Moja droga

wampo

Witam wszystkich!
przedstawię pokrótce sytuację.
mam 26 lat, w wieku lat 16 przyjąłem sakrament bierzmowania.
Wybrałem sobie imię po biskupie Yorku - Wilfryd.
i tutaj pojawia się pierwszy problem - imię wybrałem takie - żeby nawet biskup go nie znał, bardziej żeby zrobić sobie przysłowiowe "jaja".
drugim problemem była moja motywacja - przystąpiłem do bierzmowania żeby dostać pieniądze od babki która podchodzi pod przysłowiowy "moher".
po trzecie - byłem nieprzygotowany, w kościele przed bierzmowaniem bylem tylko raz, u spowiedzi nawet nie bylem, bo animator przygotowujący mnie do sakramentu załatwił mi popodbijany indeks z mszami i spowiedziami.
przed samym bierzmowaniem poszedłem z kolegą do parku i wypiliśmy po tanim winie więc w kościele byłem "pod wpływem".

teraz 10 lat po tym wszystkim czuję że ta kwestia ciąży mi troche na duszy.
i teraz moje pytanie.
Czy biorąc pod uwagę powyższe fakty można uznać moje bierzmowanie za nieważne? co powinienem z tym wszystkim zrobić? może powinienem iść z tym do swojego proboszcza?

Ela G. · Wysłany: Czw 10:01, 14 Mar 2013 Temat postu:

może i mnie zlinczują za to co napiszę ale Sakrament sam w sobie jest ważny Ty masz tylko za zadanie pójść z tym do spowiedzi i wyjaśnić kapłanowi co się działo/wydarzyło. ważne jest to że sumienie Cię ruszyło i chcesz ten fakt zmienić. powodzenia.

salwinia · Wysłany: Czw 17:11, 14 Mar 2013 Temat postu:

Elu, nie ma powodów by cię "zlinczować" Wesoly

Sakrament jest ważny.
Jest przyjęty niegodnie, nieodpowiedzialnie - natomiast został przyjęty ważnie.

Wyznaj to na spowiedzi. bo jakby nie spojrzeć była to kpina z Pana Boga.
Ale nie bój się, Bóg cię kocha, a w pewien piątek i oplucie przyjął i wyszydzenie i drwinę... i bicz, i cierń i krzyż.
Na Twoim bierzmowaniu miał tego powtórkę... Ale nie kocha cię przez to ani odrobiny mniej. Kocha cie ciągle tak samo - jest wierny... Wesoly