Moja droga

zagubiony91 · Gość

Witam
Dużo ludzi ma ten problem co ja(za pewne). Ja sam nie wiem dlaczego tak jest. W klasie praktycznie takich osób nie mam-tylko przelotnie. Chodzi mi o takie rozmawianie, spędzanie czasu, zabawy itd. Brakuje mi tego. Większość czasu w domu spędzam bo znudziły mi się jazdy rowerem i próbowanie na siłę z kimś przebywać(np. ostatnio byłem z takim kumplem tylko dlatego że chciał sobie zajarać... gdyby był ze swoim kumplem nie poznałby mnie)
Mam też wrażenie że ludzie ode mnie uciekają(np. dziewczyny po pierwszych randkach). Wydaje mi śię że jest coś ze mną nie tak. Przyczyną wydaje mi się że może być słaby kontakt z ojcem

tzn. on nigdy ze mną normalnie nie rozmawia tylko opowiada historie które słyszałem 10 razy, albo co widział u sąsiadów itd;/ Crying or Very sad

michal21

Taki problem ma chyba wiele osób w takim wieku. Ojciec nie ma czasu, opowiada tylko o "pierdołach". Ja jestem od Ciebie 3 lata młodszy, ale mam podobną sytuację w domu, koledzy tak samo ... Wszystko to jest wydaje mi się skutkiem tego, że rodzice pracują i chcą dla nas najlepiej materialnie, ale nie widzą co się dzieje w naszej psychice, dlatego ja już w tak młodym wieku musiałem się stać samodzielny i niestety szukać sobie innych autorytetów jak rodzice Smutny

Tutaj najlepiej powiedzieć rodzicom żeby wszyscy poszli do psychologa, spróbować, choć moi się nie zgodzili Wesoly

wiem dlaczego, ale to zostawię sobie Jezyk

Mówisz że w klasie takich osób nie ma, ale oni tego nie ukazują i być może niektórzy mają mocniejszą psychikę, bo jak to inaczej nazwać. Jedni są wrażliwi, inni obojętni i inaczej wszystko przyjmują. Ja od 10 roku życia jestem zmuszony żyć samodzielnie i od tamtego momentu wszystko robię tak jak uważam za najlepsze, oczywiście starając się przy tym jak najwięcej dowiadywać.

Nie wiem czy jesteś osobą wierzącą czy nie? Bo moim Ojcem jest Bóg, a matką Maryja i codziennie staram się z nimi rozmawiać. Z początku tylko formułki, a później rzeczywista rozmowa. Ja pytam i znajduję odpowiedź, proszę i odnajduję pomoc. Odnalazłem właściwych "rodziców", którzy byli w moim życiu zawsze, a ja ich nie dostrzegałem Wesoly

Może nie jesteś bardzo wierzący, może taki jesteś, ale ja byłem taki i taki Wesoly

dlatego wiem jak to jest. Myślałem, ja? Po co mi się modlić? Jak to będzie wyglądało? A jednak przyniosło to ogromną poprawę w moim życiu. Dlatego polecam Wesoly

maro110

michal21

maro110 ja się nie zamknąłem Wesoly

raczej jestem bardziej otwarty. Potrafię odróżnić życie od podświadomości Jezyk

Chodzę z kolegami na kebab, pograć w nogę, na basen i jestem towarzyską osobą. Wiara nie zamyka w sobie, to mogę zapewnić Wesoly

Domi1005

zagubiony... myślę, że powinienies zadac sobie pytanie dlaczego tak jest? Dlaczego jak to powiedziałes, ludzie uciekają od Ciebie? mówisz, że to może być słaby kontakt z tatą, ale powiedz, czy to tata sprawia, że nie masz ochoty gdziekolwiek wyjsc ani z kim rozmawiać? Wydaje mi się, że nie...... Spróbuj otworzyc sie na świat;) zrobic coś czego nigdy w życiu nie robiłeś Mruga

niedługo zacznie się szkoła... okazja do poznania wielu ludzi, spróbuj to wykorzystać Mruga

zagubiony91 · Gość

ale nie mam właśnie z kim pograć. Próbowałem różnych rzeczy.... Nie rzecz polega na tym żeby z byle kim przebywać(alkoholikami i ćpunami). Albo mam chodzić za ludźmi i pytać się czy nie zakumplują się ze mną...? To nie jest chyba dobre rozwiązanie... Czy jestem wierząc?- raczej tak.. chociaż z roku na rok coraz mniej. Nie rozumiem jak można rozmawiać z Bogiem-chyba trzeba mieć schizofrenię-nie słyszy się jego odp. przecież. Crying or Very sad

Domi1005

można. zrozum, można;) i słyszy w sercu, zaprawdę. Tylko trzeba się wsłuchać Mruga

naprawdę, zaufaj mi.... ja nie myślę, żeby latać sie pytać, czy cos w tym rodzaju... m ówie o normalnej rozmowie... "Czesc, co słychać?" itd. .... wiesz, każdy potrzebuje rozmowy, nawet ćpun czy alkoholik... oni moze bardziej niz ktokolwiek... ale rozmumiem Cie... jak chcesz poznać ciekawych ludzi, to może zapisz sie do jakiegos ruchu w parafii?

ColdFireAngel

Powinieneś iść do psychologa.

zagubiony91 · Gość

a co pomoże psycholog?

michal21

Dużo zdziała Wesoly

porozmawia i uświadomi Ci co się z Tobą dzieje, bo tego zapewne nie wiesz Wesoly

ja przed rozmową byłem pewny że siebie rozumiem, znam, ale okazało się, że się myliłem i dalej szedłem w złą stronę Jezyk

A z Bogiem czy się da rozmawiać? To można określić raczej "rozmowa" w cudzysłowie. Masz czasem sytuacje, że rozmawiasz w Duszy sam z sobą? "Co będzie dobre? Może to? Albo nie raczej pójdę tam. Chociaż lepiej było by gdzie indziej" taki przykład Wesoly

Z Bogiem zacząłem rozmawiać po bardzo długiej modlitwie, może to będzie śmieszne leżąc na podłodze ze złożonymi rękoma. Najpierw była pełna świadomość, następnie podświadomość, w której przychodziły mi do głowy bardzo przydatne myśli i rozwiązania, a na koniec sen wyjaśniający wszystko Wesoly

To mogę nazwać rozmową z Bogiem Wesoly

ColdFireAngel

Małe sprostowanie: powinieneś iść do psychologa ateisty Wesoly

michal21

Można i tak, bo ja byłem u ateisty Wesoly

ale powiedział "w Twojej wierze jeśli to jest dobre, to powinieneś to robić". Nie będę mówił szczegółów, ale jak widać nie każdy ateista zniechęca ludzi do wiary. (na szczęście)

zagubiony91 · Gość

Często rozmawiam sam ze sobą i czasem odpowiedzi automatycznie się w myślach nasuwają, ale to za pewne nie to...

Nie wyobrażam sobie rozmowy z psychologiem. Nigdy nikomu nie mówiłem o sobie... chyba że na forum

michal21

Heh też tak myślałem Wesoly

A rozmowa z Bogiem podobna jest jak rozmowa z sobą Wesoly

ale to co innego Wesoly

zresztą nie wiem jak to jest, wiem jak ja z Nim rozmawiam, ale nie wiem czy inni czują to samo. Na forum rozmowa z psychologiem nic nie da Wesoly

Bo jak to niedawno mądra osoba powiedziała (zapewne wie, że o nią chodzi) w ten sposób przekazujemy tylko 30%, za resztę odpowiada wygląd, sposób wymówienia, znajomość osoby i inne czynniki Wesoly

samymi napisami nic nie zdziałamy Jezyk

Jeśli nie chcesz z psychologiem to musisz znaleźć sobie jakiegoś dobrego kolegę, nie takiego, z którym tylko palisz, ale przyjaciela Wesoly

ja takiego znalazłem, a właściwie znalazł się sam Wesoly

znaliśmy się rok bo z nim do klasy chodzę, ale dopiero teraz staliśmy się przyjaciółmi. Jak to się stało? Siedzieliśmy na dyżurze i nie było co robić, więc najlepiej o czymś pogadać. On powiedział że chciałby być pilotem i opowiadał o wszystkich samolotach, o nowych technologiach, o testach. Szczerze to wcale mnie to nie interesowało, ale wysłuchałem go. Opowiadał ponad pół godziny i widać było że nigdy tego nikomu nie mówił, bo wszyscy od razu odpowiadali "a co mnie to obchodzi". Wysłuchując go do końca bez żadnych kpin, choć niektóre pomysły były śmieszne, zyskałem jego przyjaźń. Teraz mu powiem że idę na księdza. O tym nikt kto mnie zna z "reala" jeszcze nie wiedział, nawet ksiądz w konfesjonale Wesoly

a jednak jemu akurat powiem, bo wiem, że mnie wysłucha i będzie mi w tym pomagał.

No i znów wierzę, że to Duch Święty tak sprawił, że wcześniej nielubiany nawet czasem kolega stał się przyjacielem ... Prosiłem o pomoc i ją otrzymałem. Dlatego modlitwa przede wszystkim, a reszta się potoczy sama Wesoly

tylko trzeba wierzyć

zagubiony91 · Gość

To masz szczęście. ... Surprised

Ale jak pójdę do psychologa to raczej się nie wygadam

michal21

Mylisz się Wesoly

psycholog najpierw wysłuchuje, później komentuje i nawet cień uśmiechu nie przejdzie mu, czy jej po twarzy (przynajmniej ja tak miałem). Wizyta u psychologa naprawdę pomaga

zagubiony91 · Gość

ok. najpierw wysłuchuje, ale ja dużo mu nie powiem więc po co mam pójść Crying or Very sad

ColdFireAngel

Słuchaj miliony ludzi ma podobne problemy do twojego. Myślisz, że jeśli psycholog by im nie pomagał to wciąż istniałby ten zawód?

salwinia

Poza tym, dlaczego z góry zakładasz że mu za wiele nie powiesz, że się raczej nie wygadasz?
Idź, otwarty na to, co będzie. Nie planuj, że nic nie powiesz. To wyjdzie samo! Nikt Cię nie zmusi do ponownej wizyty...
Też sobie kiedyś zakładałam, że nie chcę żeby mnie ktokolwiek zranił, więc zrezygnuję z bliskich relacji z ludźmi. A tu proszę, znalazł się człowiek, który to we mnie przełamał. I jemu ufam bezgranicznie. Tak, że bardziej nie można. Wie o mnie więcej, niż ja sama. Zna moje reakcje, zna mój charakter, moje smutki i radości. Mimo że kiedyś obiecywałam sobie, że "nigdy, nikomu, nic"...

ColdFireAngel

Poza tym psycholog jest jak prostytutka. Nie znasz go, on nie zna ciebie, jeśli tak zadecydujesz to zobaczycie się tylko raz w życiu, a jeśli ci się spodoba to wrócisz.

Nie masz nic do stracenia, możesz tylko zyskać możliwość rozwiązania swojego problemu.

zagubiony91 · Gość

ale zazwyczaj nie wychodziło mi. Byłem już u psychiatry bo myślałem że lekarstwa pomogą ale nie.

ColdFireAngel

No tak, ale psychiatra jest kimś pomiędzy neurologiem a psychologiem. Psycholog ci pomoże, powaga.

Lullaby

Ja też zastanawiam się nad wizytą u psychologa. Mam jakiś wewnętrzny problem...Unikam kontaktów z ludźmi, prawie nie wychodzę poza pracą. Są takie momenty, że wydaje mi się iż świat należy do mnie a po chwili spadam na samo dno beznadzieji...Chciałabym się udać do specjalisty, ale głupia nie jestem - wiem co mi powie, sama starałam się dostać kiedyś na psychologię...Mam wrażenie, że los ze mnie kpi - przez całe życie pomagałam wielu ludziom a teraz nie potrafię póc samej sobie...

salwinia

Piszesz, że nie potrafisz pomóc samej sobie. Widzisz, bo samej sobie pomóc najciężej i w zasadzie to zły pomysł, żeby opierać się tylko na własnych, subiektywnych diagnozach siebie samej.
Człowiek żyje dla człowieka, i człowiek człowiekowi jest potrzebny.
Święta Magdalena tak pięknie powiedziała, że Bóg złączył ludzi przedziwnym sprzężeniem zwrotnym - ludzie są sobie wzajemnie potrzebni do szczęścia, do życia, a nawet do zbawienia.
Bóg po to nam daje specjalistów, abyśmy z ich pomocy korzystali.

To, że chciałaś studiować psychologię nie świadczy o tym, że wiesz co Ci powie psycholog Mruga

zwłaszcza, że chciałaś studiować, ale nie studiowałaś. Same chęci dostania się na dany kierunek nie świadczą o tym, że psychologia nie ma przed tobą żadnych tajników, które byś się uczyła przez 6 lat studiów. Tajniki są, psychologia to bardzo obszerny kierunek... Poza tym to tylko utarty slogan, że można się domyślić, co powie ci psycholog. On nie traktuje Cię jako kolejny przykład z podręcznika, ale jako człowieka, któremu chce pomóc... Idź, jeśli czujesz taką potrzebę.
Odwagi.

zagubiony91 · Gość

Ja też czasami myślę że mogę być kimś. Później dostaje w dupę i myślę co robić żeby po technikum dobrze zarobić...