mądrze się wypowiada. Jest też czujna, cieszy się szacunkiem swych dzieci i zasługuje na pochwały męża. A co najważniejsze, boi się Boga.
Cdn...

Dolores61

DLACZEGO POŻYTECZNA

Pożyteczny cel, któremu ma slużyc Księga Przysłów, podano już w pierwszych jej wersetach: "Dla poznania mądrości i karności, dla rozpoznania wypowiedzi świadczących o zrozumieniu, dla przyjęcia karcenia, które daje wnikliwośc, prawośc oraz umiejętnośc osądzania i prostolinijnośc, dla udzielania niedoświadczonemu roztropności, a mlodzieńcowi- wiedzy i umiejętności myślenia" (1: 2-4). Nic więc dziwnego, że księga ta kładzie nacisk na wiedzę, mądrośc i zrozumienie, gdyż każda z tych rzeczy przynosi określony pożytek.
1) Człowiek bardzo potrzebuje wiedzy, niedobrze jest bowiem tkwic w mroku ignorancji. Nie da się posiąśc dokładnej wiedzy bez bojaźni przed Bogiem, gdyż bojaźń ta jest początkiem poznania. Wiedzę należy cenic bardziej niż wyborne złoto. Dlaczego ? To dzięki niej prawi zostają wybawieni; ona powstrzymuje nas od nierozważnego popełniania grzechu. Koniecznie trzeba więc jej szukac i nabywac. Jest drogocenna. Dlatego "nakłoń swego ucha i sluchaj slów mędrców, byś skierowal swe serce ku mej wiedzy" (22:17; 1:7; 8:10; 11:9; 18:15; 19:2; 20:15).
2) Mądrośc- umiejętnośc właściwego korzystania z wiedzy ku chwale Boga- " to rzecz pierwsza". Nabywaj jej. Wypływa ona ze Źródła, którym jest Bóg. Początkiem życiodajnej mądrości jest poznawanie Jahwe Boga i odczuwanie bojaźni przed Nim- oto wielka tajemnica mądrości. ój się zatem Boga, a nie człowieka. Uosobiona mądrośc kieruje do wszystkich wezwanie, by skorygowali swe drogi. Głośno wola wprost na ulicach. Bóg wzywa wszystkich niedoświadczonych oraz tych, którym nie dostaje serca, żeby się nawrócili i spożywali chleb mądrości. Jeśli będą przy tym okazywac bojaźń przed Stwórcą, to zaznają szczęścia, chocby nawet nie wiele posiadali. Mądrośc zapewnia liczne dobrodziejstwa; jej owoce przynoszą wielki pożytek. Mądrośc i wiedza- na tych fundamentach opiera się umiejętnośc myślenia, mogąca stanowic dla nas ochronę. Miód jest dobry i przyjemny i tak samo rzecz się ma z mądrością. Wartością przewyższa ona złoto; jest drzewem życia. Wskutek braku mądrości ludzie giną, gdyż to ona zachowuje przy życiu- wręcz oznacza życie (4:7; 1:7, 20-23; 2:6, 7, 10, 11; 3:13-18, 21-26; 8:1-36; 9:1-6, 10; 10:8; 13: 14; 15:16, 24; 16: 16, 20- 24; 24: 13,14).

3) Oprócz wiedzy i mądrości niezbędne jest zrozumienie; dlatego "ze wszystkim, czego nabywasz, nabywaj zrozumienia". Chodzi tu o zdolnośc dostrzegania powiązanych ze sobą elementów danej sprawy, o rozeznanie zawsze uwzględniające Boga, gdyż człowiek nie może polegac na własnym zrozumieniu. Kto się przeciwstawia Bogu, przenigdy nie osiągnie zrozumienia ani rozeznania! Chcąc posiąśc zrozumienie, musimy go pilnie szukac niczym ukrytego skarbu. Warunkiem pojmowania jest wiedza. Człowiek, który przejawia zrozumienie, z powodzeniem zgłębia wiedzę i ma przed swym obliczem mądrośc. Korzysta z ochrony przed mnóstwem pułapek tego świata, na przyklad przed niezliczonymi niegodziwcami, ktorzy mogą próbowac nakłonic go co chodzenia razem z nimi drogą ciemności.Dzięki niech będą Bogu- Źródlu życiodajnej wiedzy, mądrości i zrozumienia! (4:7; 2:3, 4; 3:5; 15:14; 17:24; 19:8; 21:30).

Dolores61

Zgodnie ze swym pożytecznym celem Księga Przysłów zawiera mnóstwo mądrych, natchnionych rad, mających nam pomóc w nabraniu zrozumienia i w strzeżeniu serca, "bo z niego pochodzą źródła życia" (4:23). Oto niektore z tych myśli, przewijające się przez całą ę księgę.
Prawi przeciwstawieni niegodziwym: Niegodziwiec zostanie przyłapany na swych krętych ścieżkach, a jego majętności nie uratują go w dniu strasznego gniewu. Prawy ma widoki na życie i otrzyma nagrodę od Boga (2:21, 22; 10:6, 7, 9, 24, 25, 27-32; 11:3-7, 18-21, 23, 30, 31; 12:2, 3, 7, 28; 13:6, 9; 14:2, 11; 15:3, 8, 29; 29:16).
Koniecznośc zachowywania czystości moralnej: Salomon ciągle ostrzega przed niemoralnością. Cudzołożników czeka plaga i niesława, a ich hańba nie zostanie wymazana. " Wody kradzione" mogą się młodzieńcowi wydawac słodkie, ale nierządnica zstępuje do śmierci, prowadząc z sobą swe ofiary- ludzi niedoświadczonych. Bóg potępia tych, którzy wpadają w głęboki doł niemoralności (2:16- 19; 5:1-23; 6:20-35; 7:4-27; 9:13- 18; 22:14; 23: 27, 2

.
Potrzeba panowania nad sobą:Potępiono pijaństwo i obżarstwo. Każdy, komu zależy na uznaniu Bożym, musi zachowywac umiar w jedzeniu i piciu ( 20:1; 21:17; 23:21, 29-35; 25:16; 31:4-5). Nieskorzy do gniewu obfitują w rozeznanie i przewyższają mocarza, który zdobywa miasto (14:17, 29; 15:1, 18; 16:32; 19:11; 25:15, 28; 29:11, 22). Panowanie nad sobą jest również konieczne , by ustrzec się przed zazdrością i zawiścią, ktore są zgnilizną dla kości (14:30; 24:1; 27:4; 28:22).
Mądre i niemądre posługiwanie się mową: Krętacz, oszczerca, fałszywy świadek i fałszywiec będą zdemaskowani, gdyż Bóg się nimi brzydzi (4:24; 6:16-19; 11:13; 12:17, 22; 14:5, 25; 17:4; 19:5, 9; 20:17; 24:28; 25:1

. Usta wypowiadające dobre rzeczy są źródłem życia, natomiast usta głupiego przywodzą go do upadku. "Śmierc i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł jego owoc (18:25). Potępiono oszczerstwo, oszukańczą mowę, pochlebstwo i pochopne wypowiadanie słów. Oznaką mądrości jest mówienie prawdy ku czci Boga (10:11, 13, 14; 12:13, 14, 18, 19; 13:3; 14:3; 16:27-30; 17: 27, 28; 18: 6-8, 20; 26:28; 29:20; 31:26).
Glupota pychy i koniecznośc pokory: Pyszałek się wynosi, choc wcale nie jest tak wielki, a w końcu upada. Pycha serca jest dla Boga obrzydliwością, lecz pokornym daje On mądrośc, sławę, bogactwo i życie (3:7; 11:2; 12:9; 13:10; 15:33; 16:5, 18, 19; 18:12; 21:4; 22:4; 26:12; 28:25, 26; 29:23).
Pilnośc, a nie gnuśnośc: Podano wiele opisów człowieka leniwego. Powinien pójśc do mrówki, aby się czegoś nauczyc i nabyc mądrości. Ale jeśli chodzi o pilnego- temu naprawdę będzie się powodziło! (1:32; 6:6-11; 10:4, 5, 26; 12:24; 13:4; 15:19; 18:9; 19:15, 24; 20:4, 13; 21:25, 26; 22:13; 24:30- 34; 26:13-16; 31:24, 25).
Właściwe towarzystwo: Szaleństwem jest zadawanie się z tymi, którzy nie boją się Jahwe Boga, z niegodziwcami i głupcami, z ludźmi zapalczywymi, z plotkarzami lub żarłokami. Lepiej przebywaj wśród mądrych, a staniesz się jeszcze mądrzejszy (1:10-19; 4:14- 19; 13:20; 14:7; 20:19; 22:24, 25; 28:7).
Potrzeba upominania i korygowania: "Kogo Bóg miłuje, tego upomina", a ci, którzy słuchają karcenia, idą drogą prowadzącą do chwały i życia. Kto nienawidzi upomnienia okryje się hańbą (3:11, 12; 10:17; 12:1; 13:18; 15:5, 31-33; 17:10; 19:25; 29:1).
Jak byc dobrą żoną: Księga Przysłów wielokrotnie ostrzega żony przed kłótliwością i hańbiącym postępowaniem. Roztropna, dzielna i bogobojna żona ma na swym języku prawo lojalnej życzliwości; kto znajduje taką żonę, ten cieszy się upodobaniem Boga (12:4; 18:22; 19:13,14; 21:9, 19; 27:15, 16; 31:10-31).
Cdn...

Dolores61

Wychowywanie dzieci: Regularnie ucz je przykazań Bożych, żeby ich " nie zapomniały". Od wczesnego dzieciństwa wychowuj je według pouczeń Boga. Nie szczędź rózgi, gdy to jest konieczne' rózga i upomnienie, stanowiące wyraz miłości, dają chłopcu mądrośc. Rodzice, którzy kierują się wskazówkami Bożymi, wychowują mądre dzieci, sprawiające im radośc i zadowolenie ( 4:1-9; 13:24; 17:21; 22:6, 15; 23:13, 14, 22, 24, 25; 29: 15, 17).
Obowiązek pomagania innym: Księga Przysłów często podkreśla tę sprawę. Mądry człowiek powinien krzewic wiedzę dla dobra drugich. Trzeba też szczodrze zaspokajac potrzeby ubogich, bo w rzeczywistości oznacza to pożyczanie samemu Bogu, a On gwarantuje odpłatę (11:24-26; 15:7; 19:17; 24:11, 12; 28:27).
Poleganie na Jahwe: Mówiąc o naszych problemach, Księga Przysłów trafia w samo sedno, radzi bowiem całkowicie zaufac Bogu. Powinniśmy zważac na Stwórcę we wszystkim co robimy. Człowiek może planowac, jak będzie postępował, ale jego krokami musi kierowac Bóg. Jego imię jest mocną wieżą, do ktorej wbiegają prawi i znajdują tam ochronę. Pokładaj nadzieję w Jahwe i szukaj wskazówek w Jego Słowie (3:1, 5, 6; 16:1-9; 18:10; 20:22; 28:25, 26; 30:5, 6).
Jakże pożyteczna jest Księga Przysłów, jeśli chodzi o nauczanie i karcenie nas samych oraz innych osób! Nie przeoczono chyba żadnej dziedziny stosunków międzyludzkich. Może ktoś stroni od współwyznawców? (18:1). Może człowiek piastujący wysokie stanowisko wyciąga wnioski, zanim w danej sprawie wysłucha obu stron? (18:17). Może ktoś ma skłonnośc do niebezpiecznych żartów? (26:18, 19). A może jest stronniczy? (28:21). Sprzedawca w sklepie, rolnik pracujący w polu, jak również mąż, żona i dzieci- wszyscy otrzymują cenne pouczenia. Rodzicom udzielana jest pomoc, aby umieli wykrywac liczne sidła zagrażające młodzieży. Mądrzy mogą uczyc niedoświadczonych. Przysłowia zawarte w tej księdze mają praktyczną wartośc bez względu na to, gdzie żyjemy; jej pouczenia i rady nigdy nie stają się przestarzałe. Amerykański pedagog William Lyon Phelps oświadczył kiedyś: "Księga Przysłów jest bardziej aktualna niż dzisiejsza gazeta" ( Treasury of the Chrystian Faith pod red. S. I. Stubera i T. C. Clarka). Istotnie, jest aktualna, praktyczna i pożyteczna do nauczania, ponieważ jej prawdziwym autorem jest Bóg, Stwórca człowieka.
Księga Przysłów, zawierająca głównie wypowiedzi Salomona, jest też pożyteczna do prostowania spraw i kieruje ludzi do Boga Wszechmocnego. To samo czynił Jezus Chrystus, o którym w Ewangelii Mateusza 12:42 czytamy:"Oto tu więcej niż Salomon".

Jutro zajmę się Księgą Kaznodziei Salomona...