Moja droga

Vonrivon

Dzień dobry.
Postanowiłem założyć osobny temat dotyczący istoty Szatana. Wielu ludzi mówi, że Lucyfer to Szatan, diabeł i że to ta sama postać, co Belzebub oraz, że to on rządzi w Piekle. Odbieram to jako coś bardzo głupiego. Nie wiem czy mam rację dlatego zapytam, trochę przy tym smucąc i podając powód mojego myślenia.
Lucyfer zbuntował się przeciw Bogu i wzniecił wojnę w Niebie. Przyczyną takiego zachowania była jego niechęć do służenia Jahwe. Uważał, że lepiej być panem samego siebie i nie służyć nikomu, za co został strącony do Piekła. Z kolei osoba, a raczej kolejny upadły anioł, zwany potocznie Szatanem to Samael, który rozpętał inną wojnę tam, na górze, bo nie chciał pokłonić się Adamowi. Uważał go za niegodnego - nie chciał uniżać się przed istotą ulepioną z gliny, gdy on był światłością.
No i pytanie me brzmi następująco: czy utożsamianie Lucyfera z Szatanem, nie jest przypadkiem błędem? Czy to nie są dwie, różne postaci biblijne, o całkowicie innej historii i przyczynie banicji?
Ponadto, Lucyfer nie jest podobno władcą najwyższym w Piekle. Ma jakiś tam urząd i jest wysoko postawiony. Można go nazwać jednym z czterech książąt, podczas gdy królem jest Belzebub, który otrzymał swój tytuł od Jezusa, gdy ten był w Piekle. Dostał go w nagrodę za to, że pozwolił świętym duszom opuścić Otchłań. Czy wobec tego można się pokusić o stwierdzenie, że Chrystus paktuje z demonami?

ZTTLS

Tak jak są trzy osoby boskie tak może być wiele osób szatańskich Wesoly

Oni wszyscy (ci szatani Wesoly

) to jeden czort tyle że mają w zależności od okoliczności i regionu różne nazwy i historie...
Nie znam dokładnie hierarchii tam w piekle i kto za co jest odpowiedzialny ale zainspirowałeś mnie i chyba poczytam o tym trochę Wesoly

bogdae

Najpierw trzebaby ustalic, co rozumiesz przez slowo "pieklo" i gdzie ono Twoim zdaniem sie znajduje???

Alfa

No właśnie. Jak jest Trójca Święta, to 3 Osoby w 1. Tak w Piekle może być to samo. Czy Jezus paktuje z nimi? Nie wiem. Ale jakby ktoś np. porwał Twoich najbliższych, to paktowałbyś, żeby ratować, czy zostawiłbyś sprawę?
Tak samo Jezus poszedł na małe ustępstwo, które nie zaszkodziło, a nawet pomogło. Bo obiecał, że będzie się wstawiał za ludźmi. Nie tylko u Ojca...

Arnon

Szatan i Lucyfer to ta sama osoba. Określenie Lucyfer zaczerpnięto z Księgi Izajasza 14:12 - „O, jakże spadłeś z nieba, jaśniejący, synu jutrzenki! Jakże zostałeś powalony na ziemię, ty, który obezwładniałeś narody! 13 A przecież ty rzekłeś w swoim sercu: ‚Wstąpię aż na niebiosa. Wyniosę swój tron ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze spotkania, w najdalszych stronach północy. 14 Wstąpię ponad wyżyny obłoków; upodobnię się do Najwyższego’ ".

zwrot "jaśniejący" - z hebrajskiego "helél" - przetłumaczono na Lucyfer.

A jeśli chodzi o miejsce, gdzie trafił zbuntowany anioł, to nie jest nim piekło, ale ziemia. Biblia tak o tym mowi:

"Zrzucony więc został wielki smok, pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a z nim zostali zrzuceni jego aniołowie" (Objawienie 12:9)

maro110

lendii

Czy Biblia nazywa Szatana Lucyferem?

Imię Lucyfer pojawia się w Piśmie Świętym tylko raz, w Księdze Izajasza 14:12, i to jedynie w niektórych przekładach. W przekładzie Jakuba Wujka werset ten brzmi: „Jako żeś spadł z nieba, Lucyferze, któryś rano wschodził?”
Hebrajski wyraz przetłumaczony na „Lucyfer” znaczy „jaśniejący”. W greckiej Septuagincie występuje w tym miejscu słowo, które oznacza „sprowadzający świt”. Z tego względu w różnych przekładach oryginalny wyraz hebrajski oddano jako „gwiazda poranna” lub „jutrzenka”. Natomiast w łacińskiej Wulgacie Hieronim użył tutaj słowa „Lucyfer” (czyli „niosący światło” lub „nosiciel światła”). Właśnie dlatego pojawia się ono w niektórych przekładach biblijnych.
Kogo nazwano Lucyferem? Słowo „jaśniejący”, czyli „Lucyfer”, występuje w rozdziale Księgi Izajasza zawierającym proroczą „przypowieść przeciwko królowi Babilonu”, którą w przyszłości mieli obwieszczać Izraelici. A zatem fragment ten dotyczy głównie dynastii babilońskiej. O tym, że określenie „jaśniejący” odnosi się do człowieka, a nie do stworzenia duchowego, świadczy także dalsze stwierdzenie: „Zostaniesz strącony do Szeolu”. Przecież Szeol to powszechny grób ludzkości, a nie miejsce przebywania Szatana Diabła. Co więcej, na widok sprowadzonego tam Lucyfera obserwatorzy pytają: „Czy to ten mąż, który sprawiał, że drżała ziemia, który trząsł królestwami?” Najwyraźniej więc słowo „Lucyfer” odnosi się nie do istoty duchowej, lecz do kogoś z ludzi (Izajasza 14:4, 15, 16).
Dlaczego jednak w stosunku do dynastii babilońskiej użyto tak wzniosłego określenia? Pamiętajmy, że król Babilonu miał być nazwany „jaśniejącym” dopiero po swym upadku, co wskazuje na ironiczny charakter tego tytułu (Izajasza 14:3). Pod wpływem samolubstwa i pychy władcy babilońscy wynosili się ponad wszystkich wokół siebie. Ze względu na wielką butę tej dynastii przedstawiono ją, jak się chełpi: „Wstąpię aż na niebiosa. Wyniosę swój tron ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze spotkania, w najdalszych stronach północy. (...) Upodobnię się do Najwyższego” (Izajasza 14:13, 14).
„Gwiazdy Boże” to królowie z rodu Dawida (Liczb 24:17). Począwszy od niego, „gwiazdy” te panowały z góry Syjon. Odkąd Salomon zbudował świątynię w Jerozolimie, nazwę Syjon zaczęto odnosić do całego miasta. Wszyscy mężczyźni objęci przymierzem Prawa mieli obowiązek udawać się tam trzy razy w roku. Dlatego Syjon stał się „górą spotkania”. Gdy więc Nebukadneccar postanowił, że podporządkuje sobie królów judzkich, a potem usunie ich z tej góry, dał do zrozumienia, iż zamierza wynieść siebie ponad owe „gwiazdy”. Nie chciał uznać, że to z przyzwolenia Boga osiągnął nad nimi zwycięstwo, lecz bezczelnie pragnął zająć miejsce Boga. Dlatego po upadku dynastii babilońskiej ironicznie nazwano ją „jaśniejącą”.
Pycha władców Babilonu rzeczywiście odzwierciedlała ducha przejawianego przez „boga tego systemu rzeczy”, Szatana Diabła (2 Koryntian 4:4). On także pożąda władzy i pragnie wynieść się ponad Boga. Jednakże Biblia nigdzie nie nazywa Szatana Lucyferem.

Baal-Zebub
Baal czczony przez Filistynów w Ekronie. Pewne przesłanki pozwalają wnioskować, że Hebrajczycy często zmieniali imiona fałszywych bogów na podobne, ale poniżające. Dlatego końcówka „Zebub” może być przerobionym tytułem „Zabul” („książę”) albo „Zebul” — jednym z wielu, jakie według tekstów z Ras Szamra nosił Baal. Jednakże część uczonych sugeruje, że boga tego nazwali tak jego czciciele, uznając go za twórcę much, mającego władzę nad tymi powszechnymi na Bliskim Wschodzie szkodnikami. A zdaniem innych miano Baal-Zebub wzięło się stąd, że wyrocznie tego boga, kojarzonego z przepowiadaniem przyszłości, odczytywano z lotu lub brzęczenia muchy (2Kl 1:2).
Izraelski król Achazjasz wyprawił do Baal-Zebuba posłańców, by się dowiedzieli, czy wyzdrowieje z ciężkiej choroby. Za pośrednictwem proroka Eliasza Jehowa go upomniał: „Czyżby nie było Boga w Izraelu, że posyłasz, by pytać Baal-Zebuba, boga Ekronu? Toteż z łoża, na które wszedłeś, już nie zejdziesz, gdyż z całą pewnością umrzesz” [2Kl 1:2-8]

Beelzebul
(być może inna forma imienia Baal-Zebub [„pan much”] — które nosił Baal czczony przez Filistynów z Ekronu. Występuje także w postaci „Beelzebul” lub „Beezebul” i prawdopodobnie oznacza: „pan wyniosłego miejsca [zamieszkania]” albo „pan gnoju” — jeśli była to gra słów nawiązująca do hebr. wyrazu zével [„gnój”], niewystępującego w Biblii).
Beelzebubem nazwano Szatana, władcę (księcia) demonów. Przywódcy religijni bluźnierczo oskarżyli Jezusa Chrystusa, że wypędza demony właśnie za sprawą Beelzebuba (Mt 10:25; 12:24-29; Mk 3:22-27; Łk 11:15-19)

Z kolei osoba, a raczej kolejny upadły anioł, zwany potocznie Szatanem to Samael, który rozpętał inną wojnę tam, na górze, bo nie chciał pokłonić się Adamowi. Uważał go za niegodnego - nie chciał uniżać się przed istotą ulepioną z gliny, gdy on był światłością. Tego nie znalazłem w Biblii.. Jeśli możesz to daj znać skąd to masz i jeśli nie jest to Biblijne to nie ma sensu omawiać.. Wesoly

A co do Szatana:

W Biblii dowiadujemy się, że był jednym z najpiękniejszych aniołów i był na stanowisku cheruba. Czyli był i jest potężniejszy od aniołów. A co sprawiło że niegdyś sprawiedliwy i lojalny cherub tak się zmienił? Spowodu piękna i wielkiej mądrości zaczął się chełpić. Szatan Diabeł jest bardzo potężny, dlatego nie powinniśmy go lekceważyć. W Bibilii dowiadujemy się że w pewnej sytuacji na ziemi 2 Aniołów nie mogło Szatana przemóc musiał zejść sam archanioł Michał, żeby go pokonać.

Ezechiela 28:11-19:

Pan skierował do mnie te słowa: (12) Synu człowieczy, podnieś lament nad królem Tyru i powiedz mu: Tak mówi Pan Bóg: Byłeś odbiciem doskonałości, pełen mądrości i niezrównanie piękny. (13) Mieszkałeś w Edenie, ogrodzie Bożym; okrywały cię wszelkiego rodzaju szlachetne kamienie: rubin, topaz, diament, tarszisz, onyks, beryl, szafir, karbunkuł, szmaragd, a ze złota wykonano okrętki i oprawy na tobie, przygotowane w dniu twego stworzenia. (14) Jako wielkiego cheruba opiekunem ustanowiłem cię na świętej górze Bożej, chadzałeś pośród błyszczących kamieni. (15) Byłeś doskonały w postępowaniu swoim od dni twego stworzenia, aż znalazła się w tobie nieprawość. (16) Pod wpływem rozkwitu twego handlu wnętrze twoje napełniło się uciskiem i zgrzeszyłeś, wobec czego zrzuciłem cię z góry Bożej i jako cherub opiekun zniknąłeś spośród błyszczących kamieni. (17) Serce twoje stało się wyniosłe z powodu twej piękności, zanikła twoja przezorność z powodu twego blasku. Rzuciłem cię na ziemię, wydałem cię królom na widowisko. (18 Mnóstwem twoich przewin, nieuczciwością twego handlu zbezcześciłeś swoją świątynię. Sprawiłem, że ogień wyszedł z twego wnętrza, aby cię pochłonąć, i obróciłem cię w popiół na ziemi na oczach tych wszystkich, którzy na ciebie patrzyli. (19) Wszystkie spośród narodów, które cię znały, zdumiały się nad tobą. Stałeś się dla nich postrachem. Przestałeś istnieć na zawsze.

pozdrawiam

Alfa

Widzę, że ktoś tu się zagłebił w tajniki Wesoly

Pozytywnie. Może to naprowadzi na właściwy trop Wesoly