Moja droga

Januarius · Wysłany: Wto 10:54, 10 Mar 2009 Temat postu:

Źle mnie zrozumiałeś ateisto. Ja się nie obraziłem na Ciebie. Przecież to jest Twoja sprawa jakiego awatara używasz. Poza tym twoje argumenty nie są pozbawione logiki.

Chciałem Ci tylko zwrócić uwagę, że jeśli możesz komuś umilić życie, czy też sprawić komuś przyjemność jakimś czynem, to czego tak nie postąpić. Czy nie lepiej jest przedstawić mądry argument poparty faktami i logiką.

Mnie też wiele rzeczy się nie podoba. Czy muszę to ostro manifestować. Czy nie lepsza jest otwarta dyskusja? Uważam, że tak. Można być odmiennego zdania i zachować przy tym miłą atmosferę.

Nie myśl ateisto, że każdy, kto mieszka w Polsce i rozmawia na tematy religijne jest chrześcijaninem obrządku rzymskiego. Ja nie jestem. Ale godzę się z tym, że mieszkam w kraju, gdzie religią państwową jest KRK. Pewnie gdzie byś nie pojechał jest podobna sytuacja.

Ja staram się żyć według zasady Jezusa, która mówi, że wszystko, co chcesz żeby ludzie Tobie czynili - Ty najpierw czyń tak wobec innych (Mateusza 7:12). Zapewniam Cię, że to ułatwia życie

ateista · Wysłany: Wto 11:55, 10 Mar 2009 Temat postu:

Januarius · Wysłany: Wto 12:19, 10 Mar 2009 Temat postu:

Dla mnie ateisto, stosowanie się do Przysłów 3:5,6 jest mądre, ponieważ przekonałem się, że rady zawarte w Biblii ułatwiają życie i pomagają stać się lepszym człowiekiem - oczywiście jeżeli żyjesz według Biblii.

ateista · Wysłany: Wto 13:07, 10 Mar 2009 Temat postu:

Ok możesz sobie tak uważać, ale w takim razie nie mów o logice i rozsądku.

Januarius · Wysłany: Wto 14:15, 10 Mar 2009 Temat postu:

Jeżeli coś pomaga w życiu, to nie jest nielogiczne i nierozsądne.

ateista · Wysłany: Wto 20:42, 10 Mar 2009 Temat postu:

W ten sposób próbujesz mnie "ugryźć". OK podajesz jak na razie najmądrzejsze argumenty ze wszystkich wierzących z jakimi miałem okazje tutaj rozmawiać.

Wiadomo, wiara pomaga. Dla tego bardzo ciężko jest nie wierzyć. Może jedyny pozytywny aspekt wiary, lecz czy to nie świadczy to o ludzkich słabościach i uzależnieniach od jakiejś niewidzialnej siły, która nam rzekomo pomaga? Ja jestem niewierzący, wiem jak wiara mi pomagała jeszcze w czasach gdy byłem zagorzałym katolem, teraz jakoś też potrafię wierzyć, ale w siebie, daje mi to tyle samo jak nie więcej siły. I nie oducza odpowiedzialności (nie ma na kogo winy zwalić). Bardziej rozsądnym wydaje się być pomoc od bliskiego, wiara we własne siły i daje więcej profitów niż wiara w coś do czego istnienia nie ma żadnej pewności. Jak mam do wyboru 2 rodzaje "pomocy" to naprawdę wolę tą drugą.