Moja droga

Verus

Jest to mój pierwszy normalny post, no oprócz powitania, ale po co to dodatkowo czytać. Jestem niewierząca, ale chciałabym wierzyć w Boga. Mam wiele wątpliwości dotyczących Biblii i tekstów z nią związanych. Staram się je zrozumieć. Mam nadzieję, że ktoś będzie potrafił mi to dobrze wyjaśnić.
Więc po pierwsze nie rozumiem, dlaczego Jezus modlił się do swojego Ojca, skoro są Oni jedną osobą. Jak to możliwe? Logicznie rzecz biorąc, modlił się do samego siebie. Rozumiem, że Bóg jest wszechmogący według wiary chrześcijańskiej, więc nie było dla niego problemem przebywać w dwóch miejscach na raz, jednak naprawdę nie pojmuję kwestii Świętej Trójcy. Przeczytałam, że Bóg jest miłującym, Chrystus - umiłowanym, a Duch Święty wcieleniem miłości, jednak to nie rozwiało moich wątpliwości.
Po drugie w opowieściach o Hiobie jest zapisane, że Szatan poddał w wątpliwość wiarę Hioba, więc Bóg pozwolił mu zrobić wszystko z życiem Hioba, jeśli nie tknie jego samego. Wydaje mi się to wręcz okrutne - jeżeli się kogoś miłuje nie można oddawać całego jego życia w ręce zła. Nie można pozwalać komuś na niszczenie jego życia, patrząc na to bezczynnie, tylko po to, aby przekonać się czy dana osoba dalej będzie kochać. A przede wszystkim nie można poświęcać ludzi (synów i córek Hioba w tym wypadku) dla udowodnienia czyjejś wiary. Ludzie ci zostali potraktowani okrutnie, z pominięciem przez Boga.

andrzej

Jezus i Bóg, nie są tą samą osobą.
Postępują razem jak jedna osoba, dążą do tego samego, razem mają zgodne myśli i zamierzenia, są jednak odrębni i władza oraz moc, jest przekazana w niebie od Ojca dla Syna, wskazuje to na zwierzchność i poddanie. Smile

Niektórzy uznają tą jedność za fakt aby uznać: Boga, Jezusa i Ducha Świętego za równe sobie we wszystkim osoby, nazywając je Trójcą. Confused

Tak jak zauważyłaś, Jezus nie modlił się do siebie samego, bo nie jest trójcą, możemy modlić się do kogoś wyższego i prosić o pomoc kogoś, który może więcej niż my sami moglibyśmy uczynić.
Jezus i Duch Święty są poddani Bogu, świadczy o tym Ewangelia.
Jezus i Duch Święty są posłańcami Boga, każdy z nich ma inną misję, mimo tego że współdziałają razem, są osobno, mówi o tym Jezus po zmartwychwstaniu, gdy obiecuje że po jego odejściu do nieba, zostanie zesłany Pocieszyciel, czyli Duch Święty.

Historia Hioba jest bardzo pouczająca i jest podana jako przykład jak należy żyć,bo nie wiadomo co może spotkać człowieka w jego życiu.
Przecież nigdy nie jest tak, że jest cały czas żle, lub cały czas dobrze.

Wiara w Boga lub niewiara, cierpienia , które spotykają wszystkich, kształtują człowieka i jego sposób postrzegania świata.

Hiob postępował nienagannie i wierzył że szczęśliwie dożyje swoich dni do końca życia.
Ale na każdego człowieka przyjdą próby, ciężkie do udżwigniecia, aby kazdy dowiódł czy okaże sie wierny Bogu czy też nie.

Żyjąc pod kloszem, skąd sami możemy wiedzieć czy w godzinie próby, gdy przyjdą uciski wytrwamy?
Okazało się że Hiob okazał pychę mówiąc:
"Jestem bez winy" bo myślał, że przez swoje bogobojne życie, które podobało się Bogu uniknie próby.

Pismo uczy że przez cierpienie, poznajemy czy wytrwamy w wierze.
Poza tym jesteśmy urodzeni w grzechu, przez grzech Adama i Ewy.
Nawet Święci zanim zostali świętymi wcześniej żyli w grzechu i dopuszczali się grzesznych czynów, zanim przyszło opamiętanie i dążenie do doskonałości, by mogli zostać uznani za świętych.

Hiob wytrwał w wierze i uznał swoją winę, poprzez łaskę pouczenia jaką otrzymał od mądrego człowieka oraz samego Boga.

Tak samo dzieci Hioba, nie zostaną przez Boga zapomniane, które umarły i dostąpią zmartwychwstania. Cała historia jego rodziny przedstawia ucisk, zwątpienie i rozpacz ale kończy się wiarą, nadzieją i miłością.
Żona Hioba, która nie mogła już patrzeć na upadek swego męza mówiła mu:
"Złorzecz Bogu i umrzyj" a jednak warto trwać do końca i mieć nadzieję w Bogu, trzeba czasem sobie uświadomić że zło jakie spotyka nas w życiu jest próbą, abyśmy nie zrzucali winy na Boga, tylko szukali w nim ratunku.

madźka.

Marek MRB · Gość

andrzej

Verus przedstaw ty swoją opinię, jask to widzisz ,abysmy mieli jasną odpowiedz.

Verus

Hm, rozumiem, że Trójca jest czymś niepojętym, jednak skoro tak, dlaczego nie możemy sobie tego ułatwić? Chęć rozumienia nie jest chyba niczym złym. Kościół mówi, że Jezus również jest Bogiem - tak, jest bogiem, ale nie tą samą osobą, co Bóg. To samo tyczy się Ducha Świętego, który jest osobą boską. Tak?

Prot

Wszystko jest łatwiejsze do zrozumienia (trójca) jeżeli spojrzymy na to tak:

Bóg to nie jest osoba, tak jak Marek pisał, to jest (nieskończoność) a ja to dokładniej widzę, cały wszechświat jest ciałem Boga.

Bóg jako całość nie ma ludzkich cech, nie ma złości, nie ma nienawiści, nie ma miłości.

Wiem , wiem wielki błąd bo napisałem ze nie ma miłości- już wyjaśniam.

Jest pewna moc, która powoduje, ze życie powstało, póki co trwa, i ze nie poddało się mimo kilku okresów masowych wymierań (dinozaury itp.)

I ta siła, która to tworzy jest jak na razie dla nas nie pojęta, ale my ja odbieramy jako miłość. Bo tak jak nasi rodzice kochają nas (zazwyczaj) to my tak sobie to wyobrażamy.

Bóg jest wszechświatem, nieskończonością , wiec wiadomo, ze nie da się z nim tak po prostu komunikować.

Bóg objawia swoje cechy poprzez to co tworzy. Wiec jak obserwujesz przyrodę to ma takie cechy, a jak człowieka to takie.

My jesteśmy jego ciałem, dlatego obserwując siebie tez możemy go odnaleźć w nas. Co nie oznacza ze jakaś pojedyncza osoba będzie miała jego cale możliwości.

Mozna to porównać do organizmu, Bóg to organizm, a my jesteśmy komórkami. To ze jesteśmy elementem jego, to mamy w sobie zakodowane jego cechy.

Dzięki temu np. śledczy mogą zidentyfikować po kilku komórkach do kogo należały.

Co jakiś czas pojawia się człowiek, który ma takie cechy, ze potrafi słuchać głosu wielu ludzi i je zespolić w jedność, poprzez to potrafi odczytać słowo Boga zawarte w tych słowach. To tak jak detektyw, który przesłuchuje świadków. Każdy świadek zawsze dodaje coś od siebie, zniekształca mimowolnie przekazywane fakty. Robi to dlatego, ze tak mamy skonstruowany umysł. Nie mamy pamięci fotograficznej. To czego nie pamiętamy to sobie dedukujemy. I ten detektyw musi wysłuchać iluś tam świadków i zapisać zeznania. Ale to nie koniec, musi to wszytko poskładać w całość, aby z tego stworzyć sensowny schemat przebiegu wydążeń. To własnie zrobił Jezus, nie tylko zebrał informacje ale w tej informacji okazał mu się obraz Boga.

Wiec Jezus był takim człowiekiem, który to dostrzegł i zrozumiał. Bo to co głosił to tez nie było tylko jego wiedza, on tylko wysłuchał, nauczył się i to połączył se sobą jak układankę, która dla innych jest rozsypanym puzzle, a on z tego zrobił obraz.

Dlatego Katolicy uważają go za Boga, bo niejako przekazał jego słowa. Samo ciało Jezusa było tylko nośnikiem.

Wiec napisałem jak ja to widzę, gdzie jest Bóg, ja do tego ma się Jezus, a co z duchem świętym?

Kiedy ludzie zyskali świadomość, to odkryli swoja odrębność, dostali swoja prywatna przestrzeń. Przez to poczuli się odseparowani od innych. Na zasadzie, jestem ja i reszta świata. Wtedy tez powstało coś takiego jak poczucie grupy, jest to taka funkcja abstrakcyjna umysłu. Daje nam poczucie przynależności do grupy i niesie w sobie jej wartości. Ta funkcja jest w głębi naszego umysłu i często determinuje nas do rożnego działania. Jeżeli dana grupa jest zagrożona, to ta funkcja tak nami kieruje, stymuluje, ze jesteśmy w stanie nawet poświecić się aby ratować te grupę.

Jezus przekazując słowa Boga, "zaprogramował" te funkcje, wpisał do niej schematy zachowań, wartości moralne itp, jednym słowem Bóg poprzez Jezusa zapisał (wtedy jeszcze i na razie uczniom) "program".

Zanim ten"program" stal się duchem świętym, musiał być "przetrawiony" przez wczesnych chrześcijan, musiał być utrwalony itp.

Używając mojego ulubionego porównania Wesoly

Ksiądz bierze dysk instalacyjny ( Biblia), potem wczytuje nam jego zawartość (nauki, rekolekcje, msze święte, itp), my na początku mało z tego rozumiemy, dostajemy rozsypane puzzle. Ale te puzzle pasują do siebie, bo ksiądz o to zadbał.
W momencie kiedy po tej "instalacji" nadchodzi czas uruchomienia "systemu" wtedy budzimy się i zaczynamy rozumieć. Nagle z pojedynczej istoty zrobiliśmy się częścią wielkiej sieci (jak internet) czujemy ze jesteśmy częścią czegoś większego, i tez odpowiednio reagujemy w danych sytuacjach.

I te poczucie, ta wiedza to jest duch święty.

Wiec Bóg jako wszechświat, Jezus jako jego "posłaniec" ale nie ciało a słowo, i rezultat tego słowa czyli duch święty.

Trojca to nie znaczy, ze trzy osoby, to znaczy, try pewne zjawiska, które wynikają jedne z drugich, dlatego można powiedzieć ze są jednym.

Marek MRB · Gość

Prot, nie mieszaj swoimi panteistycznymi teoriami Verus w głowie. Dyskusja o Trójcy Świętej i tak jest już trudna. Przecież to co napisałeś to już nie jest nawet chrześcijaństwo.

madźka.

Prot mówiąc o swojej wizji... nie masz co wspominać o Bogu chrześcijańskim- który jest opisany w Biblii. Bo jedno zaprzecza drugiemu...

Prot

Tak, ja opisuje to, jak ja to widzę. Chyba, ze mi nie wolno? Jak macie patent na prawdę to się nie będę odzywał.

Marek MRB · Gość

Procie,
Verus pyta o chrześcijańską prawdę wiary - więc opowiedzmy jej o chrześcijańskiej. Nie mieszajmy do tego buddyjskiej, muzułmańskiej, panteistycznej ani azteckiej, bo po prostu temat jest o Trójcy.

Prot

Ok Marku.

Vaersus, jak typowe katolickie wytłumaczenie Tobie nie wyjaśni wszystkiego to daj znać, już się nie mieszam.

Z drugiej strony, Marku zrobiłeś założenie ze ona chce tylko katolickie wyjaśnienie, może na podstawie zapytania na tym forum? Chociaż jak u góry czytam jest to forum religijne. W pytaniu Versus nie ma informacji, ze tylko Katolicy maja wyjaśniać. Ja nie mowie głosem kościoła, ale wyjaśniam te same rzeczy.

Ale nie będę namolny, swoje już napisałem.

Marek MRB · Gość

Dzięki za zrozumienie, Procie.

madźka.

Marek MRB · Gość

Po prostu chodzi o to że nie ma sensu "bawić się cudzymi zabawkami". Jesli tworzy się swój system wierzeń (wolno Ci) to nie wplataj w niego chrześcijańskiej Trójcy, bo robi się z tego dowcip.

Prot

To nie jest inny system, ty mówisz ze prezenty rozdaje mikołaj, a ja ze fizycznie dają rodzice, ale my wiemy, ze ten "Mikołaj" to uzewnętrznia się jako czyn poprzez rodziców. Czy będziesz upierał się przy brodatym starczym panu?

Jeżeli operujemy pojęciami abstrakcyjnymi jak sw Mikołaj to czasami ciężko jest nam przewidzec co on zrobi i czasami jest trudno odgadnąć jego motywacje. Ale jeżeli wiemy ze to fizycznie są rodzice to jest wtedy łatwiej,
Prawda jest ważna. Abstrakcja jest fajna i potrzebna, ale czasami jak ktoś nie jest dobrze zorientowany to utrudnia zrozumienie. Takie jest moje zdanie.

madźka.

andrzej

Droga Verus,

Pomyliłaś mnie chyba z MarekMRB. W SWOJEJ WYPOWIEDZI:

Marek MRB · Gość

Bobo

Marek MRB · Gość

Ciekawe pytanie.
Z tym że mała poprawka - to opowiadanie (zwłąszcza w rozumieniu starowschodnim) JEST "prawdziwe" (przekazuje prawdziwe informacje). Tyle że jego kanwą nie jest historia która się zdarzyła.

Bobo

Marek MRB · Gość

Bobo

Marek MRB · Gość