Moja droga

Violettka15 · Wysłany: Nie 12:25, 14 Mar 2010 Temat postu: Jan Maria Vianney

Miałam o nim ostatnio na religii. Zaimponował mi ten człowiek... Nie poddawał się, modlił się do Boga o to, aby jego parafianie (których praktycznie nie było), nawrócili się. Jego prośby się spełniły. Wesoly

Jednak zanim to się stało, Vianney siedział sam w swoim kościele, w konfesjonale. Spędzał tam całe dni. To musiało być bardzo męczące...
Później jednak stał się on osobą, do której przyjeżdżali z różnych krajów ludzie, aby się wyspowiadać. Po śmierci został świętym, a jego ciało... (to jest dziwne, lecz prawdziwe)..nie rozkłada się.

Napisałam to, co zapamiętałam z lekcji. Co o tym myślicie? Na wikipedii jest zdjęcie jego ciała.

A tak propos, jak rozwinęlibyście jego myśli? (wybierzcie jedną)

1. Gdy się miłuje cierpienie przestaje być cierpieniem.
2. Im więcej od krzyża uciekasz, tym więcej Cię przywala.
3. Gdybym był wiedział przybywając do Ars, jakie mnie czekały cierpienia, umarłbym w jednej chwili.

Arnon · Wysłany: Nie 13:33, 14 Mar 2010 Temat postu:

A za co został świętym?

Violettka15 · Wysłany: Nie 21:01, 14 Mar 2010 Temat postu:

Zorian

Był niesamowicie pruderyjny, przeszkadzało mu nawet to gdy jego parafianie tańczyli, bo to, jego zdaniem, nie było godne chrześcijanina Jezyk

Zbyt grzeszne i wesołe Mruga

Nie wiem czemu został kanonizowany. O ile mi wiadomo, był pod pewnym wpływem jansenizmu.