Moja droga

saffari

Witam. Pisalam kiedys na tym forum, teraz nie mam gdzie isc to zwracam sie do Was. Otoz od ponad 2 lat tocze walke ze smutkiem, beznadzieja, cierpieniem. W moim zyciu nie ma szczescia. Moje serce przepelnia smutek. Powiedzcie mi prosze, jak dlugo musze czekac zeby wkoncu byc szczesliwa osoba? Nie mam przyjaciol, znajomych, siedze praktycznie w domu. Chcialabym moc kozystac ze swojej mlodosci poki jeszcze jest... Chcialabym spotkac sie z kolezankami, posmiac sie, pogadac o wszystkim i o niczym, pojsc na impreze etc... Jednak to jest niemozliwe ze wzgledu ze nie mam znajomych. Bog ponoc nie lubi cierpienia, nie lubi jak ktos jest smutny to dlaczego po prostu nie moze mi pomoc?! Ostatnio udalo mi sie byc szczesliwa, jednak tylko na chwile. Chlopak ktory obiecywal mi, ze mu na mnie zalezy i nie chce nikogo innego, nagle przestaje sie odzywac...
Ja chyba jestem skazana na cierpienie, i smutek. Szczescie do mnie nie nalezy... Dlaczego Bog nie chce mi pomoc? Jestem wierzaca, modle sie, i ufam Jezusowi, jednak On chyba nie chce bym byla szczesliwa. Ale dlaczego????

salwinia

a co ty myślisz, że cie Bóg zapozna z nowymi ludźmi, żeby mieć znajomych i przedstawi: "ania, to jest kinga, kinga, to jest ania - poznajcie się"???

Może tak troche wysiłku? Znajomi się znajdą.

saffari

Skad wiesz ze nie probowalam znalesc znajomych?! Nie znasz sytuacji to nie oceniaj. Nie mam zamiaru nikomu sie tlumaczyc, spytalam o to dlaczego Bog jest wobec mnie niesprawiedliwy.

salwinia

A ty jesteś sprawiedliwa wobec Boga?
Dlaczego nie oskarżasz go o to, że dostałaś piątkę w szkole, że coś miłego cię spotkało? Dlaczego wtedy nie masz pretensji? A jak spotka cię coś złego to od razu wina Boga który jest niesprawiedliwy bo nie zrobił czegoś za ciebie.

Przepraszam, ale robisz z siebie ofiarę losu. Biedna, nieszczęśliwa nie ma przyjaciół, znajomych, wszyscy ją odrzucają, na imprezy nie chodzi, prawie nie wychodzi z domu. Sorry, ale to nie wina Boga.

Aniolek

Salwiniu spokojnie Wesoly

aczkolwiek masz rację, że to nie wina Boga. Często oskarżamy Go gdy nam coś nie wychodzi, ale nie potrafimy dziękować za dobro, które nas spotyka.
zapytam - dlaczego nie masz znajomych, przyjaciół? Mieszkasz gdzieś, gdzie nie można nikogo normalnego poznać? A szkoła? Naprawdę ani jednej osoby?
A dlaczego nie możesz nikogo poznać? Myślałaś nad tym?

Lestath

Hmmm jest to problem i nie mam zamiaru usprawiedliwiać boga, bo sam myślę, że nie istnieje, a jeśli się mylę w tej kwestii to jest jak dla mnie egoistą.
Twierdzisz, że ufasz bogu i nie chcę tego negować, więc jeśli Ci to w jakiś sposób pomoże: "W pierwszej obronie mojej nikogo przy mnie nie było, wszyscy mnie opuścili (...) Ale Pan stał przy mnie i dodał mi sił (...) [II Tym. 4, 16-17]. Dobrze jest wierzyć i mieć nadzieję, że może coś się zmienić, ale zapewne Twój bóg nie zrobi wszystkiego za Ciebie a jedynie albo aż doda sił. Spróbuj może zmienić coś w swoim życiu, zapisz się do jakiegoś klubu sportowego, kulturowego, naukowego (ja osobiście wybrałem ten pierwszy, odnajdywałem spokój w muzyce, przyrodzie, książkach) może uda się właśnie tam.

Życzę powodzenia

-------------------------------------
Dziwię się całkowicie Ci salwinia. Mam wrażenie, ze sprowadzasz swego boga do poziomu nietykalności. Czy ktoś kto zawierzył mu i pomimo wszystkich obietnic w piśmie o szczęściu i radości nie czuje tego - nie ma prawa wątpić i pytać?
"3. Wątpiącym dobrze radzić
4. Strapionych pocieszać"
a jak dla mnie to Twoja wypowiedź na pewno nie pomaga

saffari

Dzieki na pewno skozystam z Twoich rad:-)

Lestath

Proszę bardzo, cieszę się, jeśli w jakiś sposób mogłem Ci pomóc. Wesoly

Nie załamuj się i walcz.

Aniolek

No właśnie najważniejsze to znaleźć jakieś zajęcie, w którym się odnajdziemy, które nam zajmie czas. Jak czas zajęty to na myślenie nie pozwala Wesoly

saffari

Dokladnie najlepiej jest sie czyms zajac. Ja akurat mam ten problem ze w chwili obecnej nie pracuje, ale caly czas szukam pracy wiec mam nadzieje ze sie cos znajdzie. Oprocz tego mam zamiar zapisac sie z siostra na nauke plywania. A co do znajomych to tu gdzie sie znajduje nie trafilam jeszcze na 'normalnych ludzi'. Wiekszosc z nich to ludzie, ktorzy lubia naduzywac alkoholu, lub tacy ktorzy nie maja czasu na wyjscie bo ciagle pracuja. Kto mieszkal lub mieszka za granica wie jacy polacy potrafia byc wobec siebie. ( chamscy, zawistni, hipokrytyczni). Mialam kiedys kilku zagranicznych znajomych, ale stracilam z nimi kontakt ( zgubilam telefon). Jednak nie poddaje sie, bo zamierzam stad wyjechac juz niedlugo tam gdzie mam prawdziwych przyjaciol, i chlopaka ktorzy na mnie czekaja Smile

Wczorajszego posta napisalam bo bylam w dolku, jednak na codzien nie jestem taka pesymistka. Ciesze sie, ze sa ludzie ktorzy potrafia pomoc, mowa tu o Was drodzy czytelnicy. Serdecznie za to dziekuje i pozdrawiam.

Aniolek

aa to wszystko jasne Wesoly

po prostu czujesz się samotna za granicą. Mam nadzieję, że niebawe się to zmieni, wrócisz do swoich i odżyjesz Wesoly

Lestath

Ufff ja bym tak nie mógł za granicę jechać, prawie nikogo nie znając... Pływanie to rzecz dobra, bo pracujesz sama na siebie i nikt nie czepia się jak coś nie tak idzie. Sam dawniej trenowałem siatkówkę i tym podobne zespołowe i zawsze coś komuś lepszemu nie pasowało. Nie czułem się tam dobrze i zmieniłem otoczenie. Zająłem się sportami siłowymi, obecnie trenuję armwrestling, wybiłem się na polską czołówkę i pracuję sam na siebie i rzeczywiście pomimo różnic między osobami, z którymi ćwiczę, a jest ich sporo, wygląda to lepiej i nigdy nie spotkała mnie sytuacja, by ktoś miał coś przeciwko a jeszcze zawsze pomagali, doradzali i wspólnie można gdzieś wyskoczyć, a same zawody to już rozrywka i okazja gdzie można poznać sporo ludzi czy to kibiców/widzów czy innych zawodników.

Piotr

saffari, wróć do Polski do swoich znajomych i przyjaciół a zobaczysz, że wszystko wróci do normy Wesoly

obcy kraj to poważne wyzwanie. ludzie jeżdżą tam, aby zarobić, jednak nie zdają sobie sprawy jak ciężko będą musieli pracować. a ty jesteś bezrobotna, w innym kraju i musisz zmagać się z nadmiarem wolnego czasu. w pracy czas jakoś leci i jesteś czymś zajęta a w twojej sytuacji to każda godzina trwa wieczność. dobrze, że chcesz zapisać się z siostrą na naukę pływania - trzeba znaleźć sobie jakieś zajęcie, rozrywkę, by aktywnie spędzać czas. wpłynie to i na twoją psychikę i na zdrowie Wesoly

byle nie siedzieć w domu Wesoly

saffari

Piotrze masz jak najwieksza racje Wesoly

Jesli czlowiek siedzi ciagle w domu, to oczywistym jest, ze ma duzo czasu... do myslenia Jezyk

Zawsze jak jezdze do Polski, to czuje, ze zyje! Wracam tu gdzie mieszkam w chwili obecnej, i lapie dola...
Jednak teraz jestem pozytywnie nastawiona, bo wiem, ze za kilka mscy wszystko bedzie tak jak kiedys Smile

Dziekuje za rady Wesoly

Piotr

za tydzień chcę przeczytać jak ci idzie nauka pływania Wesoly

Lestath

w tydzień wiele się nie zrobi Piotrze Wesoly

Sam kiedyś chciałem być młodszym wodnym ratownikiem i nie było to łatwe, szczególnie jak na początku skutecznie chęci ogranicza wytrzymałość, no chyba, że ktoś bardzo zdolny jest

Aniolek

ale zawsze jakiś start jest Wesoly

Czekamy na jakieś nie dołujące posty Wesoly

Wierzymy , że ci się uda:)

Emilia

Widzę nie jestem jedyna... Wesoly

Ale naucz się patrzeć na to cierpienie z innej perspektywy. Wesoly

Może jest jakiś powód tego cierpienia? Ja, np jestem powołana do życia zakonnego i Bóg już teraz wyznaczył mi gorliwą modlitwę i spokój duszy... Mam być cicha, spokojna... Gdy jednego dnia jestem rozbawiona (aż za bardzo) to drugiego dnia jeśli w modlitwie nie przeproszę Boga to dopóki Go nie przeproszę nie zaznam spokoju duszy... Jak to się mówi coś za coś. Wesoly

Ja przez kilka lat byłam kozłem ofiarnym i nawet nabyłam nerwicy. Ale teraz jestem Bogu za to wdzięczna, bo stałam się innym człowiekiem... Po utracie wiary cierpiałam jak nikt... Dusza moja była rozerwana w pół i tylko miłość Boga mogła ją skleić... Nawrócenie przybyło, a miesiąc po tym powołanie... Jestem innym człowiekiem...

Musisz żyć z nadzieją na lepsze jutro. Wesoly

Módl się i jeśli to możliwe to chodź nawet codziennie do kościoła na Mszę Świętą. Może Bóg chce od Ciebie czegoś, a Ty Go blokujesz i stąd ten smutek? Wesoly

Pamiętam w modlitwie! Wesoly

Z Bogiem!

maro110

Lestath

Emilia

Lestath

ponoć gorliwość jest gorsza od ... Jezyk

nie no żartuję sobie, wątpię, by Twój bóg nie tolerował lub nie rozumiał Twego stanu rzeczy, na który zapewne wpływają pośrednio jeszcze inne czynniki zewnętrzne, więc jak dla mnie rozkojarzenie czy rozbawienie w tym przypadku nie jest choćby małym złem. Z tego co słyszałem to w trakcie mszy przy "Confiteor", lekkie się gładzi, a jeśli dodatkowo można stwierdzić, iż żałujesz to raczej nic strasznego się chyba nie dzieje,to nie te czasy, gdy wyznaczało się publiczną pokutę. A sam "znak pokoju", wszak jednając się z braćmi i siostrami... w wierze jednasz się z całym mistycznym ciałem Jezusa Chrystusa. Jednakże zastanawiam się co oznaczają "inne złe elementy życia na ziemi"