Moja droga

Tajniak

Witam,
Tak to znowu ja.
Zawsze kiedy tylko mam problem proszę Was o pomoc, a Wy zawsze pomagacie Bóg Zapłać

Dzisiaj rano przystąpiłem do sakramentu pokuty. Szerze wyznałem wszystkie grzechy i jestem z siebie na prawdę dumny.

Jakiś czas później przyznaję się chciałem pomyśleć, chciałem nieczystych myśli jednak kiedy one przyszły stanowczo je odrzuciłem. Ta sytuacja męczyła mnie kilka razy w ciągu dzisiejszego dnia. Kiedy już nic nie pomagało zacząłem się modlić-przeszło.

Pytanie;
Czy zgrzeszyłem? Podkreślam że tak chciałem tych myśli ale kiedy tylko przychodziły jak najszybciej starałem się o nich zapomnieć.

Pozdrawiam

madźka.

Po co chciałeś tych myśli, skoro od razu je odrzucałeś?

Jeżeli chcesz takich myśli- to grzeszysz, a jeżeli nie chcesz, a czasami są i je odrzucasz- to nie ma grzechu.

Sam sobie odpowiedź na pytanie czy zgrzeszyłeś. Pytanie powyższe powinno Ci w tym pomóc.

Tajniak

Albert

Tylko myśli,które powstają nieświadomie czyli bez naszej woli nie są grzechem.
Jeśli się pragnie zła to to już jest zło.Jeśli pragniesz nieczystych myśli to już grzeszysz.
A,że grzechy nieczyste zawsze są materii ciężkiej to oznacza,że pragnąc nieczystych myśli grzeszy się ciężko.Należy skorzystać z sakramentu pojednania.
Aby nie mieć niepokoju najlepiej unikać wszelkich okazji do grzechu.
Życzę powodzenia!
Z Bogiem!

Katastrof

Grzech już z natury ciągnie za sobą pewne cierpienie.

ekszprynt2

a czy nie jest złem karać siebie wyrzutami sumienia za myśli ? myśl to tylko myśl jest w wymiarze wirtualnym . składa się z wizualizacji i dialogów wewnętrznych lub też ich syntezy. obraz to tylko obraz nie jest zły ani dobry, tylko jego interpretacja może być negatywna tak samo z wewnętrznym glosem. "uczynek" to bardziej rozbudowany schemat poznawczy bazujący na tych samych substancjach. skoro w świecie nie może zaistnieć sytuacja którą można by uznać za grzech tym bardziej nie można go popełnić intelektualną reprezentacją.

madźka.

ekszprynt2

wyrzuty sumienia pojawiają się mimowolnie kiedy myślimy że robimy coś złego , a to czy nas ktoś przekona do swojej subiektywnej wizji dobra i zła i czy wzbudzi w nas poczucie winy , czy damy się zmanipulować grze polegającej na udostępnianiu naszej sfery emocjonalnej to już sprawa naszej naiwności. w naszych obyczajach religijnych jesteśmy uczeni właśnie takiego auto-destruktywnego zachowania w którym nawet jeżeli nie zrobiłeś czegoś "złego" to profilaktycznie powinieneś 3 razy uderzyć się pięścią w serce zakorzeniając w sobie poczucie winy. osobiście uważam to za zbrodnie przeciwko człowiekowi. bo jeśli mogę kogoś przekonać ze pewne rzeczy są "złe" a pewne "dobre" to mogę człowiekiem pokierować jak mi się to żywnie podoba

madźka.

ekszprynt2

madźka.

ekszprynt2

nie wiem o co oparte są twoje wywody na temat tego co zrobiłbym w jakiej sytuacji bo nie widziałaś mnie na oczy, ale wiem natomiast dlaczego to napisałaś , rozumiem ten przejrzysty schemat. jest to pewnego rodzaju szantaż emocjonalny mający nakłonić mnie na zmianę poglądów nie za pomocą merytorycznych argumentów a za pomocą właśnie takiej próby wtargnięcia w moją sferę emocjonalną. niestety jestem odporny na takie infantylne formy manipulacji, którymi cechuje się wiara chrześcijańska.

madźka.

1. Proszę mnie nie szufladkować, bo aktualnie nie określam się jako członek danej religii.
2. Nie mam zamiaru Ciebie do niczego nakłaniać.
3. Uważam, że przykłady/ doświadczenia są najlepszym weryfikatorem teorii.

Może się źle zrozumieliśmy. Dlatego dopytam...
Co to znaczy, że kradzież/morderstwo nie istnieje, a jest to tylko wytwór ludzkiej głupoty?

Przypomnę.
Napisałam:
Uważam, że dla każdego człowieka kradzież jest zła, morderstwo itd.
A Ty odpowiedziałeś: muszę obalić twoją teorie.
Zrozumiałam, że dla Ciebie kradzież/morderswto nie jest złe.

ekszprynt2

kradzież zakłada że coś do kogoś należy , ja mowie o rzeczywistość a w rzeczywistości nic do nikogo nie należy , należność jak i kradzież są terminami umownymi . morderstwo to kradzież należności którą jest życie więc też jest umowne , dlatego też nie istnieje a jeśli czegoś niema nie można tego moralnie ustosunkowywać

madźka.

Uważasz, że moje życie w rzeczywistości nie jest moje? Wesoly

Przepraszam, ale to o czym mówisz wydaje mi się idiotyczne i oderwane od rzeczywistości. Razz

Pewne rzeczy są "umowne"- ja coś zdobywam swoim wysiłkiem, to rzeczą oczywistą jest, że ta rzecz jest moja i jak ktoś mi to odbierze, to naturalnie każdy będzie wiedział, że to złe- bo ja musiałam podjąć jakiś wysiłek, aby rzez zdobyć, a ktoś bezpodstawnie mi to odebrał.

ekszprynt2

żyjesz w kraju w którym obowiązują pewne reguły i prawa ustalone przez społeczeństwo. na pewno słyszałaś o takim pojęciu w socjologi jak "sankcjonowanie prawne" obok niego stoją jeszcze "sankcjonowanie obyczajowe" "sankcjonowanie religijne i "sankcjonowanie moralne". ludzie ustalają w jakim świecie chcą żyć i jeżeli nie dostosujesz się do tego modelu świata wtedy należy ci się kara NP. za kradzież wsadzają cię do więzienia ,(sankcja prawna) za niestosowanie się do któregoś z 10 przykazań ksiądz każe zmówić np. 20 razy "zdrowaś mario" (sankcja religijna) , za pokazanie pośladków na lekcji religii zostaniesz wyrzucona ze szkoły (sankcja moralna) za nie podzielenie się opłatkiem z bratem podczas świąt bożego narodzenia zostaniesz przez rodzinę ukarana krzywym spojrzeniem ( sankcja obyczajowa). chodzi o to że ludzie oceniać będą twoje zachowania przez pryzmat posłuszeństwa wobec różnych poziomów życia społecznego. jeżeli twoje zachowanie wykracza poza ustalone normy wtedy są regulowane. zasada posłuszeństwa względem społeczeństwa jest niezmienna lecz obyczaje , religia , prawo , moralność jest zawsze względna. w innych krajach mamy inne prawa , obyczaje itp. ""to naturalnie każdy będzie wiedział, że to złe"" no własnie o to chodzi że nie każdy na przykład koledzy "złodzieja" lub on sam albo ktoś kto rozumie co kryje się za ocenianiem i regulowaniem takich zachowań

madźka.

Ameryki się nie odkrywa mówiąc, że dla katolika złe jest niechodzenie do kościoła, a dla muzułmanina może to i być dobre. Wesoly

Ja mówię prędzej o dobrych/ złych rzeczach, które człowiek jest sam w stanie ocenić, odcinając się od czynników zewnętrznych- kultura. (morderstwo, bicie kogoś, poniżanie, kradzież itp.)

Pytałam się:

Uważasz, że moje życie w rzeczywistości nie jest moje?

ekszprynt2

odcinając się od czynników zewnętrznych, dobrych i złych rzeczy się nie ocenia tylko rzeczą nadaje się dobre lub złe znaczenie w zależności czy pozytywnie czy negatywnie na nas wpływają.

"Pytałam się: Uważasz, że moje życie w rzeczywistości nie jest moje? "

oczywiście, żeby stwierdzić że życie jest twoje najpierw musisz sobie zadać pytanie czym jest " ja " które miało by być w posiadaniu tego życia. przy głębszej introspekcji możesz podważyć wszystkie założenia próbujące podtrzymać osobowość. mógłbym zapytać cię kim jesteś ale wszystko co powiesz będzie nie zgodne z prawdą. np przedstawiając siebie powiesz " jestem Madzia mam 23 lata itp." nie jesteś Madzia to tylko imię a właściwie słowo, byłaś na długo przed nadaniem ci imienia , to samo z wiekiem , ustalany jest od wydostania się z macicy ale byłaś na długo przed wydostaniem się z macicy. ego (intelektualna reprezentacja własnego ja) to takie oprogramowanie ale nie do komputera tylko mózgu. to oprogramowanie ma za zadanie między innymi utożsamiania się własnie z ciałem , imieniem , zachowaniami , a później na ich podstawach tworzy wyobrażenie siebie. "siebie" ani "ja" nie istnieje więc niema co posiadać życia.

andrzej

ekszprynt2

za nikogo się nie uważam , dziele się opinią , wiedzą , doświadczeniem. natomiast twoja wypowiedź jest pozbawiona jakiejkolwiek wartości merytorycznej do której mógłbym się odnieść.

madźka.

ekszprynt2

Arnon